1 न्हापांनिसें जीवन बीगु वचन दु। थ्व हे वचनया बारे जिमिसं च्वयाच्वनागु दु। थ्व हे वचन जिमिसं न्यनागु नं दु। जिमिगु हे मिखां खनागु नं दु, बांलाक स्वयागु नं दु, ल्हातं थियागु नं दु।
शुरुंनिसें पुस्तातय्त सःताः थ्व ज्या पूवंकूम्ह सु खः? छु! जि हे मखु ला? जि परमप्रभु, इपिंनापं न्हापा अले लिपाथ्यंक च्वनाच्वनाम्ह जि व हे खः।”
“तर, हे बेथलेहेम एप्राता, छ यहूदाया कुलत मध्ये दकलय् चिधंगु जूसां जिगु लागिं छंकेनं छम्ह मिजं पिहां वइ गुम्हय्सिनं इस्राएलयात शासन याइ, गुम्हय्सिगु शुरु पुलांगु इलंनिसें हे, अर्थात दकलय् न्हापाया इलंनिसें हे दु।”
शुरु शुरुंनिसें थ्व खँ खंपिन्सं व न्यंका जूपिन्सं जिमित कना थकूगु गथे खः अथे हे च्वयाच्वना।
जिगु ल्हाः व तुति स्व, जि हे खः, जितः थिया स्व, थ्व जिगु ला व क्वँय्यागु म्ह खः। भूतयाके ला व क्वँय् दइ मखु।”
थ्व खंम्हय्सिनं हे थ्व साक्षी ब्यूगु खः। वयागु साक्षी सत्य खः। वं धाःगु खँ सत्य खः धकाः वं स्यू। छिमिसं नं विश्वास याये फयेमा धकाः वं थ्व साक्षी ब्यूगु खः।
अले थोमायात धयादिल – “छंगु पतिं थन हजि, जिगु ल्हाः थिया स्वः। जिगु बेक्वय् ल्हाः ति। संका याये मते, बरु विश्वास या।”
परमेश्वर बाः जीवनया मुहान खः, अथे हे वय्कलं थःकाय्यात नं जीवनया मुहान यानादिल।
वय्कलं इमित लिसः बियादिल – “जिं छिकपिन्त खःगु खँ धाये – अब्राहाम स्वयाः न्हापांनिसें हे जि दु।”
दुःख सीधुंकाः वय्कलं पिइन्हु तक धुवांधु इमिथाय् झायाः इमित परमेश्वरया राज्ययागु खँ कँकं वय्कः हानं म्वानावःगु खः धयागु यक्व ग्यसुलाःगु दसि क्यनादिल।
जिमिसं थःपिन्सं खंगु व ताःगु खँ मधासे च्वने मफु।”
थपाय् मछिधंगु मुक्तियात झीसं च्यूताः मतल धाःसा झीत सजाँय बियामदी ला? प्रभु थःम्हय्सिनं हे दकलय् न्हापालाक थ्व मुक्तियागु खँ न्यंकादिल। न्यंपिन्सं थ्व खँ सत्य खः धकाः झीत क्यनाबिल।
थ्व संसारयापिं मनूतय्त मुक्ति बीत परमेश्वर बाःनं थःकाय्यात छ्वयाहयादीगु जिमिसं खना। थ्व हे खँ जिमिसं कनावयाच्वनागु खः।
येशू परमेश्वरया काय् खः धकाः थ्व स्वतां बांलाक क्यं – पवित्र आत्मा, लः व हि।
“छं खंगु फुक्कं सफुलिइ च्वयाः न्हय्गू मण्डलीतय्त छ्व – एफिसस, स्मुर्ना, पर्गामम, थिआटीरा, सार्डिस, फिलाडेल्फिया व लाउडिकिया।”
दक्वसिबय् तःधंम्ह व शक्ति दुम्ह, आः नं दीम्ह व न्हापा नं दीम्ह, अले झायादीम्ह परमप्रभु परमेश्वरं धयादिल – “अल्फा व ओमेगा जि हे खः।”
वय्कलं हिइ थुनातःगु वसः पुनातःगु दु। अले वय्कःयात परमेश्वरयागु वचन धकाः नां तया तल।
“स्मुर्नाय् च्वंगु मण्डलीयाम्ह दूतयात थथे धकाः च्वया छ्व – शुरु व अन्त, अले सिनाः म्वाना वःम्हय्सिनं थथे धयादी –