مکاشفه 10:5 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ آنگاه آن فرشته‌ای که دیده‌ بودم به روی دریا و خشکی ایستاده است، دست راست خود را به‌سوی آسمان بلند کرد

هزارۀ نو

⁵ آنگاه آن فرشته که دیدم بر دریا و خشکی ایستاده بود، دست راست به آسمان بلند کرد

Persian Old Version

⁵ و آن فرشتهای را که بر دریا و زمین ایستاده دیدم، دست راست خود را به سوی آسمان بلندکرده،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ آنگاه فرشته‌ای که بر دریا و خشکی ایستاده بود، دست راست خود را به سوی آسمان بلند کرد،

مژده برای عصر جدید

⁵ آنگاه دیدم فرشته‌ای كه به روی دریا و خشكی ایستاده بود، دست راست خود را به سوی آسمان بلند كرد

کتاب مقدس به زبان بندری

⁵ اُ فرشته ای که اُمدی رو دیریا و خشکی ووستادَه، دَس راست خو وا طَرَه آسَمُن بلند ایکه

مکاشفه 10:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 14:22

اَبرام‌ جواب ‌داد: «من ‌به ‌درگاه‌ یَهْوه، خدای متعال که ‌آسمان‌ و زمین ‌را آفرید، سوگند می‌خورم

نِحِمیا 9:6

آنگاه قوم اسرائیل چنین دعا کردند: «تو، ای خداوند، تنها تو خداوند هستی، تو آفرینندۀ آسمان‌ها و ستارگان آن هستی. تو آفرینندۀ زمین و دریاها و هرچه در آن‌ها است هستی؛ تو به همه زندگی بخشیدی. لشکریان آسمانی تو را پرستش می‌کنند.

مزامیر 146:5

خوشا به حال کسی‌ که خدای یعقوب مددکار او است و بر یَهْوه، خدای خود توکّل می‌کند،

خروج 20:11

زیرا من، خداوند، در شش روز آسمان و زمین و دریا و هرآنچه را که در آن‌ها است ساختم، و در روز هفتم استراحت کردم. به همین دلیل است که من، خداوند، سَبَّت را برکت داده آن‌ را تقدیس نمودم.

خروج 6:8

من شما را به سرزمینی خواهم آورد که سوگند خورده بودم آن‌ را به ابراهیم، اسحاق و یعقوب ببخشم. من آن‌ را به‌عنوان میراث به شما خواهم داد. من، یَهْوه، خداوند هستم.'»

حزقیال 20:15

امّا در بیابان سوگند یاد کردم که ایشان را به سرزمینی که به ایشان داده بودم، نیاورم، سرزمینی که شیر و عسل در آن جاری است و بهترینِ سرزمین‌ها است.

حزقیال 20:23

همچنین در بیابان سوگند یاد کردم که در میان ملّت‌ها و کشورها ایشان را پراکنده خواهم کرد،

حزقیال 20:42

هنگامی‌که شما را به اسرائیل، سرزمینی که به نیاکانتان وعده داده بودم، بازگردانم، آنگاه خواهید دانست که من خداوند هستم.

حزقیال 20:5

و آنچه را که به تو می‌گویم، به ایشان بگو. هنگامی‌که اسرائیل را برگزیدم، با آن‌ها عهد بستم. من خود را در سرزمین مصر به آن‌ها آشکار کردم و دست خود را برافراشته گفتم، من یَهْوه، خدای شما هستم.

حزقیال 36:7

بنابراین من، خداوند متعال، به حیات خود قسم خورده می‌گویم، قول می‌دهم که همۀ ملّت‌های اطراف تحقیر خواهند شد.

حزقیال 47:14

من با نیاکان شما پیمان بستم که این سرزمین را به ایشان بدهم. اکنون آن‌ را به‌صورت مساوی بین خود تقسیم کنید.

دانیال 12:7

فرشته در جواب، هر دو دست خود را به‌سوی آسمان بلند کرد و به نام خدای جاوید قسم خورده گفت: «این وضع تا سه سال و نیم ادامه خواهد یافت. وقتی جفایی که بر قوم خدا می‌شود خاتمه یابد، این حوادث هم به پایان خواهد رسید.»

اعمال رسولان 14:15

«ای آقایان، چه می‌کنید؟ ما هم مثل شما انسان هستیم، ما برای شما مژده‌ای داریم که از این کارهای بیهوده بازگردید و به خدای زنده‌ای که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آن‌ها است آفریده است، روی آورید.

اعمال رسولان 17:23

زیرا وقتی در شهر شما می‌گشتم و آنچه را مورد پرستش شما است مشاهده می‌کردم، به قربانگاهی رسیدم که بر آن نوشته شده بود 'تقدیم به خدای ناشناخته.' من همان کسی را که شما می‌پرستید امّا نمی‌شناسید به شما اعلام می‌کنم.

رومیان 1:20

از زمان آفرینش دنیا، صفات نادیدنی او یعنی قدرت ازلی و الوهیّت او در آنچه او آفریده است به‌روشنی مشاهده می‌شود و از این‌رو آن‌ها ابداً عذری ندارند.

تثنیه 32:40

دست خود را به‌سوی آسمان بلند می‌کنم و می‌گویم: به حیات خود سوگند،

عبرانیان 6:13

وقتی خدا به ابراهیم وعده داد، به نام خود سوگند یاد کرد، زیرا کسی بزرگ‌تر نبود که به نام او سوگند یاد کند.

مکاشفه 1:18

من زنده بودم و مُردم و اکنون تا ابد زنده هستم و کلیدهای مرگ و جهان مردگان را در دست دارم.

مکاشفه 10:2

در دستش طومار کوچک باز شده‌ای بود. او پای راست خود را بر دریا و پای چپ خود را بر خشکی قرار داد.

مکاشفه 14:7

او با صدایی بلند فریاد می‌زد: «از خدا بترسید و او را حمد گویید، زیرا که ساعت داوری او فرارسیده است. او را که آسمان و زمین و دریا و چشمه‌ها را آفرید، پرستش نمایید.»

مکاشفه 16:17

آنگاه فرشتۀ هفتم جام خود را بر هوا ریخت و از معبد و از تخت، صدای بلندی شنیده شد که می‌گفت: «تمام شد.»

مکاشفه 4:11

«ای خداوندْ خدای ما، تنها تو شایسته‌ای که صاحب جلال و حرمت و قدرت باشی، زیرا تو همه‌‌چیز را آفریدی و به ارادۀ تو، همه‌چیز هستی و حیات یافت.»

مکاشفه 4:9

هر وقت این موجودات زنده آن تخت‌نشین را که تا ابد زنده است، تجلیل و تکریم و شکر می‌کنند،