مکاشفه 7:3 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ «پیش از آنکه ما مُهر خدایمان را بر پیشانی بندگانش بگذاریم، به خشکی و دریا و یا درختان آسیبی نرسانید.»

هزارۀ نو

³ «پیش از آنکه بر پیشانی بندگان خدایمان مُهر زنیم، به خشکی و دریا و درختان آسیب نرسانید.»

Persian Old Version

³ می گوید: «هیچ ضرری به زمین و دریا و درختان مرسانید تا بندگان خدای خود را بر پیشانیایشان مهر زنیم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ «دست نگه دارید! به دریا و زمین و درختان آسیبی نرسانید، تا مهر خدا را به پیشانی بندگان او بزنم.»

مژده برای عصر جدید

³ «تا آن زمان كه ما مُهر خدایمان را بر پیشانی بندگانش نگذاریم، به دریا و خشكی و یا درختان آسیبی نرسانید.»

کتاب مقدس به زبان بندری

³ و ایگو: «کَبل اَ ایکه ما به پِنِهک نوکروی خدامُ مُهر بِزِنیم، به زمین یا دیریا یا درهتُ ضرر مَزِنی.»

مکاشفه 7:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

خروج 12:13

خونی که بر خانۀ خود مالیده‌اید، نشانه‌ای است که شما در آنجا زندگی می‌کنید، و چون آن نشانه را ببینم، از آن عبور خواهم کرد و وقتی‌که مصریان را هلاک می‌کنم، به شما هیچ آسیبی نخواهد رسید.

خروج 12:23

زیرا هنگامی‌که خداوند از مصر عبور می‌کند تا مصریان را بکُشد، خونی را که بر سردر و دو طرف چهارچوب خانه‌ٔ شما است، خواهد دید و از آن رد شده اجازه نخواهد داد که فرشتۀ مرگ به خانه‌های شما داخل شود و شما را هلاک کند.

اِشعیا 27:8

خداوند با فرستادن قوم خودش به تبعید، آن‌ها را مجازات کرد. او آن‌ها را با تُندبادی از مشرق، از سرزمین خودشان بیرون بُرد.

اِشعیا 54:17

امّا دیگر هیچ اسلحه‌ای نمی‌تواند به تو آسیب برساند، و تو برای همۀ کسانی‌ که تو را متّهم می‌کنند، پاسخی خواهی داشت. من از بندگان خود دفاع خواهم ‌کرد و به آن‌ها پیروزی خواهم داد.» خداوند متعال چنین گفته است.

اِشعیا 6:13

حتّی اگر یک‌دهم از آن‌ها باقی بمانند، باردیگر سوخته خواهند شد؛ مانند درخت بلوط یا چنار که بریده شده و کنده‌اش باقی مانده است.» کندهٔ درخت نشانۀ شروع تازهٔ قوم مقدّس خدا است.

اِشعیا 65:8

خداوند می‌گوید: «کسی انگور خوب را نه‌ تنها از بین نمی‌برد، بلکه از آن شراب می‌سازد. من هم خادمین خود را برکت داده آن‌ها را از بین نخواهم برد.

حزقیال 9:4

و به او گفت: «از میان شهر اورشلیم بگذر و بر پیشانی کسانی‌ که به‌خاطر انجام پلیدی‌هایی که انجام می‌شود آه و ناله می‌کنند، نشانه‌ای بگذار.»

حزقیال 9:6

پیران، جوانان، دختران، کودکان و زنان، همه را بکُشید، امّا به کسی‌ که آن نشان را در پیشانی دارد، دست نزنید. از معبدِ بزرگ من آغاز کنید.» پس آن‌ها کشتار را از رهبرانی که در جلوی معبدِ بزرگ بودند، شروع کردند.

دانیال 3:17

امّا اگر خدایی که ما او را پرستش می‌کنیم، بخواهد ما را از کورۀ آتش و از دست تو نجات دهد، نجات خواهد داد.

دانیال 3:26

پس نبوکدنصر به نزدیک دهانۀ کورۀ آتش رفت و با صدای بلندی گفت: «ای شَدرَک، میشک و عَبِدنِغو، ای بندگان خدای متعال، بیرون بیایید!» آن‌ها از میان آتش بیرون آمدند.

دانیال 6:16

بنابراین پادشاه دستور داد تا دانیال را بیاورند و او را در چاه شیران بیندازند. پادشاه به دانیال گفت: «ای دانیال، امیدوارم خدایی که تو پیوسته او را پرستش می‌کنی، تو را نجات دهد.»

صَفَنیا 2:3

ای فروتنان که احکام او را به‌جا می‌آورید، درستکار باشید و با تواضع به‌سوی خدا برگردید تا شاید در روز غضب خداوند مجازات نشوید.

مَلاکی 3:18

آنگاه بار دیگر قوم من تفاوت بین نیکوکاران و بدکاران و نیز تفاوت بین آنانی که خدا را خدمت می‌کنند و آنانی را که خدمت نمی‌کنند را خواهند دید.»

مَتّی 24:22

اگر خدا تعداد آن روزها را کم نمی‌کرد، هیچ جانداری جان سالم به در نمی‌برد. امّا خدا به‌خاطر برگزیدگان خود تعداد آن روزها را کم خواهد ساخت.

مَتّی 24:31

شیپور بزرگ به صدا خواهد آمد و او فرشتگان خود را خواهد فرستاد تا برگزیدگان خدا را از چهار گوشۀ جهان و از کرانه‌های فلک جمع کنند.

یوحنا 12:26

اگر کسی می‌خواهد مرا خدمت کند، باید به‌دنبال من بیاید و هر جا من باشم، خادم من نیز در آنجا با من خواهد بود، و اگر کسی مرا خدمت کند، پدر من او را سرافراز خواهد کرد.

یوحنا 3:33

هرکه شهادت او را بپذیرد، صداقت و راستی خدا را تصدیق کرده است.

رومیان 6:22

ولی اکنون از گناه آزاد گشته بردگان خدا هستید و در نتیجۀ آن، زندگی شما در این دنیا به‌سوی پاکی می‌رود و عاقبتش حیات جاودان است.

مکاشفه 13:16

همچنین همه را از کوچک و بزرگ، ثروتمند و بینوا، آزاد و برده، مجبور می‌ساخت که روی دست راست یا پیشانی خود علامت‌گذاری شوند.

مکاشفه 13:17

و هیچ‌کس اجازۀ خرید و فروش نداشت، مگر آنکه علامت حیوان، یا اسمش یا عدد نامش، را بر خود داشته باشد.

مکاشفه 14:1

آنگاه نگاه کردم و برّه را بر فراز کوه صهیون ایستاده دیدم. همراه او یکصد و چهل‌وچهار هزار نفر بودند که نام او و نام پدرش بر پیشانی آن‌ها نوشته شده بود.

مکاشفه 14:9

فرشتۀ سوّم آمد و با صدای بلندی فریاد زده گفت: «هر کسی که حیوان وحشی و پیکرۀ او را پرستش نماید و نشانۀ او را بر پیشانی و یا دست خود بگیرد،

مکاشفه 19:2

زیرا داوری‌های او راست و عادلانه است! او فاحشۀ بزرگ را که با زناکاری خود زمین را آلوده می‌ساخت، محکوم کرده و انتقام خون بندگان خود را از او گرفته است.»

مکاشفه 20:4

آنگاه تخت‌هایی را دیدم که بر روی آن‌ها کسانی نشسته بودند که اختیار داوری به آن‌ها واگذار شده بود. همچنین کسانی را دیدم که به‌خاطر شهادت عیسی و کلام خدا سرهایشان از تن جدا‌شده بود، کسانی‌ که آن حیوان وحشی و پیکره‌اش را پرستش نکرده بودند و نشان آن‌ را بر پیشانی و دست‌های خود نپذیرفته بودند. آن‌ها دوباره زنده شدند و هزار سال با مسیح حکمرانی کردند.

مکاشفه 22:4

همه او را روبه‌رو خواهند دید و نام او را بر پیشانی‌های خود خواهند داشت.

مکاشفه 6:6

و صدایی از میان آن چهار موجود زنده به گوشم رسید که می‌گفت: «قیمت یک پیمانه گندم و یا سه پیمانه جو، یک دینار خواهد بود. به روغن زیتون و شراب آسیبی مرسان.»

مکاشفه 7:1

بعدازاین، چهار فرشته را مستقر در چهار گوشۀ زمین دیدم که جلوی چهار باد زمین را گرفته بودند تا دیگر بادی بر خشکی و دریا و یا هیچ درختی نوزد.

مکاشفه 7:2

و فرشتۀ دیگری را دیدم که از مشرق برمی‌خاست و مُهر خدای زنده را در دست داشت و با صدای بلند به آن چهار فرشته که قدرت یافته بودند به خشکی و دریا آسیب برسانند، گفت:

مکاشفه 9:4

و به آن‌ها گفته شد که به علف زمین و گیاهان و درختان کاری نداشته باشند، بلکه فقط به آدمیانی که مُهر خدا را بر خود ندارند، آسیب برسانند.