13 N ne Jerusalam tena dɔɔ, heyaa soɡe deŋɡarere dor, a do kɛŋɔ he soɡe bwetal harɛ waa chɔa kaa ta ken. He yon ŋɔ, “Umee dɛ́ won ba yo yaa ɔ? Umee dɛ́ won ba ku ya danjwɛkpeɡa dɛ́ jo ya be nɔ?”
He mbarafo neɡre heya kohona, he dɛ lii kɛ nomɛlbwa dɛ́ ɔmɛ heya, he dɛ neɡre he te. He soɡe bɔɔne bini bwejena dor. A lole kɛ he soŋnibɔr lɔ nyundua, kɛŋɔ kee yon ka sɔh o kɔr nyundujaɡla la, kɛ mɛɛ ɡeloo he le bela le harɛ.’
He bɛ nɛra baa dɛ teŋe nyosone nɛɛ teŋɛ kɛŋɔ baa dɛ bol ŋɔ he dɔ deŋnesɔɔhna la. Ba yon ŋɔ, Korowii Dea laanee la! Korowii Dea laanee la! Korowii Dea laanee la!
Koranar Bwa Kooro ŋɔ, “N cheɡɛ he nɛ. Mɛɛ fuh torɔɡore haa vɔwa pɛl jaɡre laanee. Baa kpoo he laa tena laa taa, dɛ́ pa laala haa paa le bane be la. Baa he toroma taa no kpa bwa.”
dɛ bwejena bwa dor. Mɛɛ ɡeloo he dɔma ba kpɔ he kondɔɔh, ne laala a yoɡ aa kpeɡa bwa, dɛ bwejena dor haa dɛ tomɛ voɡare la do ba nɔn ta, he wechɔɡa bwa haa ɛa harɛ la ta wa.