Anee Abna ŋɔ Joab be ŋɔ, “A chɛ kɛ yá yo dɛɛ la ɡɛ naa? Haa jemɛ kɛŋɔ bambichɔɡa nee aa ba bala ba tɛ yaa aa? Harɛ beŋkpoŋ nɛraa yan, saŋ besoo hɛɛ ba ɡela he nɛra ɡel chwae dɛɛ ti yaa ɔ?”
N hɛma ɛɛ jo ba chal taa, ásɛ n tokobii ɡe kpoo banɔ la baa dɛ tɔ mɛ ŋwɛnɛ. Maa nomɛlbwa waa cheɡɛ n nɛɛ ɡel, banɔ la baa do ba bola, ne banɔ la baa laɡ ba bwa ɛɛ sewɔɔ.’
Baa kpɔ kerii kpoo bane, ásɛ dɛ larawe bane dɛ́ kpɔ ba kaa harɛ nɔ ta bobɛlbwa, ásɛ nɛra baa wola Juu tena ɛɛ ɛ Jerusalam bwa posaposa ken ka tel kɛŋɔ ba ɡe saŋ aa ba kaa.
Baa teŋni ba pena tɔpetooro wee a ta ɛɛ wee ba la, Jekɔb bibaala banɛ baa dɛ yer ba Simeon ne Lewi, ba ne Daena aa pɛ nya la iro kpɔ ba tokobie, asɛ dɛ piɡri bwɛɛ la tena dɛ jo ba bini dɛ kpoo ba baala te bwa.