12 थुकथं इमिगु बमलाःगु मनयात छिमिसं स्यंकल धाःसा छिमिसं ख्रीष्टयात हे स्यंकूगुति ग्यनी, अले छिमित पाप लाइ।
अले अबीमेलेकं अब्राहामयात सःताः न्यन, “छं जिमित छु यानागु? जिं छंगु छु स्यंकागु दु धकाः जितः व जिगु देशयात थपाय्धंगु द्वपं बीत्यनागु? छं जितः याये मज्यूगु ज्या यात।
रूबेनं धाल, “जिं वयात छुं याये मते धयागु मखु ला? छिमिसं जिगु खँ न्यँ हे मन्यं। आः झीसं वयागु हिया मू पुलेमाल, मखु ला?”
मोशां हानं धाल, “परमप्रभुं छिमित बहनिइ नयेत ला व सुथय् माक्व नसा बीबलय् छिमिसं थ्व फुक्क वय्कलं यानाच्वंगु खः धकाः सी। छाय्धाःसा वय्कलं छिमिसं वय्कःया विरोधय् याःगु कचकच न्यनादीगु दु। छिमिसं जिमिगु विरोधय् मखु, बरु परमप्रभुया विरोधय् कचकच यानाच्वंगु दु।”
अनंलि मोशां हारूनयात धाल, “थुपिं मनूतय्सं छितः छु याःगु दु धकाः छिं थुमित थुलि तःधंगु पाप याके बियागु?”
“उकिं जिमि मस्त सुं छम्हय्सित नं क्वह्यंके मते, छाय्धाःसा जिं छिमित धयाच्वना – मस्तय्त सुसाःकुसाः याइपिं स्वर्गदूतत स्वर्गय् च्वनादीम्ह जिमि बाःयागु न्ह्यःने हे दु।
छन्हु पत्रुसं येशूयाके थथे धकाः न्यन – “प्रभु, दाजुकिजां पाप याःगु ग्वःकः तक क्षमा बीगु? न्हय्कः तक ला?”
“सुनानं जितः विश्वास याइम्ह चिधंम्ह छम्ह मनूयात पापय् लाकेत स्वल धाःसा वयात गःपतय् ल्वहंघः घाकाः समुद्रय् क्वफायेगु हे बांलाइ।
“अले जुजुं इमित थथे लिसः बी – ‘जिं छिमित खःगु खँ धाये – दक्वसिबय् चीधिकःम्ह किजायात छिमिसं छु याइ, व जितः हे याःगु जुइ।’
“अले जुजुं इमित थथे धाइ – ‘जिं छिमित खःगु खँ धाये – दक्वसिबय् क्वह्यंम्हय्सित छिमिसं छुं मयाःगु हे जितः मयाःगु खः।’
“सुनानं जितः विश्वास यानाच्वंम्ह छम्ह चिधंम्ह मनूयागु जक नं विश्वास स्यंकेत स्वल धाःसा वयात गःपतय् ल्वहंघः घाकाः समुद्रय् वांछ्वयेगु हे बांलाइ।
सुनां थथे चिधंम्ह छम्ह मनूयात जक नं पापय् लाकी, वयात गःपतय् ल्वहंघः घाकाः समुद्रय् वांछ्वयेगु हे बांलाइ।
छिमिगु नयेत्वनेगुलिं परमेश्वरयागु ज्यायात स्यंके मते। धात्थें धायेगु खःसा फुक्क नसा शुद्ध जू, अय्नं सुनानं नयेत्वनेगुलिं मेम्ह विश्वासीयात स्यंकल धाःसा वं द्वंकूगु जुइ।
मण्डली म्ह थें खः। गथे तःता म्हब्व दःसां म्ह ला छगू हे जुइ। म्ह छगू हे जूसां तःता म्हब्व दइ। ख्रीष्ट नं अथे हे खः।
छुं जुयाः छम्ह मनुखं मेम्ह मनूया विरोधय् पापयात धाःसा परमप्रभुं मिलय् यानादी, तर परमप्रभुया विरोधय् हे पापयात धाःसा सुनां मिलय् याइ?” तर एलीया काय्पिन्सं थः बौयागु खँय् ध्यान मब्यू, छाय्धाःसा परमप्रभुं इमित स्यायेगु क्वःछिनादी धुंकूगु खः।
स्वयादिसँ! हनेबहःम्ह अबु, जिगु ल्हातय् दुगु थ्व छिगु हे गाया कुचा खः। स्वयादिसँ! जिं व जक चाना, छितः मस्याना। थुकिं हे छिसं सीकादिसँ, छिगु विरोधय् विद्रोह यायेगु अले छितः मभिं यायेगु नं मति मतया। जिं छिगु छुं हे मभिं मयाना। अय्नं छिं जितः स्यायेत लिनाजुल।