13 कनान वया जेठाम्ह काय् सीदोन, हित्तीत,
अथे जुयाः दाऊदं “हित्ती उरियाहयात थःथाय् छ्वया हजि” धकाः योआबयात उजं बिल। अले योआबं वयात दाऊदयाथाय् छ्वयाहल।
यर्दनया पच्छिमपाखे पहाडी देशय् व पच्छिमया फेदीइ अले लेबनान तक भूमध्यसागरया सिथय् च्वनिपिं फुक्क हित्ती, एमोरी, कनानी, परिज्जी, हिव्वी व यबूसी जुजुपिन्सं थ्व खँ न्यनाः
जिं छिमिगु न्ह्यःने आतंक छ्वयाबी। इमिसं हिव्वी, कनानी व हित्तीतय्त छिमिगु लँपुं याकनं हे लिनाछ्वइ।
अले रिबेकां इसहाकयात धाल, “थनच्वंपिं हित्ती मिसातय्सं यानाः जि हीमी चायेधुन। याकूबं नं हित्ती मिसा हे ब्याहा यात धाःसा ला जि सीसां जिल।”
थुकथं हित्तीतय्गु बुँ व अन च्वंगु गुफा अब्राहामं सी थुनेगु थाय्कथं थःगु यानाः काल।
इमिसं धाल,
वं हित्तीतय्थाय् वनाः धाल,
कनानया बौ हामं बौयात पचिनांगां खनाः पिने वयाः थः दाजुपिन्त कन।
पत्रुसीत, कस्लूहीत (पलिश्तीत थुपिंपाखें वःपिं खः) व कप्तोरीतय् पुर्खा खः।
यबूसीत, एमोरीत, गिर्गाशीत,
