مکاشفه 14:1 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ آنگاه نگاه کردم و برّه را بر فراز کوه صهیون ایستاده دیدم. همراه او یکصد و چهل‌وچهار هزار نفر بودند که نام او و نام پدرش بر پیشانی آن‌ها نوشته شده بود.

هزارۀ نو

¹ آنگاه همین که نظر کردم، آن بره را دیدم بر کوه صَهیون ایستاده با یکصد و چهل و چهار هزار تن که نام او را و نام پدر او را بر پیشانی نوشته داشتند.

Persian Old Version

¹ و دیدم که اینک بره، بر کوه صهیون ایستاده است و با وی صد و چهل وچهار هزار نفر که اسم او و اسم پدر او را بر پیشانی خود مرقوم میدارند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ آنگاه برّه را دیدم که در اورشلیم بر کوه صهیون ایستاده است. همراه او صد و چهل و چهار هزار نفر بودند که بر پیشانی‌شان نام او و نام پدر او نوشته شده بود.

مژده برای عصر جدید

¹ آنگاه نگاه كردم و برّه را بر فراز كوه صهیون ایستاده دیدم. همراه او یكصد و چهل و چهار هزار نفر بودند كه نام او و نام پدرش بر پیشانی آنها نوشته بود.

کتاب مقدس به زبان بندری

¹ اُغایه نگاه اُمکه، و بیگین، اُ برّه رو کوه صَهیون ووستادَه و وا اُ، صد و چِل و چار هزار نُفر هَستَرِن که نُمِ اُ و نُمِ بَپِی رو پِنِهکُشُ نوشته بودَه.

مکاشفه 14:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 2:6

«من پادشاهِ برگزیدۀ خود را در صهیون، کوه مقدّس خود، بر تخت نشانده‌ام.»

اِشعیا 49:14

امّا مردم اورشلیم گفتند: «خداوند ما را ترک کرده است! او ما را فراموش کرده است.»

اِرمیا 1:11

خداوند به من گفت: «اِرمیا، چه می‌بینی؟» در پاسخ گفتم: «یک شاخۀ درخت بادام.»

حزقیال 1:4

به بالا نگاه کردم و دیدم که توفانی از طرف شمال می‌آید. پیشاپیش آن، ابر بزرگی حرکت می‌کرد و هاله‌ای از نور دور آن بود. در وسط ابر یک شیء‌ای مثل برنز، روشن و تابان بود.

حزقیال 10:1

آنگاه نگریستم و بر فراز گنبدی که بالای سر فرشتگان نگهبان بود، چیزی شبیه تختی از یاقوت کبود پدیدار گشت.

حزقیال 10:9

نگاه کردم و چهار چرخِ هم‌شکل دیدم، هر چرخ در کنار یکی از فرشتگان نگهبان بود. چرخ‌ها چون سنگ‌های گران‌بها می‌درخشیدند و در درون هر چرخ، چرخ دیگری قرار داشت.

حزقیال 2:9

آنگاه دستی را دیدم که به‌سوی من دراز شد و در آن طوماری بود.

حزقیال 44:4

آنگاه آن مرد مرا از دروازۀ شمالی به روبه‌روی معبدِ بزرگ آورد. چون به آن‌سو نگاه کردم، دیدم که معبدِ بزرگ خداوند از نور درخشان حضور خدا پُر شده است. با صورت خود را به خاک انداختم.

حزقیال 8:7

او مرا به دروازۀ حیاط خارجی برد و در آنجا سوراخی در دیوار بود.

حزقیال 9:4

و به او گفت: «از میان شهر اورشلیم بگذر و بر پیشانی کسانی‌ که به‌خاطر انجام پلیدی‌هایی که انجام می‌شود آه و ناله می‌کنند، نشانه‌ای بگذار.»

دانیال 12:5

آنگاه من، دانیال، نگاه کردم و دو نفر دیگر را دیدم که یکی در این سوی رود و دیگری در آن سوی رود ایستاده بود.

یوئیل 2:32

هرکه نام خداوند را بخواند، نجات خواهد یافت. زیرا خداوند فرموده است که در اورشلیم عدّه‌ای جان سالم بدر خواهند برد و کسانی‌ که برگزیدۀ او هستند، باقی خواهند ماند.»

عاموس نبی 8:2

و از من پرسید: «عاموس چه می‌بینی؟» من جواب دادم: «یک سبد پُر از میوۀ رسیده.» خداوند گفت: «وقت آن رسیده است که قوم من اسرائیل به جزای کارهای خود برسند. من از مجازات آن‌ها منصرف نخواهم شد.

میکاه 4:7

به اشخاص لنگ و بازماندگان قوم که در تبعید به سر می‌برند، زندگی تازه‌ای خواهم بخشید و آن‌ها را قومی نیرومند خواهم ساخت. خودم در صهیون، از آن روز تا به‌ابد، بر آن‌ها سلطنت خواهم کرد.»

زَکریا 4:2

و از من پرسید: «چه می‌بینی؟» من پاسخ دادم: «یک چراغدان طلایی می‌بینم که دارای هفت چراغ می‌باشد و در سر آن روغندانی است که به‌وسیلهٔ هفت لوله به چراغ‌ها روغن می‌رسانند.

لوقا 12:8

«مطمئن باشید هرکه در برابر مردم خود را از آن من بداند، پسر انسان نیز در برابر فرشتگان خدا او را از آن خود خواهد دانست.

رومیان 9:33

چنان‌که نوشته شده است: «ببین در صهیون سنگی قرار می‌دهم که موجب لغزش مردم خواهد شد، صخره‌ای که از روی آن خواهند افتاد، ولی هر‌کس به او ایمان آورد خجل نخواهد شد.»

مکاشفه 14:14

آنگاه همچنان که می‌نگریستم، ابر سفیدی ظاهر شد و بر آن ابر کسی مانند پسر انسان نشسته بود که تاجی طلایی بر سر و داسی تیز در دست داشت.

مکاشفه 14:3

آن‌ها در برابر تخت و در حضور چهار موجود زنده و پیران سرودی تازه می‌سراییدند. آن سرود را هیچ‌کس نمی‌توانست بیاموزد، مگر آن یکصد و چهل‌وچهار هزار نفر که از تمام دنیا بازخرید شده بودند.

مکاشفه 15:5

پس از این دیدم که معبد، یعنی خیمهٔ شهادت، در آسمان گشوده شد

مکاشفه 22:4

همه او را روبه‌رو خواهند دید و نام او را بر پیشانی‌های خود خواهند داشت.

مکاشفه 3:12

من کسی را که پیروز شود، مثل ستونی در معبد خدای خود ثابت خواهم ساخت؛ او هرگز از آنجا بیرون نخواهد رفت و من نام خدای خود را بر او خواهم نوشت. من نام شهر خدا، یعنی آن اورشلیم جدید را که از آسمان و از جانب خدای من نزول می‌کند، و همچنین نام جدید خود را بر او خواهم نوشت.

مکاشفه 4:1

پس از آن نگاه کردم و در آسمان دری گشاده دیدم و همان صدایی که در آغاز شنیده بودم، صدایی مانند شیپور به من ‌گفت: «بالا بیا، و من آنچه را که باید بعدازاین رُخ دهد به تو نشان خواهم داد.»

مکاشفه 6:8

وقتی به آنجا نگاه کردم، اسب رنگ پریده‌ای را دیدم که نام سوارش مرگ بود و دنیای مردگان به‌دنبالش می‌آمد. به آن‌ها قدرتی داده شد تا یک چهارم زمین را با شمشیر و قحطی و امراض مُهلک و حیوانات وحشی بکُشند.