Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




مکاشفه 15:4 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

4 کیست ای خداوند که از تو نترسد و کیست که نام تو را جلال ندهد؟ زیرا تنها تو مقدّسی. همۀ ملل خواهند آمد و در پیشگاه تو پرستش خواهند نمود زیرا کارهای عادلانۀ تو بر هیچ‌کس پوشیده نیست.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

4 کیست که از تو نترسد، ای خداوند، و نام تو را جلال ندهد؟ زیرا تو، و تنها تو، قدّوسی. همۀ قومها خواهند آمد و در پیشگاه تو به پرستش خواهند ایستاد زیرا که کارهای عادلانۀ تو اکنون آشکار شده است.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

4 کیست که از تو نترسد، خداوندا و کیست که نام تو را تمجید ننماید؟ زیرا که تو تنها قدوس هستی و جمیع امتها آمده، در حضور توپرستش خواهند کرد، زیرا که احکام تو ظاهرگردیده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

4 كیست ای خداوند كه از هیبت تو نترسد و كیست كه تو را جلال ندهد؟ زیرا تنها تو مقدّسی، همهٔ ملل خواهند آمد و در پیشگاه تو پرستش خواهند نمود زیرا كارهای عادلانهٔ تو بر هیچ‌کس پوشیده نیست.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان بندری

4 کِن که اَ تو نتِرسه، ای خداوند، و نُمِتُ جلال نَدِت؟ چون فَکَه تو قدّوسی. همۀ ملتُ اَتان و بِی توو پرستش اَکُنِن، به چه که کاروی عادلانه اَت نَمایُن بودِن.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




مکاشفه 15:4
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

او یَهْوه، خدای ما است؛ او همۀ زمین را داوری می‌کند.


او به قوم خود آزادی بخشید و با آن‌ها پیمانی ابدی بست. نام او قدّوس و مهیب است.


ای ترسندگان خداوند، او را ستایش نمایید، ای فرزندان یعقوب، او را تمجید نمایید! ای بنی‌اسرائیل، او را گرامی بدارید،


مردم سراسر جهان، خداوند را به یاد خواهند آورد و همۀ قوم‌های عالم به‌ او روی خواهند آورد و او را پرستش خواهند کرد.


امّا تو قدّوس هستی و ستایش اسرائیل به‌سوی تختی است که تو بر آن نشسته‌ای.


تمام اقوامی که تو آفریده‌ای آمده در حضور تو سجده خواهند نمود و نام تو را جلال خواهند داد،


خدا در جماعت مقدّسان بی‌نهایت مهیب است؛ آنان با ترس و احترام در پیشگاه تو می‌ایستند.


ای خداوند، به‌خاطر داوری‌های تو مردم صهیون شادمان هستند و اهالی یهودا شادی می‌کنند.


یَهْوه، خدای ما را ستایش کنید و در برابر تختش، او را پرستش نمایید، زیرا که او قدّوس است.


یَهْوه، خدای ما، را تمجید کنید و او را بر کوه مقدّسش پرستش نمایید، زیرا یَهْوه، خدای ما، قدّوس است.


و آن‌ها که در شرق هستند، او را ستایش خواهند کرد. مردمی که در کنارۀ دریا زندگی می‌کنند، یَهْوه، خدای اسرائیل را حمد خواهند گفت.


ملّت‌های نیرومند تو را حمد خواهند گفت و در شهرهای ملل ظالم از تو خواهند ترسید.


در شب با تمام وجودم مشتاق تو هستم. وقتی تو تمام دنیا و مردم آن‌ را داوری کنی، آن‌وقت آن‌ها خواهند آموخت که عدالت چیست.


وعده‌های من حقیقت دارند و تغییر نمی‌پذیرند. به ذات خودم سوگند یاد می‌کنم که همه به حضور من آمده زانو خواهند زد و قول خواهند داد که نسبت به من امین و باوفا بمانند.


«من خدای قدّوس و متعال هستم، خدایی که ابدی است. جایگاه من در مکانی مقدّس و متعال است؛ در عَین حال، در میان مردمی زندگی می‌کنم که فروتن و توبه‌کار می‌باشند تا اعتماد و امیدشان را به آن‌ها بازگردانم.


آن‌ها به یکدیگر می‌گفتند: «قدّوس، قدّوس، قدّوس، خداوند متعال! جهان پُر است از جلال او.»


تو این‌ را می‌بینی و مسرور خواهی شد، و از هیجان خواهی لرزید. ثروت ملّت‌ها را برایت خواهند آورد، و ذخایر آن‌ها را از آن سوی دریا.


ای پادشاه تمام ملّت‌ها، کیست که از تو نترسد؟ تو تنها شایستۀ احترامی؛ مثل تو در میان تمام حکیمانِ ملّت‌ها و در میان سایر پادشاهان یافت نمی‌شود.


ای خداوند، تو هستی که از من حمایت می‌کنی، به من توانایی می‌بخشی، و در زمان سختی به من یاری می‌دهی. ملّت‌ها از دورترین نقاط جهان به حضور تو آمده خواهند گفت: «اجداد ما چیزی جز خدایان دروغین و بُت‌هایی بیهوده نداشتند.


من خداوند هستم؛ چرا حرمت مرا نگاه نمی‌دارید؟ چرا در حضور من از ترس نمی‌لرزید؟ من شن و ماسه را مرز دریا قرار دادم، مرزی که آب دریا هیچ‌گاه از آن رد نمی‌شود. اگرچه دریا به تلاطم درآید، نمی‌تواند از آن فراتر رود، و اگر امواج آن خروشان شوند، نمی‌توانند آن مرز را بشکنند.


امّا زمانی خواهد آمد که بنی‌اسرائیل به‌سوی یَهْوه، خدای خود و داوود پادشاهشان برخواهند گشت. آنگاه در زمان‌های آخر آن‌ها با ترس به‌سوی خداوند خواهند آمد و از احسان او برخوردار خواهند شد.


ای خداوند، تو از ازل خدا بوده‌ای! تو خدای من، خدای مقدّس و ابدی هستی. ای خداوند، و ای پناه من! تو بابِلی‌ها را برگزیده و قدرت داده‌ای تا ما را مجازات کنند.


سپس آن عدّه از قوم‌هایی که به اورشلیم حمله می‌کردند و زنده مانده‌اند، هرساله برای پرستش پادشاه، یعنی خداوند متعال، به اورشلیم خواهند آمد و عید خیمه‌ها را برگزار خواهند کرد.


‌در آن زمان قوم‌های زیادی به‌سوی خداوند متعال خواهند آمد و قوم او خواهند شد.


نام من در سراسر روی زمین و در بین تمام قوم‌های جهان با احترام یاد می‌شود و برای من بُخور خوش‌بو دود می‌کنند و قربانی‌های پسندیده تقدیم می‌کنند.


و درنتیجه صداقت خدا ثابت شود و تا قوم‌های غیریهود خدا را برای رحمت او تمجید نمایند. چنان‌که نوشته شده است: «از این جهت تو را در میان ملل ستایش خواهم کرد و نام تو را خواهم سرایید.»


زیرا نوشته شده است: «شما باید مقدّس باشید، زیرا که من قدّوسم.»


آنگاه فرشتۀ هفتم در شیپور خود دمید و صداهای بلندی از آسمان به گوش رسید که می‌گفتند: «فرمانروایی جهان به خداوند ما و مسیح او رسیده و او تا ابد سلطنت خواهد کرد.»


او با صدایی بلند فریاد می‌زد: «از خدا بترسید و او را حمد گویید، زیرا که ساعت داوری او فرارسیده است. او را که آسمان و زمین و دریا و چشمه‌ها را آفرید، پرستش نمایید.»


آنگاه شنیدم که فرشتۀ مسئول آب‌ها می‌گفت: «تو در داوری‌های خویش عادل هستی، تویی آن قدّوس که هستی و بوده‌ای.


و از قربانگاه صدایی شنیدم که می‌گفت: «آری، ای خداوند! خدای قادر مطلق، داوری‌های تو عادلانه و حقّ است!»


زیرا داوری‌های او راست و عادلانه است! او فاحشۀ بزرگ را که با زناکاری خود زمین را آلوده می‌ساخت، محکوم کرده و انتقام خون بندگان خود را از او گرفته است.»


و با لباسی از کتان ظریف پاک و درخشان ملبّس شده است.» کتان ظریف، همانا کارهای نیک مقدّسین است.


«به فرشتۀ کلیسای فیلادلفیا بنویس: «این است سخنان آن قدّوس و حقّ که کلید داوود را در دست دارد. دری را که او بگشاید کسی نمی‌تواند ببندد و هر دری را که او ببندد کسی نمی‌تواند بگشاید.


هریک از این چهار موجود زنده شش بال داشت و بدن آن‌ها از هر طرف پُر از چشم بود و روز و شب پیوسته می‌سراییدند: «قدّوس، قدّوس، قدّوس، خداوند، خدای قادر مطلق که بود و هست و می‌آید.»


آن‌ها با صدای بلند فریاد زدند: «ای خداوندِ قدّوس و راستین، تا به کی بر ساکنین زمین داوری نمی‌کنی و انتقام خون ما را از آن‌ها نمی‌گیری؟»


«او یگانه خداوند پاک و مقدّس است. او خدایی است بی‌همتا. هیچ پشت و پناهی مانند خدای ما نیست.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ