4 जिगु नुगः यचुसे च्वं। अथे धकाः जि द्वं मदुम्ह मनू खः धयागु मखु, जिगु न्याय याइम्ह ला प्रभु खः।
मनू छु खः धकाः व निर्दोष जुइत? अथवा सुं मनू धर्मी जुइ फइ ला?
परमेश्वरया मिखाय् मनू गय् यानाः धर्मी जुइ फइ? अथवा मिसापाखें बूम्ह मनू गय् यानाः दोष मदुम्ह जुइ फइ?
जिं थःगु धार्मिकतायात तयातये, जि म्वानाच्वंतले जिगु विवेकं जितः दोष बी मखु।
“जि थें ज्यालगय् मजूम्हय्सिनं छितः छु लिसः बीगु? जिं थःगु ल्हाः थःगु म्हुतुइ तये।
जि छुं दोष मदुम्ह खःसां जिगु हे म्हुतुं जितः दोषी ठहरय् याइ। जि अपराधी मखुसां थ्वं जितः दोषी खः धकाः धाइ।
हे परमप्रभु! छिं पापया ल्याःचा कयादीसा सु दनाच्वने फइ?
थः दासयात इन्साफय् हयादी मते, छिगु न्ह्यःने सुं नं धर्मी मदु।
वाःमचायेक जूगु पापयात सुनां खनी? हे परमप्रभु! थथे वाःमचायेक जूगु पापपाखें जितः क्षमा यानादिसँ!
जि माथंवंथाय् दनाच्वनागु दु, अले जिं सभाया न्ह्यःने परमप्रभुया प्रशंसा याये।
परमेश्वर थः हे न्यायाधीश खः। आकाशयात वय्कःया धार्मिकता घोषणा याकेब्यु! सेला
मनूतय्त थःगु चालचलन थःत पाय्छि थें ताइ, तर परमप्रभुं इमिगु नुगः जाँचय् यानादी।
सकसिनं शासकयागु मन त्याकेत स्वइ, तर परमप्रभुयापाखें जक न्याय दइ।
वय्कलं हानं स्वक्वः खुसि धयादिल – “यूहन्नाया काय् सिमोन, छं जितः माया याना ला?” “छं जितः माया याना ला” धकाः वय्कलं स्वकः तक न्यनादीगुलिं पत्रुसं नुगः मछिंकाः थथे धाल – “प्रभु, छिं फुक्कं स्यू, जिं छितः माया याः धकाः नं छिं स्यू।” अले वय्कलं धयादिल – “जिमि फैचातय्त ज्व।
पावलं सभाय् चाकःछिं स्वयाः धाल – “दाजुकिजापिं, परमेश्वरया न्ह्यःने जिं थौं तक थःगु नुगः यचुकाः भिंगु ज्या याना वयाच्वनागु दु।”
परमेश्वरया न्ह्यःने व्यवस्था न्यँ जक न्यनीपिं मनूत धर्मी जुइ मखु, व्यवस्थाय् च्वया तः थें याइपिं हे जक धर्मी जुइ।
थथे अब्राहाम ज्यां यानाः धर्मी जूगु जूसा वं तःधंछुया जूसां जिल। वं थथे मयाःगुलिं परमेश्वरलिसे व तःधंछुइगु लँ मदु।
अय्जूगुलिं आः थ्व संसारयापिं मनूतय्सं थें छिमिसं जितः भिं धाःसां मभिं धाःसां वास्ता मदु। थथःम्हं तुं हे नं जिं थःत भिंम्ह खः ला कि मभिंम्ह खः धकाः धाये मखु।
उकिं ई स्वयाः न्हापा छुं खँय् न्याय यायेगु याये मते। तर प्रभु झाया मदितले पियाच्वँ। छाय्धाःसा वय्कलं मनूतय्गु नुगलय् च्वंगु गुप्ति ज्याखँ, अले हानं सुनानं मसीक याःपिनिगु ज्याखँ नं उलादी। थथे जुइ धुंकाः स्याबास बी माःपिं मनूतय्त परमेश्वरं हे स्याबास बियादी।
जिमिसं मछाः मजुसे धायेफु – थ्व संसारय् जक मखु छिमिगु न्ह्यःने नं जिमिसं मभिंगु मतिइ मतसे ज्याखँ याना जुया। जिमिसं थथे थःगु हे ज्ञानं मखु, बरु परमेश्वरं बियादीगु दया मायां दया याये फुगु खः।
न्याय यानादी खुन्हु झीपिं सकलें ख्रीष्टया न्ह्यःने दंवने मानि। अबलय् थन संसारय् च्वनाः भिंगु यानावंपिन्त भिंक हे, अले मभिंगु यानावंपिन्त मभिंक हे न्याय यानादी।