7 उकिं छिपिं विश्वास याःपिनिगु निंतिं थ्व तसकं तःजिगु खः। तर विश्वास मयाःपिनिगु निंतिं ला – “दकःमितय्सं ज्यालगय् मजूगु धकाः धाःगु ल्वहं हे कुंयागु मू ल्वहं जुल।”
व दिंखुन्हु दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु थः बचय्जूपिं प्रजाया निंतिं तसकं बांलाःगु स्वांनं दय्कातःगु श्रीपेच थें जुइतिनि।
जिं फुक्क जातितय्त संकाबी, अले फुक्क जातितय्गु धन-सम्पत्ति थन मुं वइ। अले थ्व देगःयात झःझः धाय्के बी,’ दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
“हे तःधंगु पर्वत, छ छु खः? यरूबाबेलया न्ह्यःने छ मैदान जुइतिनि। वं देगःया च्वय् फुसय् तइगु ल्वहंयात लिकयाः उकिया थासय् तइ, अले मनूत थथे धकाः ततःसलं हाली, ‘परमेश्वरं आशिष बियादीमा! थुकियात परमेश्वरं आशिष बियादीमा!’”
वय्कलं हानं धयादिल – “धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु छिकपिन्सं ब्वनादियागु मदु ला? “‘दकःमितय्सं ज्यालगय् मजूगु धकाः धाःगु ल्वहं हे मू ल्वहं जुल। परमेश्वरं हे थथे यानादीगु खः। झीसं स्वयेबलय् थ्व तसकं अजू चायापु।’”
यहूदीमखुपिन्त नं लँ क्यनीम्ह वय्कः मुक्तिदाता व जः खः। उकिं वय्कः मुक्तिदाता झायादीगुलिं मनूतय्सं झी इस्राएलीतय्त तःधंकी।”
अले शिमियोनं इमित आशिष बियाः मचाया मांयात थथे धाल – “इस्राएलय् च्वंपिं यक्व मनूतय्त भिंकेत नं स्यंकेत नं परमेश्वरं ल्ययादीम्ह मचा थ्व हे खः। थ्व मचा परमेश्वरयागु चिं जूगुलिं यक्वसिनं थ्वयागु विरोध याइ।
इमिसं अथे धाःगुलिं वय्कलं इमित स्वयाः धयादिल – “अय्सा धर्मशास्त्रय् थथे च्वया तःगुया छु अर्थ जुल लय्? “‘दकःमितय्सं ज्यालगय् मजूगु धकाः धाःगु ल्वहं हे मू ल्वहं जूवल।’
इमिसं व मिसायात धाल – “आः छं धाःगुलिं जक जिमिसं विश्वास यानागु मखु, बरु जिमिसं हे वय्कःयागु खँ न्यनाः विश्वास यानागु खः। जिमिसं वय्कः हे संसारयाम्ह मुक्तिदाता खः धकाः सीके धुन।”
“थथे जूगुलिं हे, जुजु अग्रिपास, जिं स्वर्गपाखेंयागु दर्शनय् खनागु खँ गथे मन्यनेगु?
इस्राएलीतय्त धाःसा परमेश्वरं थथे धाःगु दु – “धयागु खँ मानय् मजुइपिं व मखुगु जक यानाजुइपिं अतेरि मनूतय्त न्हिच्छि जिं ल्हाः ब्वय्काच्वनागु दु।”
यहूदियाय् च्वंपिं विश्वास मयाःपिं मनूतय्पाखें जि बचय् जुइमा धकाः व यरूशलेमय् जिगु सेवा अन च्वंपिं विश्वासीतय्त ययेमा धकाः परमेश्वरयात प्रार्थना या।
नाश जुइपिनिगु निंतिं थ्व नवःगु नरक थें खः, मुक्ति काइपिनिगु निंतिं थ्व नस्वाःगु जीवन थें खः। थथे याये फुम्ह सु दु?
वय्कःपाखें हे छिपिं बांलाक ब्वलंगु दु। वय्कः फुक्क राज्य व शक्ति स्वयाः तःधं।
झीपिं नं छकः ला छुं मस्यूपिं, अतेरिपिं, लँ द्वंका च्वनापिं, मभिंगु मतिइ तया जुइपिं, मोजमज्जा जक याइपिं, नुगः मुइका जुइपिं व थःथवय् मयय्का जुइपिं जुइ धुन।
विश्वासं हे राहाब धाःम्ह वेश्या परमेश्वरयात मानय् मयाःपिं नाप सिनावने म्वाःल, छाय्धाःसा वं चिवा काय्के छ्वयाहःपिं मनूतय्त लसकुस यात।
थथे जूगुलिं झीसं नं फक्व कुतः यानाः झासु लने थाय् वनेगु स्वये माल। तापाःबाज्यापिन्सं वय्कःयात मानय् मयाःगुलिं वय्कः नाप झासु लने मखन, उकिं झीसं नं इमिसं थें याये मज्यू।
वय्कःयात छिमिसं मखंनिसां माया यानाच्वंगु दु। आः नं वय्कःयात छिमिसं मखंनि, अय्नं छिमिसं विश्वास यानाच्वंगु दु। अले धयां मब्याक छिपिं लय्तायाच्वंगु दु।
वय्कः मनूतय्सं ज्यालगय् मजू धकाः चीकूगु, अय्नं परमेश्वरं ल्ययादीगु, म्वाःगु व तःजिगु ल्वहं खः। उकिं प्रभुयाथाय् वा।
हानं मेथाय् थथे च्वयातःगु दु – “थ्व हे ल्वहँतय् मनूत लुफिं हानाः क्वदइ।” परमेश्वरयागु वचनय् विश्वास मयाःगुलिं इपिं थथे लुफिं हानाः क्वदइ। अले परमेश्वरं क्वःछिना तयादीगु सजाँय फयेमाली।