یوشع 7:6 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ یوشع و رهبران اسرائیل لباس خود را دریدند و تا شام در برابر صندوق پیمان خداوند به خاک افتاده خاک بر سَرخود ریختند.

هزارۀ نو

⁶ آنگاه یوشَع و همۀ مشایخ اسرائیل جامه از تن دریدند و در برابر صندوق خداوند تا شامگاه به رویْ بر زمین افتاده، خاک بر سرهای خود ریختند.

Persian Old Version

⁶ و یوشع و مشایخ اسرائیل جامه خود راچاک زده، پیش تابوت خداوند تا شام رو به زمین افتادند، و خاک بهسرهای خود پاشیدند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ پس یوشع و بزرگان اسرائیل از شدت ناراحتی جامه‌های خود را پاره کردند، خاک بر سر خود ریختند و تا غروب در برابر صندوق عهد خداوند به خاک افتادند.

مژده برای عصر جدید

⁶ یوشع و رهبران اسرائیل لباس خود را پاره کرده تا شام در برابر صندوق پیمان خداوند به خاک افتادند و خاک بر سر خود ریختند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ یوشَع و مشايخ اسرائيل جامه خود را چاک زده، پيش صندوق خداوند تا شامگاه رو به زمين افتادند، و خاک به‌ سرهای خود پاشيدند.

یوشع 7:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 37:29

وقتی رِئوبین ‌به ‌سر چاه ‌آمد، دید که ‌یوسف‌ در آنجا نیست‌ و از غصّه‌ لباس ‌خود را پاره‌ کرد.

پیدایش 37:34

یعقوب ‌از غصّه‌ لباس‌ خود را پاره‌ کرد و لباس ‌سوگواری پوشید و مدّت‌ درازی برای پسرش‌ ماتم‌ گرفت‌.

۲سموئیل 1:11

آنگاه داوود و همراهانش جامۀ خود را پاره کردند

۲سموئیل 1:12

و برای شائول و یوناتان، و برای اسرائیل و سپاه خداوند گریستند و عزاداری کرده تا شام روزه گرفتند زیرا بسیاری از آن‌ها در جنگ کشته شده بودند.

۲سموئیل 1:2

روز سوّم مَرد جوانی از اردوی شائول با لباس پاره و خاک بر سر ریخته، نزد داوود آمد. او روی به خاک نهاد و تعظیم کرد.

۲سموئیل 12:16

داوود در دعا از خدا خواست که او را شفا بدهد. او روزه گرفت و داخل اتاقش شده تمام شب بر روی زمین خوابید.

۲سموئیل 13:19

او خاکستر بر سَرخود ریخت، لباس خود را پاره کرد و در‌حالی‌که بر سروصورت خود می‌زد و با صدای بلند گریه‌ می‌کرد، از آنجا رفت.

۲سموئیل 13:31

آنگاه پادشاه برخاست و لباس خود را پاره کرد و خود را به زمین انداخت. همۀ خدمتکارانش با جامه‌های دریده در اطرافش ایستاده بودند.

۲پادشاهان 22:11

وقتی پادشاه کلمات کتاب تورات را شنید، لباس خود را پاره کرد.

۲تواریخ 34:19

هنگامی‌که پادشاه کلمات آن کتاب را شنید، جامۀ خود را درید

عِزرا 10:1

هنگامی‌که عِزرا به حالت دعا در مقابل معبدِ بزرگ خم شده بود و با گریه به این گناهان اعتراف می‌کرد، گروه کثیری از قوم اسرائیل، مردان و زنان و کودکان همه دور او جمع شده بودند و به تلخی می‌گریستند.

نِحِمیا 9:1

در روز بیست و چهارم همان ماه، تمام قوم اسرائیل جمع شدند تا با روزه، پوشیدن پلاس، و ریختن خاک بر سرشان اندوه خود را نسبت به گناهانشان نشان دهند.

اِستر 4:1

وقتی مُردِخای از این امر اطّلاع پیدا کرد، از شدّت ناراحتی لباس خود را درید و پلاس بر تن کرد و خاکستر بر سَرخود ریخته در کوچه‌های شهر راه می‌رفت و با صدای بلند گریه و زاری می‌کرد

اِستر 4:3

در تمام استان‌ها و در هر جا که فرمان پادشاه به اطّلاع مردم می‌رسید، یهودیان با صدای بلند می‌گریستند. آن‌ها روزه می‌گرفتند، گریه و ناله می‌کردند و بسیاری از آنان پلاس پوشیده بر خاکستر می‌نشستند.

ایّوب 1:20

آنگاه ایّوب برخاست، لباس خود را پاره کرد، سَرخود را تراشید و روی زمین به سجده افتاد

ایّوب 2:12

وقتی آن‌ها ایّوب را از دور دیدند، او را نشناختند. بعد با صدای بلند گریستند، لباس خود را دریدند و خاک بر سَرخود پاشیدند.

ایّوب 42:6

بنابراین از خودم بیزارم و در خاک و خاکستر نشسته توبه می‌کنم.

سوگنامه 2:10

ریش‌سفیدان اورشلیم در لباس ماتم بر زمین نشسته‌اند و بر سَرخود خاک می‌ریزند. دوشیزگان اورشلیم، از غم سر بر زمین نهاده‌اند.

اعداد 14:6

یوشع پسر نون و کالیب پسر یِفُنّه ازجمله آنانی بودند که برای بررسی به سرزمین کنعان رفته بودند، جامۀ خود را چاک زدند و

اعداد 16:22

امّا موسی و هارون به خاک افتاده گفتند: «ای خدا، ای خدای حیات‌بخش همهٔ انسان‌ها، آیا به‌خاطر گناه یک نفر بر تمام قوم خشمگین می‌شوی؟»

اعداد 16:45

«از این مردم دور شوید تا آن‌ها را در یک لحظه هلاک سازم.» امّا موسی و هارون در حضور خداوند به خاک افتادند.

اعمال رسولان 14:14

امّا هنگامی‌که آن دو رسول، یعنی برنابا و پولس، از این امر مطّلع گشتند، لباس‌های خود را دریدند و به میان مردم رفته فریاد برآوردند:

یوشع 7:7

پس یوشع گفت: «ای یَهْوه، خداوند، آیا ما را از رود اُردن عبور دادی و به اینجا آوردی تا به دست اَموریان کشته شویم؟ ای‌کاش در آن‌طرف رود اُردن می‌ماندیم.

مکاشفه 18:19

آن‌ها بر سرهای خود خاک ریخته با گریه و زاری فریاد زده می‌گفتند: «وای، وای! ای شهر بزرگ، شهری که تمام کشتی‌داران دریا از ثروت او ثروتمند شدند! زیرا او در یک ساعت ویران شده است.»

داوران 11:35

وقتی چشم یَفتاح بر دخترش افتاد، یقۀ خود را پاره کرد و گفت: «آه ای دخترم! تو مرا به چه مصیبت بزرگی انداختی، زیرا از قولی که به خداوند داده‌ام، نمی‌توانم صرف نظر کنم.»

داوران 20:23

قبل از جنگ، مردم اسرائیل در حضور خداوند تا به شام گریه کردند و از او پرسیدند که: «آیا دوباره برویم و با برادران بنیامینی خود جنگ کنیم؟» خداوند فرمود: «بلی، بروید.»

داوران 20:26

بار دیگر مردم اسرائیل با تمام سپاه خود به ‌بِیت‌ئیل‌ رفتند و شروع به گریه کردند. آن‌ها در حضور خداوند نشستند و تا غروب روزه گرفتند و قربانی سوختنی و سلامتی به حضور خداوند تقدیم کردند.

داوران 21:2

مردم همه در ‌بِیت‌ئیل‌ جمع شده تا غروب در حضور خداوند نشستند و با آواز بلند زارزار گریه کرده

۱سموئیل 4:12

در همان روز، مردی از طایفۀ بنیامین از میدان جنگ گریخت و با جامه‌ای دریده و با خاک بر سر پاشیده، خود را به شیلوه رسانید.