اعداد 25:8 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ و به‌دنبال آن مرد به درون چادری که دختر را به آن برده بود، رفت و نیزه را در بدن هردوی آن‌ها فروبرد و به‌این‌ترتیب، بلا از سر مردم اسرائیل رفع شد.

هزارۀ نو

⁸ و از پیِ مرد اسرائیلی به درون خیمه رفت و نیزه را به یکباره به تن هر دو، یعنی مرد اسرائیلی و شکم زن فرو برد. و بلا از سر بنی‌اسرائیل رفع شد.

Persian Old Version

⁸ و از عقب آن مرد اسرائیلی به قبه داخل شده، هر دوی ایشان یعنی آن مرداسرائیلی و زن را به شکمش فرو برد، و وبا ازبنیاسرائیل رفع شد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ و پشت سر آن مرد به خیمه‌ای که دختر را به آن برده بود، وارد شد. او نیزه را در بدن هر دو آنها فرو برد. به این ترتیب بلا رفع شد،

مژده برای عصر جدید

⁸ و به دنبال آن مرد، به درون چادری که دختر را به آن برده بود رفت و نیزه را در بدن هردوی آنها فروبرد و به این ترتیب، بلا از سر مردم اسرائیل رفع شد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁸ و از پی آن مرد اسرائيلی به قوبّه داخل شده، هر دوی ايشان يعنی آن مرد اسرائيلی و زن را به شکمش فرو برد، و وبا از قوم اسرائیل رفع شد.

اعداد 25:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱تواریخ 21:22

داوود به اُرنان گفت: «زمین خرمنگاه را به من بفروش، زیرا می‌خواهم برای خداوند قربانگاهی بسازم تا بلا از سر مردم رفع شود. من تمام بهای آن‌ را به تو می‌پردازم.»

۲سموئیل 24:25

و قربانگاهی برای خداوند ساخت. سپس قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های مشارکت و سلامتی به او تقدیم کرد. خداوند دعای او را پذیرفت و بلا از سر مردم اسرائیل دور شد.

اعداد 25:11

«فینِحاس، پسر اِلعازار، نوه هارون کاهن، خشم مرا نسبت به بنی‌اسرائیل فرو نشاند، زیرا او همان غیرتی را به آن‌ها نشان داد که من دارم. بنابراین من هم بنی‌اسرائیل را هلاک نکردم.

اعداد 25:5

موسی به قضات اسرائیل گفت: «هریک از شما از طایفهٔ خود کسانی را که بُت بَعَل‌‌فِعور را پرستش کرده‌اند، اعدام کنید.»

مَلاکی 2:5

«در آن پیمان به جدّ شما، لاوی قول دادم که به آن‌ها حیات و آرامش بدهم و دادم چون آن‌ها از نام من می‌ترسیدند و به من احترام می‌گذاشتند.

اعداد 17:13

حالا هرکسی که نزدیک خیمهٔ مقدّس برود، کشته می‌شود؛ پس همۀ ما هلاک خواهیم شد؟.»

یوشع 7:26

سپس تودۀ بزرگی از سنگ برروی جنازۀ او برپا کردند که تا به امروز باقی است. به‌این‌ترتیب، خشم خداوند فرونشست. ازاین‌رو آنجا را دشت عخور، یعنی مصیبت، نامیدند.