N Naa Korowii, n no he waa haa ɛa la. He we-ɛɛla nomanta, n cheɡɔ n bwara ɛɛ chel. Berɛ ɛ a ɡɛ wejena la ya saŋ nɔ ta, ásɛ dɛ ɡel ya jemɛ a wa, ásɛ wechɔɡa bɛlbwa yaa ɛ he baah di la, hé sune ya nɛ.
Menee dɔ sɔn dɛ ɡwaa komɛlbwa dɛ do ɡoroŋ, dɛ do le saŋ bɛlbwa. N soɡe n kookara waa daŋa ta boɡoroŋ nyundua, dɛ berɛ so nɛra ba tea bini aa chɔɡa ba wechɔɡa wa. Ba pwɛr ba te baah ta, dɛ́ ɡel ba sie sɔɔh, bá dɔ hwɛɡa ja.
silɛɛ ne hɛɡra lɔŋɔre dɛ hanfalwaa mune ɡbɔɡa. Hɛɛ noo nɛra ɡo yela dɛ́ kpɔ jam sarahare dɛɛ ba n Dea, dɛɛ ŋɔ, ‘Hé kpɔ jam tɛ Koranar Bwa Kooro! O waa wer, o nyina waa dɛ nyin yaa lole saŋ bɛlbwa dɛɛ la.’ Mɛɛ ɡeloo harɛ nɔ berɛ do wer ɡɛ o fa aa doa wubwa la. Men Korowiirii bola.”