10 sia awo ake adodo a-adʌkkọ ke nduọkadudu Abasi anyʌñ aduọk adudu akpọñ adinam utom ake amọ, kpa nte naña Abasi akeduọkkọ adudu ke utom amọ.
Ke Yisọs amaaketʌm ukọd ado, anye amaabo, “Akweeñe.” Ke anye amaakebo ntodo, anye amaasuuk iwuod ke isọñ, ayak sịbidịd amọ.
Ayịn ado uyama ubọọñ Abasi ye ata mbid idem amọ a-amʌmmọ afịd ñkpọ akama ke adudu ikọ amọ. Ke anye amaakenam awo asana ke adiyet idiọọkñkpọ nsio, anye amaasuuk atie ke ubọk udom Andikara ke abio ubọọñ Abasi.
Ado ke ini aku mi amaakewa afịd uwa ini keed ke abaña mme ndiọiñkpọ, anye amaasuuk atie ke ubọk udom Abasi.
Ke ntodo, Sabad nduọkadudu asọsʌghọ anọ mbon Abasi;
Ndin mmaakop uyo naña ato ke abio ubọọñ Abasi abo: “Wet: Afọfọn anọ mme akpañkpa e-ekpaaha ke Abọọñ tọọñọ ke ami.” “Ih,” Sịbidịd abo, “ammọ eyaeduọk adudu ke utom ammọ sia mme adinam ammọ eyaekeene ammọ.”
Ndin emaenọ ammọ keed-e-keed afia afọñidem, enyʌñ ebo ammọ yak esʌk emaana ebet etək-etək tutu mme ibed ye mme nditọete ammọ ke Krais e-ekenaaha ewood, nte ammọ ñko, ekem ibad.