Awola waa ba o tɔpejen la ta ásɛ o nɛra tɛo duure la, nɛra baa yaradao la bwa ɛɛ nao dɛ́ kpɛɛro. He ɡba jao, dɛkalkɛŋɔ ya fa aa baɡle heyaa o waa la, he noɔ dɛ teŋɛ a ta.
O ɛ ɡɛ ásɛ nyundua toroma, ne kwaa aa dɔ kpeɡri bwa dɛ do Korowii be nyundua bwa pese asɔre tena waa dɛ́ jemɛ ɡɛ bwa Korowii wejema aa kana ne ɡɛ waa dɛ ɛ o toma.
Ásɛ he ba lii he nyu bini ŋɔ, ‘Ume tenee lolɛ ɡɛ bii nɔ tɛ mɛ nɔ? Dɛ n paŋɛ bii maa wola lii kɛ mɛɛ dɔ banee kpa. Ba doŋ mɛ n kaa harɛfale ta, aah umee dɛɛ bechale nɔɔ? Dɛ n ɡboo kaa, leperaa ba le ba te nɔ?’ ”
Anee Abraham kpɔ sie pi harɛ, asɛ dɛ mamɛ o nyu bini ŋɔ, “Amɔ baa lɛɛ won di bene lafa dɛ lolaa? Saara aa di bene fifraanuanaarɛ nɔ, amɔ o ɡe ɛɛ won lolɛ kenɛ?”