Kooro Manasɛ kpoo nɛra baa wola wechɔɡa bɛlbwa ɛɛ dɛ warɛ taeh, asɛ ba chale ɛɛ palɛ Jerusalam fɔɡbaahna bwa. O berɔ ɡel Juda harɛ tena jo voɡa toma ta, dɛ ɛ wechɔɡa jo Korowii nɛ.
He ne he sihiih so, he ɡelɔ he nimanar waa do wer ɡwaale, dɛkalkɛ he wechɔɡa kan ɡwaa ba kwa. A do kɛŋɔ ba waa toɡrɔ kɛrɛdɛ ɡwaale. Sihiih kpoe, he di ncho, he nimanar waa berɔ toɡre ɡwaale.’ ”
Korowii berɔ ŋɔ n be ŋɔ, “Nɛwɛnyini bie, he na anɔ kenɛ? Juda tena dɛ ɛ waa maa kia la, a ɡbo ta ba ne maɡrɛ, ba berɔ kpɔ naɡrenyin we-ɛɛla perɛ bwɛɛre la bwa, dɛɛ muɡli n baah, dɛɛ chɛɡ mɛ kohona.
N dɛ no kɛ he bini bane dɛ bɔ jwamane aa wola were, hale nɛra baa wola Korowii tomɛ kwara aa wola ɡɛɛ ɛ. Ba ŋɔ he bini bɛl lawɛ o mɛɛ haah kwaraa dɛɛ chɔ.