9 मिसाया निंतिं मिजं दय्कातःगु मखु, बरु मिजंया निंतिं मिसा दय्कातःगु खः।
अले परमप्रभु परमेश्वरं धयादिल, “मनूयात याकःचा च्वनेगु बांलाः मजू। जिं वयात ग्वाहालि याइम्ह छम्ह पासा दय्काबी।”
थुकथं मनुखं फुक्क छेँय् लहीपिं पशुत, आकाशय् च्वंपिं झंगःपंक्षीत व जंगलय् च्वंपिं पशुतय्त नां तयाबिल। थुपिं मध्ये मनूयात ग्वाहालि यायेत ल्वःम्ह धाःसा छम्ह हे मदु।
परमप्रभु परमेश्वरं व हे बपि क्वँचं मिसा मनू छम्ह दय्काः मनूयाथाय् हयादिल।
उकिं भाःतयागु खँ मानय् याना धकाः स्वर्गदूततय्त क्यनेत मिसातय्सं थथःगु छ्यं त्वपुइमाः।