“अले जुजुं थःगु जवय् च्वंपिन्त थथे धाइ – ‘जिमि बाःनं आशिष बियातःपिं मनूत छिपिं हे खः। वा, संसार सृष्टि मजूनिबलय् निसें छिमित बी धकाः तयातःगु राज्यय् आः छिमिसं हे अधिकार या।
तर आः दक्वसिबय् लिपा वय्कः थः काय्पाखें झीपिंलिसें नवानादीगु दु। काय्यात हे वय्कलं फुक्क सृष्टिया हामा यायेत ल्ययादिल। वय्कःपाखें हे थ्व संसारयागु सृष्टि यानादिल।
उपिं काय्म्ह्याय्पिं ला व हिया शरीर जूगुलिं येशू नं उपिं थें हे ला व हि दुम्ह मनू जुयादिल। थुकथं वय्कलं मनू जुयाः सिनाः मृत्युयागु शक्ति दुम्ह शैतानयात बुकादिल।