Koranar Bwa Kooro ŋɔ, “Hé no, tɔpere men Korowii aa dɛ ba ba bol nɛra baa dɛ baɡle ba te, ne wechɔɡ-ɛɛra waa la dɛ ba kpela. Baa fuuh kɛŋɔ kpɔɡa ken, ba komɛlbwa aa wola ka.
O do kɛŋɔ paa waa cheɡɛ o pɛla ta, dɛ kpɔ o te dɛɛ ba mea pala. Wɛɛ palɛ a bwaa kɛrɛdɛ ken, ásɛ dɛ pa ka do dɔndɔŋ bini cheɡ. Kɛ a pɛɡa la te, wɛɛ kpɔ nii aa wola dime bwaa fuah.”
He do kɛŋɔ daa. Daa bɛlbwa waa wola nɔndɛɛɡa nɔnɛ la, baa teŋoo ta dɛ́ fuuh. Gɛɛ Korowii ɡe ɡɔɔ o kpanfɛ nɛra baa wola ba liire charɛ la nɛɛ dɛɛ ba ba teŋna ta, dɛ́ kpɔ ba do nii ta bá fuh.
Men Koranar Bwa Kooro Israel tena aa dɛ tom mɛ taa lole nɔ, n ŋwɛɛrɔ kɛŋɔ, Moab dɛ ba chɔɡa kɛŋɔ bwɛjen Sodom, ásɛ Amɔn ɡe chɔɡ kɛŋɔ bwɛjen Gomoora ken. Aa berɛ yar kwibɔraa, kpɔɡa le a ta, á chɔ pɛɛ saŋ bɛlbwa dɛɛ la. N nɛra baa ka laanee dɛ́ pa ba laala, dɛ́ ka kpɔ ba harɛ la so.”
Anomanta, n nɔn dawɛ he nɛ ń tɛr he deŋne. Mɛɛ kpɔ heyaa do harɛre nɛra nɔɔra ta kɛŋɔ baa pa laala laa ta kaa ken. Mɛɛ chɔɡ he bwaa kwara, haa wola warɛ dɛ́ tel harɛbir nɛra kpa. Hɛɛ jemɔɔ kɛŋɔ menee Korowii.’ ”
Saayɔn tena, hé hɛɡre kohona, Jerusalam tena, hé moo ɡa. Hé nyiŋi na! He kooro dɛ ba he be, o waa toɡrɔ dɛ won nɛra lɛɛ, o pwɛre, o soɡe keeɡo bie ta, keeɡo bale taa o so.