Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




مکاشفه 14:7 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

7 او با صدایی بلند فریاد می‌زد: «از خدا بترسید و او را حمد گویید، زیرا که ساعت داوری او فرارسیده است. او را که آسمان و زمین و دریا و چشمه‌ها را آفرید، پرستش نمایید.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

7 هم او به آواز بلند گفت: «از خدا بترسید و او را جلال دهید، زیرا که ساعت داوری او فرا رسیده است. او را بپرستید که آسمانها و زمین و دریا و چشمه‌ساران را او آفرید.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

7 و به آواز بلند میگوید: «از خدا بترسید واو را تمجید نمایید، زیرا که زمان داوری اورسیده است. پس او را که آسمان و زمین و دریا وچشمه های آب را آفرید، پرستش کنید.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

7 فرشته با صدای بلند می‌گفت: «از خدا بترسید و او را جلال دهید، زیرا وقت آن رسیده است که مردم را داوری کند. او را بپرستید که آسمان و زمین و دریا و چشمه‌ها را آفریده است.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

7 او با صدایی بلند فریاد می‌زد: «از خدا بترسید و او را حمد گویید، زیرا كه ساعت داوری او آمده است. او را كه آسمان و زمین و دریا و چشمه‌‌ها را آفرید، پرستش نمایید.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان بندری

7 اُ وا صدای بلند ایگو: «اَ خدا بِتِرسی و بِی اُ جلال هادِی، به چه که ساعت حکم کِردِن اُ رسیدن و بِی اُ بِپرستی، اُ که آسَمُن و زمین و دیریا و چشمه‌ئُوی هُوو درست ایکه.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




مکاشفه 14:7
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

فرشته‌ گفت‌: «دست خود را بر ‌پسر دراز نکن و هیچ آسیبی به او نرسان. اکنون می‌دانم که ‌تو خداترس هستی، زیرا تو یگانه پسر خود را از او دریغ نکردی‌.»


آنگاه قوم اسرائیل چنین دعا کردند: «تو، ای خداوند، تنها تو خداوند هستی، تو آفرینندۀ آسمان‌ها و ستارگان آن هستی. تو آفرینندۀ زمین و دریاها و هرچه در آن‌ها است هستی؛ تو به همه زندگی بخشیدی. لشکریان آسمانی تو را پرستش می‌کنند.


خداوندی که آسمان‌ها و زمین را آفریده است، شما را برکت دهد!


یاری ما در نام خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.


به کلام خداوند آسمان‌ها آفریده شد و خورشید و ماه و ستارگان به فرمان او به‌وجود آمدند.


عصیان در اعماق دل شریر به او فرمان می‌دهد؛ هیچ ترسی از خدا مدنظر او نیست.


خدا در جماعت مقدّسان بی‌نهایت مهیب است؛ آنان با ترس و احترام در پیشگاه تو می‌ایستند.


او است که دریاها و زمین را شکل داد؛ همهٔ آن‌ها به او تعلّق دارند.


زیرا من، خداوند، در شش روز آسمان و زمین و دریا و هرآنچه را که در آن‌ها است ساختم، و در روز هفتم استراحت کردم. به همین دلیل است که من، خداوند، سَبَّت را برکت داده آن‌ را تقدیس نمودم.


صدایی ندا کرده می‌گوید: «راهی برای خداوند در بیابان باز کنید! و شاهراهی برای خدای ما در کویر آماده سازید!


ندا کننده‌ای می‌گوید: «اعلام کن!» پرسیدم: «چه خبری را اعلام کنم؟» «بگو که تمام آدمیان مثل علف هستند، و بیش از گُل علف دوام ندارند.


بر‌ فراز کوهی بلند برو، و این خبر خوش را به اورشلیم اعلام کن. با صدای بلند فریاد بزن و این خبر خوش را به صهیون اعلام کن! فریاد بزن و ترسان نباش؛ به شهرهای یهودا بگو که خدای آن‌ها می‌آید!


آن‌ها که در سرزمین‌های دوردست زندگی می‌کنند، خداوند را ستایش و تمجید کنند.


ای آسمان‌ها، از شادی فریاد برآورید، ای اعماق زمین صدای خود را بلند کنید. ای کوهستان‌ها و تمام درختان جنگل از شادی فریاد بزنید! خداوند، بزرگی خود را با نجات قوم خودش اسرائیل نشان داده است.


خداوند می‌گوید: «صدای خود را مانند صدای شیپور بلند کن و فریاد بزن! به قوم من، اسرائیل، دربارۀ گناهانشان هشدار بده!


امّا تو، ای یَهْوه، خدای حقیقی هستی؛ تو خدای زنده و پادشاه ابدی هستی. وقتی تو خشمگین شوی، جهان می‌لرزد؛ ملّت‌ها طاقت تحمّل آن‌ را ندارند.


«ای انسان فانی، خداوند، یَهْوه به سرزمین اسرائیل چنین می‌گوید: پایان تمام سرزمین فرارسیده است.


پایان فرارسیده است، آری، پایان فرارسیده است. وقت انقضای شما است.


و گفت: «من آمده‌ام تا به تو نشان بدهم که نتیجۀ خشم خداوند چه خواهد بود. خوابی که دیدی دربارۀ زمان آخر است.


خداوند می‌گوید: «شیپور خطر را بنوازید! دشمنان مانند عقاب بر سر قوم من هجوم می‌آورند، زیرا قوم من پیمان مرا شکسته و از تعالیم من سرپیچی کرده‌اند.


خداوند متعال می‌فرماید «اگر به کلام من گوش ندهید و احترام مرا به‌جا نیاورید، به‌جای این‌که شما را برکت بدهم، لعنت خواهم کرد. درحقیقت از همین حالا من شما را لعنت کرده‌ام، زیرا کلام مرا در دل خود جا نمی‌دهید.


پس بیدار باشید زیرا شما از روز و ساعت مقرّر خبر ندارید.


آیا غیراز این بیگانه کسی نبود که برگردد و خدا را حمد گوید؟»


«ای آقایان، چه می‌کنید؟ ما هم مثل شما انسان هستیم، ما برای شما مژده‌ای داریم که از این کارهای بیهوده بازگردید و به خدای زنده‌ای که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آن‌ها است آفریده است، روی آورید.


آنگاه یوشع به عخان گفت: «فرزندم، یَهْوه، خدای اسرائیل را تجلیل و تمجید کن و راست بگو که چه کرده‌ای. چیزی از من پنهان نکن.»


پایان همه‌‌چیز نزدیک است. باید حواس شما جمع باشد و با هوشیاری دعا کنید.


در همان لحظه زمین‌لرزۀ شدیدی رخ داد و یک‌دهم شهر فروریخت و هفت هزار نفر در آن زمین‌لرزه کُشته شدند و آن‌هایی که زنده ماندند، وحشت کردند و خدای آسمان را تمجید نمودند.


ملّت‌ها خشمگین شدند؛ اینک روز خشم تو رسیده است و زمان داوری مردگان است. اکنون زمان پاداش گرفتن خادمان تو یعنی انبیا و مقدّسین تو می‌باشد، کسانی‌ که به تو حرمت می‌گذارند، چه کوچک و چه بزرگ. زمان آن رسیده است تا کسانی‌ را که باعث نابودی زمین هستند، هلاک سازی.»


کیست ای خداوند که از تو نترسد و کیست که نام تو را جلال ندهد؟ زیرا تنها تو مقدّسی. همۀ ملل خواهند آمد و در پیشگاه تو پرستش خواهند نمود زیرا کارهای عادلانۀ تو بر هیچ‌کس پوشیده نیست.»


مردم چنان از شدّت حرارت خورشید سوختند که به نام خدایی که قدرت این بلایا را در دست دارد، کُفر می‌گفتند و توبه نکردند، و او را تمجید ننمودند.


آن‌ها از ترس عذابی که او متحمّل می‌شود، دور ایستاده خواهند گفت: «وای، وای! ای شهر بزرگ، ای بابِل، ای شهر پُرقدرت که در یک ساعت به کیفر خود رسیدی!»


در یک ساعت همۀ ثروت تو تباه گردیده است!» تمام ناخدایان و ملّاحان و مسافران دریا و آنانی که از راه دریا تجارت می‌کنند، دور ایستادند.


آن‌ها بر سرهای خود خاک ریخته با گریه و زاری فریاد زده می‌گفتند: «وای، وای! ای شهر بزرگ، شهری که تمام کشتی‌داران دریا از ثروت او ثروتمند شدند! زیرا او در یک ساعت ویران شده است.»


آنگاه از تخت صدایی آمد که می‌گفت: «ای تمام بندگان او و ای ترسندگان او، از کوچک و بزرگ، خدای ما را سپاس گویید.»


«ای خداوندْ خدای ما، تنها تو شایسته‌ای که صاحب جلال و حرمت و قدرت باشی، زیرا تو همه‌‌چیز را آفریدی و به ارادۀ تو، همه‌چیز هستی و حیات یافت.»


هر وقت این موجودات زنده آن تخت‌نشین را که تا ابد زنده است، تجلیل و تکریم و شکر می‌کنند،


سوّمین فرشته در شیپور خود دمید و ستارۀ بزرگی مانند مشعلی سوزان از آسمان بر روی یک‌سوّم رودخانه‌ها و چشمه‌های آب افتاد.


شما باید مجسمه‌های موش‌ها و دُمل‌ها را که سرزمین شما را ویران می‌کنند، بسازید. و خدای اسرائیل را تکریم نمایید؛ شاید او از تنبیه شما، خدای شما و سرزمین شما دست بردارد.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ