A wer kɛŋɔ mɛn aa le Hɛmɔn Bwejen ta, dɛɛ lee Saayɔn Bwejen doa ken. Belaa Korowii baɡɛ o nɛra nyoa ŋɔ, wɛɛ swee o nɛra andɛɛɡaa, bá dɔ mkpa saŋ bɛlbwa dɛɛ la.
Hé ɡel a bwa pɛ che dɛ́ kpeɡ. A koma ta la, mɛɛ ŋɔ nɛra baa dɛ ba a koma la bee bá tɔ sie kɛ kpɔɡchɔɡa la, dɛ́ vɔrɔwa, dɛ́ che ka ta nii ta dɛ́ fuah, mɔɔ dɛ́ ba komɛ mea tenten la, dɛ́ pa ka do mɛ n dɔndɔŋ bini.’ ”
Hé ta sie nyiŋi jumbii na. Aa kwaa du, aa komɛ, a ta bela aa komɛ kwaa do dɔe, kɛ he Mɛɛ waa lɔ nyundua la dɛ́ tɛa kondikwaa aa di. He ta jumbii nɔ ɡwaalaa?
Lewi dea tena la ta harɛ dɔe dɛ́ di o ta, anomanta, ɡɛ kondikwaa la ɛ ba ne hɔɔhra ne bilalbii ne luhaahna baa lɔ he baah ta la kwa. Anee ba ɡee ba dii dɛ vaɡɛ, ásɛ Korowii haa dɛ tomɔ nɔ swee heyaa andɛɛɡa he toma haa dɛ ɛa ta.”