Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




مکاشفه 17:4 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

4 آن زن لباس ارغوانی و سرخ دربر داشت و با طلا و جواهرات و مروارید آراسته شده بود. او جامی طلایی در دست داشت که از فجور و کثافات زنای او پُر بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

4 و زن جامۀ سرخ و ارغوانی بر تن داشت و در برقِ طلا و جواهر و مروارید می‌درخشید. جامی زرّین به دست داشت سرشار از همۀ زشتیها و آکنده از ناپاکیِ هم‌آغوشی‌هایش.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

4 و آن زن، به ارغوانی و قرمز ملبس بود وبه طلا و جواهر و مروارید مزین و پیالهای زرین بهدست خود پر از خبائث و نجاسات زنای خودداشت.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

4 لباس زن، سرخ و ارغوانی، و جواهرات او از طلا و سنگهای قیمتی و مروارید بود و در دستش یک جام طلایی داشت که پر بود از فساد و زنا.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

4 آن زن لباس ارغوانی و سرخ دربر داشت و با طلا و جواهرات و مروارید آراسته شده بود. او در دست خود جام زرّینی داشت كه از فجور و كثافات زنای او پر بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان بندری

4 زِنو جِمهٔ بنفش و سُرخ گَرِشَه و وا طِلا و جواهرُ و مُرواریُ جُن بودَه. یه پیالهٔ طِلا پُر اَ زشتی‌ُ و ناپاکی ئُوی بی عفتیش توو دَسِشَه.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




مکاشفه 17:4
22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

بدتر از همه، مردان و زنان روسپی در این پرستشگاه‌ها خدمت می‌کردند. مردم یهودا تمام کارهای شرم‌آور مردمانی را که خداوند از آن سرزمین بیرون رانده بود، انجام می‌دادند.


او کارهایی کرد که در نظر خداوند زشت بود. او از کارهای شرم‌آور اقوامی که خداوند آن‌ها را از سر راه قوم اسرائیل رانده بود، پیروی نمود،


که به‌وسیلهٔ خادمان خود انبیا به ما داده‌ای، سرکشی کرده‌ایم. آن‌ها به ما گفتند که این سرزمین که ما تصرّف خواهیم کرد، سرزمینی که به‌وسیلهٔ کارهای ناشایست و زشت اقوامی که در سرتاسر آن سکونت دارند، ناپاک شده است.


«آن کسی که گاوی را ذبح کند، مثل کسی است که انسانی را می‌کُشد؛ کسی که برّه‌ای را قربانی می‌کند، مثل کسی است که گردن سگی را می‌شکند؛ کسی که هدیهٔ غلّه تقدیم می‌کند، مثل کسی است که خون خوکی را هدیه می‌آورد؛ و کسی که بخور به‌عنوان یادبود می‌سوزاند، مانند کسی است که بُتی را ستایش می‌کند. این اشخاص از اعمال قبیح‌شان لذّت می‌برند.


بابِل مثل جامی زرّین در دست من بود که تمام جهان را مست می‌کرد. ملّت‌ها از شراب او نوشیدند و عقل خود را از دست دادند.


لکّه‌ٔ ننگی بر دامنش بود، ولی او به عاقبت خود نمی‌اندیشید. سقوط او وحشتناک بود و کسی نبود که او را تسلّی دهد. دشمنانش پیروز شدند و او در حضور خداوند زاری می‌کند و رحمت می‌طلبد.


بنابراین به قوم اسرائیل بگو که خداوند متعال چنین می‌گوید: آیا شما هم مانند نیاکانتان با پرستش بُت‌های کَریه خود را ناپاک و نجس خواهید ساخت؟


آن دیگ برنزی خالی را روی آتش بگذارید تا گداخته گردد و مس آن بدرخشد تا آلودگی در آن ذوب شود و زنگ آن زدوده شود.


ای اورشلیم، هرزگی کردارت، تو را ناپاک ساخته است. سعی کردم که تو را پاک کنم، امّا تو ناپاک ماندی. دیگر تا خشم من نسبت به تو ارضا نشود، دوباره پاک نخواهی شد.


در عدن، در باغ خدا زندگی می‌کردی و خود را با انواع سنگ‌های گران‌بها، چون عقیق قرمز، یاقوت زرد، الماس، فیروزه، یاقوت کبود، یشم، یاقوت قرمز و زمرّد می‌پوشاندی و با طلا می‌آراستی. آن‌ها در روزی که آفریده شدی برای تو ساخته شدند.


آب پاک بر شما خواهم پاشید و شما را از همۀ آلودگی‌ها و بُت‌ها پاک خواهم کرد.


یگانه خدایی که می‌پرستد، آن خدایی خواهد بود که از قلعه‌های مستحکم محافظت می‌کند. به این خدایی ‌که نیاکانش او را نمی‌شناختند، طلا، نقره، سنگ‌های گران‌بها و هدایای نفیس تقدیم می‌کند.


خداوند می‌گوید: «وقتی در ابتدا اسرائیل را یافتم، برای من مانند یافتن انگور در بیابان بود و دیدن نیاکانشان مانند نوبر انجیر، برایم لذّت‌بخش بود. امّا وقتی به شهر فغور رفتند، خود را وقف بُت بَعَل‌ کردند و به‌زودی مثل خدایانی که عاشق آن‌ها بودند، مکروه و ناپاک شدند.


شما رسوم کَریه و بُت‌های ساخته شده از چوب و سنگ و نقره و طلای ایشان را دیدید.


سپس فرشته‌ای دیگر یعنی فرشتۀ دوّم ظاهر گشت و فریاد برآورد: «منهدم شد، منهدم شد بابِل بزرگ، همان که تمام ملّت‌ها را مجبور کرد تا از شراب غضب‌آور زناکاری او بنوشند.»


دیگر کسی کالاهای طلا و نقره، جواهرات و مروارید، لباس‌های ارغوانی و قرمز، یا ابریشم و کتان ظریف، انواع چوب‌های قیمتی و معطّر، انواع ظروف عاجی، چوبی، برنزی، آهنین و یا مرمری،


«وای، وای! ای شهر بزرگ که خود را به لباس‌های کتان ظریف ارغوانی و قرمز ملبّس و با طلا و جواهر و مروارید آراسته کرده بودی!


زیرا داوری‌های او راست و عادلانه است! او فاحشۀ بزرگ را که با زناکاری خود زمین را آلوده می‌ساخت، محکوم کرده و انتقام خون بندگان خود را از او گرفته است.»


دوازده دروازۀ آن شهر از دوازده مروارید بود و هر دروازه از یک مروارید ساخته شده بود. خیابان شهر از طلای ناب و مانند شیشه، شفّاف بودند.


و از آدم‌کشی و جادوگری و زنا و دزدی توبه نکردند.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ