8 माक्व फुक्क छिमिके दये धुंकल मखु ला? छिपिं तःमि जुइ धुन मखु ला? जिपिं मदुसां छिपिं जुजु थें हे जुइ धुन मखु ला? जिमित ला छिपिं धात्थें हे जुजु जूगु जूसा यः, छाय्धाःसा जिपिं नं छिपिंनाप जुजु जुइ दइ।
गुलिसिनं थःके छुं मदुसां थःत तःमि धकाः क्यनाजुइ, अले गुलिसिनं थःके दक्वं दयां नं चीमि धकाः क्यनाजुइ।
थःम्हं बी धकाः बचं बियाः मबीम्ह मनू नँन्यायाः वा मगाः थें खः।
धिक्कार इमित, सु थःगु हे मिखाय् बुद्धिमान तायेकी अले थःगु हे मिखाय् चलाख तायेकी।
वं धाल, “आमेन, परमप्रभुं अथे हे यानादीमा! परमप्रभुया देगःया मालसामान व ज्वनाः बेबिलोनय् यंकूपिं मनूतय्त बेबिलोनं थ्व थासय् लित हयाः छं अगमवाणी ल्हाःगु खँ परमप्रभुं पूवंकादीमा।
मोशां वयात धाल, “जिगु लागि छ नुगः मुइकीम्ह जुइ धुनागु ला? परमप्रभुया फुक्क मनूत अमगवक्ता जूगु जूसा अले परमप्रभुं इपिं फुक्कसिके थःगु आत्मा तयादीगु जूसा गुलि बांलाइगु खः।”
ग्वाः ग्वाः मनूतय्त खनाः येशू पहाडय् थाहां झायाः फ्यतुनादिल। चेलात नं वय्कःयाथाय् वल।
आः प्वाः जाय्क नया च्वंपिं, छिपिं गुलि अभागी, लिपा छिमिसं नयेखनी मखु। आः न्हिलाः च्वंपिं मनूत, छिपिं गुलि अभागी, लिपा छिमिसं दुःख फयेमाली, अले ख्वयेमाली।
पावलं धाल – “याकनं जुइमा, लिबाक्क जुइमा, छिकपिं सकलें जि थें तुं जुइमा धकाः जिं आशा यानागु दु। तर थथे सिखलं चीका च्वनेमाःम्ह धाःसा मखु। परमेश्वरयाके जिं थ्व हे प्रार्थना याना।”
परमेश्वरं जितः दया माया यानादीगुलिं छिपिं फुक्कसिनं थःत तःधंम्ह धकाः मतिइ तया जुइ मते धकाः जिं छिमित बिन्ति यानाच्वना। परमेश्वरं छिमित बियादीगु विश्वास गपाय्धंगु खः उलि हे जक बांलाक बिचाः या।
ख्रीष्टयात विश्वास याःगुलिं छिपिं फुक्क खँय् तःमि जुल। छिमिके सकतां ज्ञान नं दत, अले बांलाक थुइकाः खँ नं ल्हाये सल।
जि आम्कन वइ मखुत धकाः छिपिं मध्ये गुम्हं गुम्हं तःधंछुया जूगु दु, हं।
छिमिसं थज्याःगु खँय् तःधंछुया जुइगु बांलाःगु खँ मखु। न्हायातःगु छ्वचुंलय् सोडा भचा जक ल्वाकछ्याःसां फ्वंगाया वइ धकाः छिमिसं मस्यू ला?
जिं नवाइगु च्वःप्वः मदुसां छिमिसं सह यानाबी धकाः जिं आशा यानाच्वना।
जिपिं बमलाःसां छिपिं जक बल्लाक विश्वास यानाः भिना वयेमा धकाः जिमिसं लय्तातां प्रार्थना यानाच्वनागु दु।
थथे मयासें सुनानं थःम्हं थःत तःधंम्ह धकाः धयाजुल धाःसा वं थःम्हं थःत धोखा ब्यूगु जुइ।
ख्रीष्टयागु भिंगु खँ न्यंकू थें छिमिगु चालचलन नं जुइमाः। छिमित नाप लाःसां, मलाःसां छिपिं फुक्कं छप्पँ व छगू हे मन जुयाः भिंगु खँय् विश्वास यानाच्वंगु दु धयागु जक न्यने दःसां जितः गाः।
यःपिं दाजुकिजापिं, जि छिपिंनाप दुबलय् छिमिसं जिगु फुक्क खँ न्यना का। अथे हे जि मदइबलय् नं झन छिमिसं जिगु खँ न्यनेमाः। अले भय कयाः मुक्तिया ज्या क्वचाय्केत मेहनत या।
छिमिसं धाःसा ‘जि तःमिम्ह खः, जिके माक्वं सम्पत्ति दु, उकिं जितः छुं नं माःगु मदु’ धकाः धया जुयां छु याये? तर छिपिं तसकं हे दुःख ताया च्वंपिं, माया वनापुसे च्वंपिं, चीमिपिं, कांपिं, अले पचिनांगापिं धकाः छिमिके होश मदुनि।
छिं हे इमित झी परमेश्वरया सेवा यायेत छगू राज्य व पुजाहारीत दय्कादिल। अले इमिसं संसारय् राज्य याइ।”