7 Ami mmaaduọ ke isọñ, ñnyʌñ ñkop naña uyo ambo miin ate, ‘Sọọd! Sọọd! Ntak afo añkọbọke miin-e?’
“Ndin anye ayaabọọrọ, ‘Ke akpanikọ ke idọkkọ ndufo, kpa nte ndufo eketreke adinam ami nnọ keed ke atu ntək-ntək ami, ndufo eketre adinam ami innọ miin.’
Akpesʌk ado a-ami ñkesitañña atịme-atịme ikọ mbaña anye ke ini edem ñnyʌñ ñkọbọ anye, nsuenne anye, anye amaantua miin mbọm, sia ami ñkenam afịd ñkpọ ado ke unana mbuọdidem ke idaha ammeñkenịmme ke akpanikọ, sia ami mmeñkediọọñọke Krais idahado.
Anye abịp ate, “Ntaha? Nso-o ke anye anam?” Ado ammọ enenekke ebọọñ ete, “Kọñ anye ke eto!”
Anye amaaduọ ke isọñ, anyʌñ akop uyo naña abo anye ate: “Sọọd, Sọọd, ntak afo añkọbọke miin-e?”
“Ke ñkpọ nte ufọọd uweemeayo ke mmaakeadi kpere Damaskọs, ekandịk unwana ikañ a-aketooho anyọñ amaayamma añkanna miin akʌk idaha-idaha ado.
“Ami mmaabọọrọ, ‘Afo ado anie, Abọọñ?’ “Anye amaabọọrọ ate, ‘Ami ndo Yisọs, andito Nasared a-afo akọbọke.’