Naaman ne o bonɔɔna la bwa berɔ ba Korowii keame Elaesa be, asɛ Naaman ka che o sie dɛ ŋɔ, “N nao kɛŋɔ Korowii bɛlbwa toole harɛ nɔ ta bobɛlbwa ka ja Israel harɛ ta. N dɔɔ, n poori lɛ koŋkɛɛla he bonɔɔ aa ba a ne ba tɛɛ nɔ.”
Kooro la ŋɔ, “Ir, mɛɛ chwerɛ tɔnee tɛɛ he kpɔ ka tɛ Israel kooro.” Ate, Naaman ir kpɔ suuɡapoŋa a tɔɡre aa ɛ kilore lafraatoro fifraanaarɛ, ne suuɡaswɛm kaɡboŋa anumɛl, dɛ yadɛɛɡa bele fi.
o ŋɔ Hasael waa ɛ o nomonome la bini bɛl be ŋɔ, “Kpɔ koŋkɛɛla, dɛ́ la Korowii keame la be, dɛ́ ɡel ó bɔɔ le Korowii be kɛŋɔ mɛɛ ir n weela nɔ taa yaa?”
Ate, Hasael kpɔ kondɛɛɡa bwa soo siwi baa dɛ ɛa Damaskɔs choɡ nyoɡmare fifraanaarɛ dɛ ka kɛ Elaesa. O laŋɔ dɛ ka che o sie dɛ ŋɔ, “He bonɔɔ Siiria Kooro Bɛn Hadad tom mɛ ŋɔ n bɔɔ kɛŋɔ wɛɛ ɡbaŋre o weela la taa yaa?”
He chɔɡ mɛ dɛɛ tɛ n nɛra, dɛ lɛ mea nɔndela tama ne paanoo tama dɛɛ le ba be. Dɛ teŋe nyosone dɛɛ kpoo nɛra baa wola chɛ kɛ he kpoo, dɛɛ ɡel banɔ la baa chɛ kpoora. Gɛɛ he teŋe nyosone dɛɛ tɛ n nɛra asɛ baa yarada he wa.’