kɛ dɛ he berɔ ba n be dɛ ba teŋɛ waa maa dɛ do heyaa a ta tenaa, hale dɛ ba lawɛ heyaa laa ta kaa bojaŋ harɛ jaɡa kwaraa naa, mɛɛ boa he nyoaa, dɛ́ lawɛ heyaa ba bela maa lea cheɡ ŋɔ baa tom mɛ la.’
Ŋɔ ba be ŋɔ men Nemenɛ Korowii taa lole nɔ, n ŋwɛɛrɔ ŋɔ, ‘Ń sie aa wechɔɡ-ɛɛra seo ta lɛ, n dɛ nyin kɛ ba le a ta, dɛ́ dɔ ba nyu. Israel tena, hé charɛ! He charɛ he liire, dɛ́ le liichɔɡa ŋwɛnɛ bɛlbwa ta. Hé ɡel wechɔɡa haa dɛ ɛ la. Ɛrɛɛ hɛɛ nyin seo nɔɔ?’
Nɛra ɛɛ le bojaŋaa ba, dɛ́ ba cha bá kwaa ma Korowii Dea la. Ásɛ he jemɛ kɛ Koranar Bwa Kooroo tom mɛ he be. Dɛ hɛɛ teŋɛ waa Korowii haa dɛ tomɔ aa do heyaa a ta kɛrɛdɛ tenaa, ɡɛ waa nɔ ɛɛ ɛo.”
N tɔ sie la Damaskɔs, dɛ la Jerusalam, dɛ ɡaaɡe Juda harɛ la te bwa, dɛ la harɛre a nɛra aa wola Juu tena ɛɛ ɡe ta. Maa dɛ ɡaaɡe la bwa, dɛ n dɛ ŋɔ ba be ŋɔ bá charɛ ba liire, dɛ́ le ba wechɔɡa ta, dɛ́ ba Korowii be, ásɛ dɛ ɡel ba we-ɛɛla chaɡle kɛ ba charɛ ba liire dɛ le ba wechɔɡa ta.