Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 9:1 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

1 ای‌کاش سَرَم چشمۀ پُر آب، و چشم‌هایم جویباری از اشک بود، تا می‌توانستم روز و شب برای قوم خودم که کشته شده‌اند، بگریم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

1 کاش سَرِ من آب می‌بود، و دیدگانم چشمۀ اشک، تا روز و شب، بر کُشتگانِ قوم عزیزم می‌گریستم!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

1 چشمه اشک. تا روز و شب برای کشتگان دختر قوم خود گریه میکردم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 ای کاش سر من مخزن آب می‌بود و چشمانم چشمهٔ اشک تا برای کشتگان قومم شب و روز گریه می‌کردم!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

1 ای کاش سرم چشمهٔ پر آب، و چشمهایم جویباری از اشک بود، تا می‌توانستم روز و شب برای قوم خودم که کشته شده‌اند، بگریم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

1 کاش که سر من آب می‌بود و چشمانم چشمه اشک. تا روز و شب برای کشتگان دختر قوم خود گریه می‌کردم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 9:1
20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

سیل اشک از چشمانم جاری است، زیرا مردم از شریعت تو پیروی نمی‌کنند.


روز و شب گریه می‌کنم و اشک‌هایم تنها خوراک من هستند، دشمنانم همواره از من می‌پرسند: «خدای تو کجا است؟»


آری به دوردست‌ها پرواز می‌کردم، و خانۀ خود را در صحرا می‌ساختم.


من اکنون برای تاک‌های سِبمِه و برای یعزیر گریه می‌کنم. اشک‌های من برای حِشبون و برای اِلِعالِه است، چون در آن دو دیار، دیگر فصل درو نخواهد بود که مردم را خوشحال کند.


بنابراین مرا تنها بگذارید تا به‌خاطر مرگ تمام قوم خودم سخت گریه کنم و برای تسلّی من کوشش نکنید.


اگر گوش ندهید، به‌خاطر غرور شما در خفا خواهم گریست. برای قوم خدا که به اسارت رفته‌اند، به تلخی خواهم گریست و اشک خواهم ریخت.


خداوند به من دستور داد تا دربارۀ اندوه خودم با مردم صحبت کنم و بگویم: «باشد تا شب و روز از چشمانم اشک جاری شود و هیچ‌وقت از گریستن باز نایستم، چون قوم من به‌شدّت مجروح و عمیقاً آسیب دیده است.


بعد از همۀ این‌ها، یهودا خواهر بی‌وفای اسرائیل، فقط تظاهر کرد که نزد من برمی‌گردد، ولی در عمل صادق نبود. من، خداوند چنین گفته‌ام.»


درد! دردی که نمی‌توانم آن‌ را تحمّل کنم! قلبم! قلبم به‌شدّت می‌تپد! نمی‌توانم ساکت بمانم؛ صدای شیپورها و فریادهای جنگ را می‌شنوم.


خداوند پرسید: «چرا من می‌بایست گناهان قوم خودم را ببخشم؟ آن‌ها مرا ترک کرده‌اند و خدایانی را پرستیده‌اند که واقعی نیستند. من قوم خود را چنان تغذیه کردم که همیشه سیر بودند، امّا آن‌ها مرتکب زنا شدند و وقت خود را با فاحشه‌ها تلف کردند.


خداوند به قوم خود می‌گوید: «پلاس برتن کنید و در خاکستر بغلتید. مثل کسی‌ که تنها فرزندش را از دست داده باشد، با اشک‌های تلخ ماتم بگیرید، چون آن ویران‌گر به‌طور ناگهانی حمله خواهد کرد.


اندوه من بی‌درمان است و دل من پُر از درد است.


مردم در پاسخ گفتند: «بگویید عجله کنند و برای سوگواری ما آن‌قدر نوحه سرایی کنند، تا چشمان ما از اشک پُر و مژگان ما از گریستن خیس شوند.»


چشمانم از گریه تار شده‌اند، روحم افسرده و غمگین است و دلم از غم به جوش آمده است به‌خاطر مصیبتی که بر قوم من آمده و اطفال و کودکان شیرخواری که در جاده‌های شهر از حال رفته‌اند.


در میان تو، رشوه می‌گیرند تا خون بریزند. بهره می‌گیرند و با زیاده‌ستانی از همسایۀ خود سوء‌استفاده می‌کنند و مرا فراموش کرده‌اند.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.


آن‌ها همگی خیانت‌کارند و آتش خشم آن‌ها مانند تنوری داغ است که لازم نیست نانوا تا وقتی‌که خمیر آمادۀ پختن نباشد، آن را به‌هم بزند.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ