He soɡo dɛɛ hwɛɡɛ kɛŋɔ hɛɛ dɔ koo kwaa taeh, kɛ a berɔ ba do tamaa ken. Anɔ la haa ba a ne dem la, ń chɔɡa. Bɔkwa waa a ba ɡɛ nɔ? Gela haa ɡel n Dea o chɔ kɛŋɔ dimɡbee he sie beɡre he kwaa ta la waa.
O baah diu waa, umee dɛ́ won che a nyoa ɔ? Umee dɛ́ won ba o sie o bandichɔɡe ta nɔ? O baah diu kohona naa, a do kɛŋɔ baa fuɡe nii ta ken, bwea bwa dɛ peɡri burbur ken o sie.
Gɛ nyujente yon le o sɔɔhbɔr dɛɛ ba la, ɡɛɛ nɛn waa dɛ chɔɡ harɛre kpɔ o te dɛ le dɛɛ ba. O le bela waa lole, dɛ́ ba chɔɡ he harɛ. He bwɛjena ɛɛ berɛ dimɡbiaa, nɛra aa wola a taa so.
Korowii kwaa bobɛl cheɡ tɛ Asiiria koojen saŋ bɛl biɡri, dɛ́ fuuh. O ɛ nimar bɔr o do luŋri dɛ do paɡri, ba pa damara bil a daŋɛ chɔ. Korowii hweera ɛɛ ɛo kɛŋɔ nii ne jebɔrɔwe ken, dɛ́ ba jo daa la ta a fuh.
Mɛɛ ɡeloo nɛnchɔɡa tenten le harɛre ta ba, dɛ́ ba lɛ he deene dɛ́ kpɔ. Mɛɛ ɡeloo he kpeɡnɛra haa dɛ hwɛɡɛ ba nɛɛ la nyoa sɔɔh, dɛ́ ɡel bela haa dɛ tomɛ voɡa la ɛ pɛɛpɛɛ.
Anomanta, n nɔn dawɛ he nɛ ń tɛr he deŋne. Mɛɛ kpɔ heyaa do harɛre nɛra nɔɔra ta kɛŋɔ baa pa laala laa ta kaa ken. Mɛɛ chɔɡ he bwaa kwara, haa wola warɛ dɛ́ tel harɛbir nɛra kpa. Hɛɛ jemɔɔ kɛŋɔ menee Korowii.’ ”