वं परमप्रभुयात धाल, “प्रभु, जिं थःगु देश त्वःते न्ह्यः थ्व हे खँ धयागु मखु ला? उकिं हे ला जि तार्शीशपाखे बिस्युं वनेत्यनागु खः। छि दया माया दीम्ह, तंचायेत लिबाकादीम्ह, नुगः क्यातुम्ह व सजाँय बी मयःम्ह खः धकाः जिं स्यू।
यःपिं दाजुकिजापिं, झी थःथवय् माया यानाच्वनेमाः, छाय्धाःसा माया धयागु परमेश्वरपाखें वःगु खः। अय्जूगुलिं माया यानाजुइम्ह मनुखं वय्कःयात बांलाक म्हस्यू, उकिं थज्याःपिं मनूत वय्कःया सन्तान खः।
येशूयात मुक्ति बीम्ह ख्रीष्ट खः धकाः विश्वास याना जूपिं मनूत परमेश्वरया सन्तान खः। परमेश्वर बाःयात माया याइम्हय्सिनं वय्कःया काय्यात नं माया याइ।