10 छिमित दइगु थ्व हे मुक्तियागु खँ, न्हापायापिं अगमवक्तातय्सं मथुयाः थुइकेत यक्व हे कुतः यात।
यहूदाया ल्हातिइ न्ह्याबलें राजदण्ड दइ, वया सन्तानं न्ह्याबलें शासन याइ। जाति जातितय्सं वयात कोसेलि हइ अले इमिसं वयाः वयात भागि याइ।
छं उकियात वहः माले थें व सुचुकातःगु धन माले थें माल धाःसा
“उपिं जुजुतय्गु पालय् स्वर्गयाम्ह परमेश्वरं छगू राज्य पलिस्था यानादी। व हे राज्य गुबलें नाश जुइ मखु, उकियात मेगु जातितय्त नं बी मखु। वं उपिं फुक्क राज्यतय्त चुंचुं यानाबी अले इमित मदय्काबी। व धाःसा न्ह्याबलें दयाच्वनी।
उकिं अपसं च्वनाः भांग्रा फिनाः नउ बुलाः परमप्रभु परमेश्वरया न्ह्यःने प्रार्थना व दुनुगलंनिसें बिन्ति याना।
जिं फुक्क जातितय्त संकाबी, अले फुक्क जातितय्गु धन-सम्पत्ति थन मुं वइ। अले थ्व देगःयात झःझः धाय्के बी,’ दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं वयात थ्व धयादिल, ‘स्व, कचा धाःम्ह थ्व मनू थःगु थासय् हे च्वन्ह्याया वइ अले वं परमप्रभुयागु देगः दय्की।
जिं छिमित धात्थें धाये – तःम्ह हे अगमवक्तातय्सं व धर्मी मनूतय्सं छिमिसं खंगु खँ तसकं स्वये मास्तिवय्कूगु खः, अय्नं इमिसं स्वये मखन। अथे हे छिमिसं न्यंगु खँ इमिसं तसकं न्यने मास्तिवय्कूगु खः, अय्नं इमिसं न्यने मखन।
धर्मशास्त्रय् च्वया तः थें मनूया काय् ला सिनावने हे माः। अय्नं वयात ज्वंका छ्वइम्ह मनूयात तसकं तसकं हे धिक्कार दु। व बु हे मबूगु जूसा तसकं बांलाइगु खः।”
छाय्धाःसा जिं छिमित धाये – छिमिसं खंगु थ्व खँ यक्व अगमवक्तातय्सं व जुजुपिन्सं स्वयेमास्ति वय्काच्वंगु दु, अय्नं इमिसं स्वये मखं। छिमिसं न्यंगु खँ नं इमिसं न्यने मास्ति वय्काच्वंगु खः, अय्नं न्यने मखं।”
अले वय्कलं इमित धयादिल – “जिं छिपिंनाप दुबलय् जिगु बारे धर्मशास्त्रय् अर्थात मोशाया व्यवस्था, अगमवक्ता व भजनया सफुलिइ च्वयातःगु फुक्क खँ पूवनेमाः धकाः न्हापा हे धयागु खः।”
“अनन्त जीवन दइ धकाः छिमिसं धर्मशास्त्र ब्वना जुइ। व हे धर्मशास्त्रं जिगु साक्षी बी,
इमिसं वयात लिसः बिल – “छ नं गालीलयाम्ह हे ला कि छु? धर्मशास्त्र ब्वनाः स्व, सुं नं अगमवक्ता गालीलं वइ मखु।”
न्हापायापिं अगमवक्तातय्सं नं येशूयात विश्वास याःपिं मनूतय्गु पाप वय्कःयागु नामं जक क्षमा जुइफु धकाः धयावंगु दु।”
अन च्वंपिं मनूत थेसलोनिकेय् च्वंपिं मनूत स्वयाः गुलिखय् भिं। इमिसं परमेश्वरयागु वचन यइपुक न्यन। पावलं धाःगु खँ पाय्छि जू ला कि मजू धकाः इमिसं न्हिथं धर्मशास्त्र पुइकाः स्वयेगु यात।
अले इमिसं छन्हु पावलया खँ न्यनेगु क्वःछित। क्वःछिना तःखुन्हु हे इपिं फुक्क पावल च्वनाच्वंगु छेँय् मुंवल। उखुन्हु वं सुथंनिसें बहनी तकं इमित परमेश्वरयागु राज्ययागु खँ बांलाक ध्वाथुइक कन। मोशायागु व्यवस्था व अगमवक्तातय्गु सफुलिं ग्वाहालि कयाः वं येशूयागु खँ नं ध्वाथुइक कन।
छिकपिनि तापाःबाज्यापिन्सं अगमवक्ता सुयात जक दुःख मब्यूगु दु? धर्मीम्ह मनू झायादी तिनि धकाः धाःपिन्त नं इमिसं स्याना छ्वल। आः व हे धर्मीम्ह मनूयात नं छिकपिन्सं दुःख जक बियाः मगानाः धोखा बियाः स्यानाबिल।
इपिं फुक्कं विश्वास जक यानाः परमेश्वरं बी धकाः धयादीगु काये मखंकं सिनावन। अथेसां परमेश्वरं बी धकाः धयादीगु खँय् इमिसं विश्वास याः। इमिसं थःपिन्त पृथ्वीया लँजुवाःत जक ताय्कल।
परमेश्वरं झीत अज्ज भिंगु व बांलाःगु बियादीगु ग्वसाः ग्वयादीगु दु। झीनापं तुं इपिं नं सिद्ध जुइमा धकाः परमेश्वरं मनंतुनादीगु खः।
ख्रीष्टयागु आत्मां इमित ख्रीष्टं दुःखकष्ट फयेमाली, अले हानं तसकं तःधनी धकाः धाःगु खँ अगमवक्तातय्सं गुबलय् व गुकथं जुइ धकाः सीकेत स्वःगु खः।
अथे जूगुलिं छिमिसं थःगु मन थातय् लाकाः होश यानाच्वँ। येशू ख्रीष्ट झायादीबलय् बी तिनिगु परमेश्वरयागु आशिषय् पूरा भरोसा तया च्वँ।