Dɛ he fe cheɡ deŋne n waa ta naa, he fe dɔ deŋnesɔɔhna kɛrɛdɛ, kɛŋɔ nenabɔɔ waa wola hweeh bwa, dɛ́ dɔ kpeɡri kohona kɛŋɔ mpo nehɛma ken, dɛ́ won wobɛlbwa ɛɛ á toɡre.
Kɛ dɛ he vɛh o waa la noe yaa, sɔeh mɛɛ ba sɔeh dɛ́ wi, he mbarafo wa. Mɛɛ wiu kohona siniire yɔɔ mɛ, lawa baa lawɛ Korowii nɛra laa ta kaa bojaŋ harɛ ta la wa.
Ŋɔ ba be ŋɔ men Nemenɛ Korowii taa lole nɔ, n ŋwɛɛrɔ ŋɔ, ‘Ń sie aa wechɔɡ-ɛɛra seo ta lɛ, n dɛ nyin kɛ ba le a ta, dɛ́ dɔ ba nyu. Israel tena, hé charɛ! He charɛ he liire, dɛ́ le liichɔɡa ŋwɛnɛ bɛlbwa ta. Hé ɡel wechɔɡa haa dɛ ɛ la. Ɛrɛɛ hɛɛ nyin seo nɔɔ?’
Baa wuruu jo he bwɛɛ nɔ ta, dɛ́ paɡre he deene dɛ́ kpoo heya. Baa kuuɡi he deene bwaa buruburu ken, bwe beŋkpoŋ kwara aa wola ka dɛ́ dawɛ o dɔŋ ta kpa. Anɔ bwa ɛɛ ɛo, dɛkalkɛŋɔ he lɛɛ tɔpere aa tela la, he ta sie doe.”
Baa dɛ ɛ Pɔɔl ne Banabas nɛnhɛla la, ate ta kwaraa baa bol waa bansua ne dɛɛ ŋɔ, “Aŋwɛnɛ taa ya tɔ sie bol Korowii Amanesoma waa la he be la. Kɛ he ɡbaɡba aa vɛah dɛ baɡle kɛŋɔ he te ta Korowii mkpa la chɛɛ nɔ te naa, yaa ɡel heyaa dɛ́ la nɛra baa wola Juu tena ɛɛ la be,