A lole kɛŋɔ ba dɛ vɔwɛ nyoa, kɛ maa wii baa wia dɛɛ noo mɛ laanee no. Ba fuh sarahare dɛ ɛ mea sarahare dɛɛ tɛ mɛ, kɛ n sie aa a ta lɛ. Anomanta, mɛɛ ɡeloo bá kpoo ba laa ta, ásɛ lɔr ne weechɔɡa ɡe kpoo ba.”
Anomanta, n kpɔ n bandia ba ta Juda bwɛɛre nɛ, ne Jerusalam fɔɡbaahna, dɛ kpaa nii do a ta. A bwa kuuɡo dɛ berɛ dimɡbeeni dɛ do ɔma, nomɛlbwa aa wola nyin kɛ o nyiŋi, dɛ ba le fini.
Korowii teŋɛ o nyobaɡa ta, dɛ ɛ waa o fa aa vɔrɔwa bil ŋɔ wɛɛ ɛo la. O chɔɡe, o ta he nɛɛ sune, dɛ ɡel he dɔma pɔ he nɛ, dɛɛ di he loro, he chɔɡa la wa.
N baah aa di he nɛɛ kohona nomanta, mɛɛ ɡeloo ba kpɔ bandia doe sibeɡra kohona. Baa teŋe he mee ne deŋnaa ta, dɛ́ lawɛ he bibaala ne bihaahna kaa, dɛ́ fuh banɔ la baa kaa la.
Jerusalam tena, he wedoŋa la ɡelɔ he kah doŋa. N takapɔ kɛŋɔ ń laa he doŋa bwa kpɔ he nɛ, kɛ n ta wone. Aa won le he nɛ, nemenɛ haa na n bandia kohona la bwa mɔɔ.
N taa dɛ no Korowii be la, o berɔ ŋɔ baala la ɡe be ŋɔ, “Hé teŋɛ o nɛɛ jo bwɛjen la bini, dɛ́ ka kpoo nɛra la. He bɛ bɛlbwa ɡel, he bɛ tedoma dɔ tɛ bɛlbwa.
Korowii dɛ mee, dɛ ɡel o dɔma wechɔɡa ɛɛ ɡure ba nɛ. O baah dɛ di ba nɛɛ wɛɛ bɔ ba kem bwaawee ne, dɛɛ tɛr banɔ la baa haoh deŋne. O teŋɔ kpɔ o bandia dɛɛ ta o dɔma nɛ.
Dem te la ɛɛ iruu dɛ́ ba laa ɡbera la tɔ, a ka heyaa che baŋ, ásɛ hɛɛ lɔ ɡbera dɛɛ soŋo ŋɔ, ‘N poori, nomoa! Laa ɡbera ya yaa ásɛ ya jo.’ Ásɛ o ŋɔ he be ŋɔ, ‘Maa heyaa jemɛ bobɛlbwa.’