9 “अन्न दाइबलय् द्वहंया त्वाथय् पिचा तयाबी मते” धकाः मोशां च्वया थकूगु दु। द्वहं थें ज्याःम्हय्सित ला परमेश्वरं थुकथं स्वयादी धाःसा झीत जक स्वयामदी ला?
पाय्छिगु इलय् छिं इमित नयेगु नसा बियादी धकाः इपिं सकसिनं छिगु हे लँ स्वयाच्वनी।
धर्मी मनुखं थः पशुतय्त छु छु माः धकाः बिचाःसंचाः याइ, तर दुष्ट मनूयाके नुगः हे दइ मखु।
मरि दय्केगु निंतिं छ्वचुं क्यले हे माः, सुनानं उकियात दायाच्वनी मखु। अले गाडाया घःचाः उकिया द्यःनेपाखें यंकूसां सलं छ्वचुं क्यली मखु।
धासेंलि अपाय्मछि तःधंगु छगू लाख व निइद्वलं मयाक छुं मस्यूपिं मस्त व अल्याख पशु दुगु निनवे शहर खनाः जि नुगः मछिं मजुइ ला?”
वयात धर्मी ठहरय् याःगु खँ वयात जक च्वयातःगु मखु, झीत नं खः।
अन्न दाइबलय् द्वहंया त्वाथय् पिचा तयाबी मते।
न्हय्न्हु खुन्हु धाःसा परमप्रभु छिमि परमेश्वरया विश्रामबार खः। उखुन्हु छिमिसं, छिमि काय् म्ह्याय्पिन्सं, छिमि दास-दासीं, छिमि द्वहं वा गधा, अले न्ह्याम्ह पशु नं व छिमिगु शहरय् च्वनाच्वंपिं परदेशीतय्सं तकं छुं ज्या याये मते। छिमि दासदासीतय्सं नं छिमिसं थें झासु लनेमाः।
धर्मशास्त्रय् नं थथे धयातःगु दु – “दाइं यायेबलय् द्वहंयागु म्हुतुइ पिचा तयाबी मते।” अले “ज्या याःम्हय्सित ज्यालाबी हे माः।”