12 ولی اگر شوهرش در روزی که از آن باخبر شد، آن را بهکل باطل سازد، درآنصورت نذر یا تعهّد او باطل میشود و خداوند او را میبخشد، چراکه شوهرش آن را باطل ساخته است.
12 اما چنانچه شوهرش در روزی که از آن آگاه شود، آنها را بهکلی باطل سازد، پس هرآنچه از دهانش در خصوص نذرها یا تعهداتش بیرون آمده باشد، برقرار نخواهد ماند، زیرا شوهرش آنها را باطل ساخته است، و خداوند او را خواهد آمرزید.
12 و اما اگر شوهرش در روزی که بشنود، آنها را باطل سازد. پس هرچه ازلبهایش درآمده باشد درباره نذرهایش یا تکالیف خود، استوار نخواهد ماند. چونکه شوهرش آن راباطل نموده است، خداوند او را خواهد آمرزید.
12 ولی اگر شوهرش در آن روزی که باخبر میشود به او اجازه ندهد نذر یا تعهدش را به جا آورد، نذر یا تعهد آن زن باطل میشود و خداوند او را خواهد بخشید، چون شوهرش به او اجازه نداده است به آن عمل کند.
12 ولی اگر شوهرش از نذر او باخبر شود و مخالفت کند، در آن صورت نذر یا وعدهٔ او باطل میشود و خداوند او را میبخشد، چرا که شوهرش با نذر او مخالفت کرده است.
12 و اما اگر شوهرش در روزی که بشنود، آنها را باطل سازد. پس هر چه از لبهايش در آمده باشد درباره نذرهايش يا تکاليف خود، برقرار نخواهد ماند. چونکه شوهرش آن را باطل نموده است، خداوند او را خواهد آمرزيد.
ما به انجام همان کارهایی که گفتیم ادامه خواهیم داد. ما برای الهۀ خودمان، ملکۀ آسمان، قربانی تقدیم خواهیم کرد و هدیۀ شراب بر قدمش خواهیم ریخت، یعنی همان کاری را میکنیم که اجداد، پادشاهان و رهبران ما در شهرهای یهودا و کوچههای اورشلیم میکردند. در آن موقع ما غذای فراوان داشتیم، در رفاه زندگی میکردیم و زحمتی نداشتیم.
و زنان گفتند: «وقتی نانهای شیرینی را بهصورت ملکۀ آسمان میپختیم و به حضور او قربانی تقدیم میکردیم و شراب را بهعنوان هدیه به حضورش تقدیم میکردیم، شوهران ما، با هرچه که میکردیم، موافق بودند.»
کاهن برای تمام بنیاسرائیل کفّاره بهجا آورد، و گناهان ایشان بخشیده میشود، زیرا اشتباه آنان عمدی نبوده است و برای این گناه خود به حضور خداوند قربانی سوختنی و قربانی گناه مناسب با خطای غیرعمدی تقدیم کردهاند.
امّا اگر پدرش بعد از آگاهی از آن تعهّد، او را از انجام آن تعهّد منع نماید، آن دختر مجبور نیست آنچه را که قول داده است، بهجا آورد و خداوند او را میبخشد، زیرا پدرش او را مانع شده است.
امّا اگر شوهرش، در آن روزی که آگاهی پیدا کند، او را انجام تعهّدی که داده است، منع کند، آنگاه نذری که نموده و تعهّدی که خود را نسجیده به آن مقیّد ساخته است، باطل میشود و خداوند او را میبخشد.
اِلقانَه گفت: «بسیار خوب، صبر کن تا طفل از شیر گرفته شود. باشد که ارادهٔ خداوند انجام شود.» پس حَنّا تا زمانیکه طفل از شیر بازگرفته شد، در آنجا ماند.