4 वय्कः मनूतय्सं ज्यालगय् मजू धकाः चीकूगु, अय्नं परमेश्वरं ल्ययादीगु, म्वाःगु व तःजिगु ल्वहं खः। उकिं प्रभुयाथाय् वा।
अथे जुयाः परमप्रभुं धयादी, “स्व, जिं सियोनय् छग्वः ल्वहं तयागु दु, जाँचय् यानातःगु छग्वः ल्वहं, तसकं बल्लाःगु जगया निंतिं मदय्कं मगाःगु मू ल्वहं। थुकी विश्वास याइपिं सुनानं लज्या चाय् माली मखु।
“थ्व जिमि दास खः, गुम्हय्सित जिं तिबः बी, थ्व जिं ल्ययाम्ह मनू खः, थ्व खनाः जि लय्ता। वयाके जिं जिगु आत्मा तयाबियागु दु, वं जात जातिया निंतिं न्याय हइ।
हे मनूत, जिथाय् वयाः जिगु खँ बांलाक न्यँ! अले छिमित जीवन दइ। जिं छिपिंनापं सदांया निंतिं छगू बाचा चिने, जिं दाऊदयात सदां दइगु दयामाया बी धकाः बचं बियागु पवित्र आशिष छिमित बी।
“हे विश्वास याये बहःमजूपिं मनूत, छिपिं सकलें जिथाय् लिहां वा, जिं छिमित लाय्काबी, अले जिं छिमित विश्वास यायेबहःपिं यानाबी।” मनूतय्सं लिसः बी, “स्वयादिसँ, जिपिं छिथाय् लिहां वये, छाय्धाःसा छि परमप्रभु जिमि परमेश्वर खः,
छःपिन्सं स्वयाच्वनादीबलय् सुनानं मथीकं हे छगः ल्वहं तज्यानावल। व तज्यानावःगु ल्वहं झ्वाताया नँ व चायागु तुतिइ लानाः उकियात तछ्यात।
पर्वतं मनूतय्गु ल्हातं मथीकं तज्यानावःगु ल्वहं अले उकिं नँ, कँय्, चा, वहः व लुँयात चुंचुं याःगु छःपिन्सं खनादिल। वपाखें तःधंम्ह परमेश्वरं महाराजयात लिपा छु छु जुइतिनि धकाः क्यनादीगु दु। “म्हगस धात्थेंयागु खः अले अर्थ विश्वास यायेबहः जू।”
यहोशूया न्ह्यःने जिं तयागु ल्वहंयात स्व। उकी न्हय्गः मिखा दु। आः ला जिं उकी आखः कियाबी।’ दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, ‘अले छन्हुं हे थ्व देशयागु पाप चीकाबी।’”
“हे तःधंगु पर्वत, छ छु खः? यरूबाबेलया न्ह्यःने छ मैदान जुइतिनि। वं देगःया च्वय् फुसय् तइगु ल्वहंयात लिकयाः उकिया थासय् तइ, अले मनूत थथे धकाः ततःसलं हाली, ‘परमेश्वरं आशिष बियादीमा! थुकियात परमेश्वरं आशिष बियादीमा!’”
“कु क्वबिया त्यानुचाःपिं फुक्कं जिथाय् झासु लंकः वा, जिं छिमित आराम बी।
परमेश्वरं धयादिल – “स्व, थ्व जिं ल्ययाम्ह जि यःम्ह च्यः खः। थ्व खनाः जि तसकं लय्ताः। थ्वयागु नुगलय् जिगु आत्मा तयाबी, अले थ्वं हे जात जातियापिन्त न्याययागु खँ न्यंकी।
वय्कलं हानं धयादिल – “धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु छिकपिन्सं ब्वनादियागु मदु ला? “‘दकःमितय्सं ज्यालगय् मजूगु धकाः धाःगु ल्वहं हे मू ल्वहं जुल। परमेश्वरं हे थथे यानादीगु खः। झीसं स्वयेबलय् थ्व तसकं अजू चायापु।’”
भचा जाय्काः संसारं जितः खनी मखुत। अय्नं छिमिसं धाःसा जितः खनी, छाय्धाःसा जि न्ह्याबलें दु, अले छिपिं नं न्ह्याबलें दइ।
वय्कलं धयादिल – “लँ, सत्य व जीवन जि हे खः। जिपाखें हे जक बाःयाथाय् वने फइ।
परमेश्वर बाः जीवनया मुहान खः, अथे हे वय्कलं थःकाय्यात नं जीवनया मुहान यानादिल।
अय्नं छिपिं जिथाय् अनन्त जीवन कायेत वइ मखु।
बाःनं जितः बियादीपिं फुक्कं जिथाय् वइ। अले जिथाय् वःपिन्त जिं गुबलें हे त्वःते मखु।
जितः छ्वयाहयादीम्ह बाः गथे न्ह्याबलें म्वानाच्वनी, अथे हे बाःनं यानाः जि नं न्ह्याबलें म्वानाच्वनी। थुकथं जितः नःम्ह मनू नं जिं यानाः म्वानाच्वनी।
झीपिं परमेश्वरया शत्रु जूबलय् हे वय्कःया काय् झीगु पलेसाय् सिनाः झीत वय्कः नाप मिलय् यानादिल धाःसा वय्कलं हे झीत गुलि जक अप्वः बचय् याना तइगु जुइ।
परमेश्वरं तयादीगु थ्व छगू हे जक जग येशू ख्रीष्ट खः। सुनानं मेगु जग तये फइ मखु।
ख्रीष्ट हे छिमिगु जीवन खः। वय्कः झाइबलय् छिपिं नं वय्कःनापं तुं खने दइ, अले तःधनी।
बरु छुं हे खू मदुम्ह चीधिकःम्ह भ्याःचा जुयादीम्ह ख्रीष्टयागु तसकं मू वंगु हिं न्यानादीगु खः।
थुकिं ला झन जक छिमिगु विश्वास शुद्ध व भिं धकाः क्यनी। स्यनावनीगु लुँ ला मिइ तयाः जाँचय् याना स्वइ। छिमिगु विश्वास ला लुँ स्वयाः यक्वं भिं। अय्जूगुलिं येशू ख्रीष्ट झायादीबलय् छिमित नं तःधंकी, च्वय् तइ, अले धन्यपिं धकाः धाइ।
उकिं छिपिं विश्वास याःपिनिगु निंतिं थ्व तसकं तःजिगु खः। तर विश्वास मयाःपिनिगु निंतिं ला – “दकःमितय्सं ज्यालगय् मजूगु धकाः धाःगु ल्वहं हे कुंयागु मू ल्वहं जुल।”
येशू ख्रीष्टया दास व प्रेरित सिमोन पत्रुसयापाखें झी परमेश्वर व झीत मुक्ति बियादीम्ह येशू ख्रीष्टयागु धार्मिकतां यानाः जिमिसं थें तःजिगु विश्वास काये खंपिं फुक्कसित ज्वजलपा।
थथे वय्कलं झीत तःधंगु व तःजिगु आशिष बियादी धकाः बचं बियादीगु दु। वय्कलं हे धयादीकथं झीपिं परमेश्वर थें जुइ फइ, अले संसारयागु लोभ लालचं यानाः स्यनीगुपाखें बचय् जुइ फइ।