32 छिमित दुःखकष्ट मजुइमा धकाः जिं थ्व खँ धयाच्वनागु खः। ब्याहा मयाःम्ह मनुखं प्रभुयात गय् यानाः लय्ताय्केगु धकाः प्रभुयागु ज्या मन तयाः यायेगु कुतः याइ।
हाःनाः मदुम्ह भाःत मदय् धुंकूपिं मिसां परमेश्वरयाके भरोसा तयाच्वनी। अले चां न्हिं परमेश्वरयात प्रार्थना यानाच्वनी।
छुं खँय् नं पीर काये मते। छिमित माःगु खँ प्रार्थना यानाः सुभाय् बियाः परमेश्वरयात बिन्ति या।
थःगु दुःखकष्टयात परमप्रभुयाथाय् त्वःताथकि, वय्कलं छिमित स्वयादी वय्कलं धर्मी मनूतय्त गुबलें नं बुकेबी मखु।
परमेश्वरयागु वचन न्यनाः नं धन सम्पत्तियागु माया कयाजुइपिं व संसारयागु खँय् च्यूताः तया जुइपिं मनूत कंमा दुथाय् लाःगु पुसा थें खः। थुमिसं परमेश्वरयागु वचनयात गुम्से यानाबी। अले थुकिं अन्न सय्की मखु।
अथेसां थ्व संसारयागु धन्दा, धन सम्पत्तियागु माया व अथे हे मेमेगु लोभं यानाः परमेश्वरयागु वचन त्वःफिना वनी, अले छंु नं सय्के फइ मखु।
व मनू फै ज्वयेत तयातःम्ह च्यः जूगुलिं फैतय्गु वास्ता मयासें बिस्युं वनी।
ब्याहा याये धुंकूम्ह मनुखं संसारयागु ज्याखँय् मन तयाच्वनी, छाय्धाःसा वं थः कलाःयात लय्ताय्केगु कुतः यानाच्वनी।