Bɔr aa joa la, Abram bɔne o bonɔɔna la bini kuore ta, asɛ ba ka yo nɛra la dɛ pɔ ba nɛ. Ba doŋ ba ɡɛ naaa dɛ ka tel bobɛl baa dɛ yerɛ bela Hoba waa lɔ Damaskɔs weekaŋle nyunduabɔr.
Belaa Korowii ŋɔ o be ŋɔ, “Umee tɛ nɛn nyoa o kpɔ dɛɛ bol waɔ? Kɛɛ umee dɛɛ ɛ nɛn amumu ne deŋneɡbeŋa te, kɛɛ nɛn waa dɛ na ne onɔ la waa wola na nɔ? Men Korowii laa aa?
Dɛɛ no bonɔ. Korowii ɛɛ baɡle o kpeɡri he nɛɛ, ásɛ he nyoŋe, ásɛ a biɡri tama mɔɔ he berɛ won dɛɛ na bɔr.” Kerabeŋkpoŋ dɛ o sie ɛo jumaa kɛŋɔ kɔɔla ken, o den nyoŋe, dɛɛ laɡre bɔr dɛɛ nyin nɛn ó lawɔ da.
Maa lɔ bwɛjen Damaskɔs la, bwɛɛ la nomoa waa lɔ Kooro Aretas lɔɡa le nɛra ŋɔ báa daah doonyoone aa lɔ danjwɛɛ waa bar bwɛɛ la bwa cheme ta la, ásɛ dɛ laɡ mɛ.