3 زیرا مردن بهتر از این است که به سرزمینی که در پیش داریم برویم! در آنجا خداوند ما را هلاک میکند و زنان و بچههایمان اسیر میشوند. بیایید به مصر بازگردیم.»
آنان از اطاعت امتناع ورزیدند و همۀ کارهایی را که انجام داده بودی، فراموش کردند. ایشان معجزاتی را که انجام داده بودی، فراموش کردند. در غرور خودشان رهبری برگزیدند تا ایشان را به بردگی در مصر بازگرداند. امّا تو خدایی بخشنده هستی. تو دلسوز و مهربان و دیرخشم هستی. رحمت تو عظیم است؛ تو ایشان را ترک نکردی.
و گفتند: «ایکاش خداوند ما را در سرزمین مصر میکُشت، زیرا در آنجا میتوانستیم در کنار دیگهای گوشت بنشینیم و به هر اندازهای که میخواستیم غذا بخوریم؛ ولی شما ما را به این بیابان آوردهاید تا همگی از گرسنگی بمیریم.»
پس به آنها گفتند: «خداوند ببیند که چه کردید و شما را داوری کند! شما باعث شدهاید که فرعون و درباریانش از ما نفرت داشته باشند، و با این کارتان شمشیری به دست آنها دادهاید تا ما را بکُشند.»
برای دروغگویی همیشه حاضرند، ناراستی بهجای راستی در این سرزمین حاکم است. خداوند میگوید: «آنها مرتکب شرارت میشوند و دیگر مرا بهعنوان خدای خود قبول ندارند.»
بلکه برای یک ماهِ کامل، آنقدر گوشت خواهید خورد که از دماغهایتان بیرون بیاید و از خوردن آن بیزار شوید، زیرا خداوند را که در میان شما است رد کردید و افسوس خوردید که چرا از مصر خارج شدید.»
و علیه خدا و موسی شکایت کرده گفتند: «چرا ما را از مصر بیرون آوردید تا در این بیابان بمیریم؟ اینجا نه خوراک است نه آب، و ما از خوردن این خوراک بیمزه بیزار شدهایم.»
«همچنین خداوند گفت، 'فرزندان شما که هنوز بسیار جوان هستند و فرق خوب و بد را نمیدانند، وارد آن سرزمین خواهند شد، یعنی کودکانی که گفتید به اسارت خواهند رفت. من آن سرزمین را به آنها خواهم داد تا مالک آن شوند.