“Daa mɛɛ, n kasɛ nɛɛ zang kɔ mɔɔ a m ri ɓee, ri nwang nɛɛ n ka nɔng ɓɔɔ n naa nwáng ɓɛɛ. Tɔ̀ɔ, ri zi bannang ɓɔɔ mɔɔ a m doo tɛ̃ɛ tɛ̃ɛ bɛ̀ɛ́ zang mãa koo gn kpang ɓɛɛ. Mɔɔ a m bannang keɓe, ka ruu ɓɔɔ, mɔɔ kasɛ m katɔ ɓɛɛ.
Ka ruu nɔngkɔ, kɔɔ ri nɛɛ, “Nɔɔ nɛɛ wisi m, ɓɔɔ n Jaa Shɔnzang tɔ ka yuu laa, nɔ́ɔ naa zi kati nɛɛ nkɔ wukɔ. Tɔ̀ɔ, nɔ́ɔ zi kati nɛɛ n palɛ vuu gbete nɛɛ kaka yuu mɛɛ kpang. N kɔɔ m vuu ɓɔɔ Daa kpɛ̃ɛrɛ m nɛɛ n kɔ̀ɔ ɓɛɛ.
Kpanti Laa kɔɔyi tɔɔ, “Nkɔ ka tĩng shɔɔnang, nkɔ ti waa nyaa knti.” N nwàng ningkãari kãntang keɓe, n ti nwang ningkãari bɛ̀ɛ́ zang mãa koo gn kpang, n ti naa a ditɔ ka koo tɔkn. Nkɔ kpanti ka yuu vuu piti.