اِرمیا 8:10 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ پس من مزرعه‌های آن‌ها را به مالکان جدید و زن‌هایشان را به مردان دیگر خواهم داد. همه، از کوچک و بزرگ کوشش می‌کنند با تقلّب و ناراستی پولدار شوند. حتّی انبیا و کاهنان هم مردم را فریب می‌دهند.

هزارۀ نو

¹⁰ از این رو زنانِ ایشان را به دیگران خواهم داد، و مزرعه‌های ایشان را به غاصبان آنها، زیرا که از خُرد و بزرگ، جملگی در طمعِ سود نامشروعند؛ از نبی و کاهن، جملگی دغل‌کارند.

Persian Old Version

¹⁰ بنابراین زنان ایشان را به دیگران خواهم داد و مزرعه های ایشان را به مالکان دیگر. زیرا که جمیع ایشان چه خرد و چه بزرگ پر از طمع میباشند و همگی ایشان چه نبی و چه کاهن به فریب عمل مینمایند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ بنابراین زنان و مزرعه‌های ایشان را به دیگران خواهم داد؛ چون همهٔ آنها از کوچک تا بزرگ طمعکارند؛ حتی انبیا و کاهنان نیز فقط در پی آنند که مال مردم را به فریب تصاحب کنند.

مژده برای عصر جدید

¹⁰ پس من مزارع آنها را به مالکان جدید و زنهایشان را به مردان دیگر خواهم داد. همه، از کوچک و بزرگ کوشش می‌کنند با تقلّب و ناراستی پولدار شوند. حتّی انبیا و کاهنان هم مردم را فریب می‌دهند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁰ بنابراین زنان ایشان را به دیگران خواهم داد، و مزرعه‌های ایشان را به مالکان دیگر. زیرا که تمامی ایشان چه کوچک و چه بزرگ پر از طمع می‌باشند و همگی ایشان، چه نبی و چه کاهن، به فریب عمل می‌نمایند.

اِرمیا 8:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 31:10

باشد که زن من کنیز مرد دیگری شود، و مردان دیگر با او هم‌بستر شوند.

اِشعیا 28:7

حتّی انبیا و کاهنان آن‌قدر مست هستند که تلو‌تلو می‌خورند. آن‌ها آن‌قدر شراب و مُسکرات نوشیده‌اند که گیج‌ شده افتان و خیزان راه می‌روند. انبیا آن‌قدر مست‌اند که رؤیاهایی را که خدا به آن‌ها می‌دهد، درک نمی‌کنند و کاهنان هم آن‌قدر مست‌اند که نمی‌توانند در مورد دعاوی قضاوت کنند.

اِشعیا 57:17

به‌خاطر طمع و گناهانشان من نسبت به آن‌ها خشمگین بودم؛ به این دلیل آن‌ها را مجازات کرده ترک نمودم، ولی آن‌ها با خیره‌سری به راه‌های خود ادامه دادند.

اِرمیا 14:14

خداوند در پاسخ گفت: «انبیا به نام من دروغ می‌گویند. من آن‌ها را نفرستادم و به آن‌ها دستوری ندادم و یک کلمه هم به آن‌ها نگفتم. رؤیاهایی که دربارۀ آن‌ها سخن می‌گویند، از جانب من نیست و پیشگویی‌هایشان همه خیالی و بی‌ارزشند.

اِرمیا 14:18

وقتی به مزرعه‌های بیرون از شهر می‌روم، اجساد مردانی را که در جنگ کشته شده‌اند، می‌بینم؛ وقتی به داخل شهرها می‌روم، مردمی را می‌بینم که از گرسنگی در حال مرگ هستند. انبیا و کاهنان همچنان به کار خود ادامه می‌دهند، امّا نمی‌دانند چه می‌کنند.»

اِرمیا 17:11

کسی که از راه نادرست پول به دست می‌آورد، مثل کبکی است که بر روی تخم‌های پرندگان دیگر می‌خوابد و جوجه‌هایی تولید می‌کند که مال خودش نیستند. در وقت بلوغ همه او را ترک می‌کنند و سرانجام، او احمقی بیش نخواهد بود.

اِرمیا 22:17

امّا تو فقط در اندیشۀ منافع شخصی خودت می‌باشی؛ تو با خشونت، بی‌گناهان را می‌کُشی و به مردم ظلم می‌کنی. خداوند چنین گفته است.

اِرمیا 32:32

و این به‌خاطر شرارت‌هایی است که مردم یهودا و اورشلیم به اتّفاق پادشاهان، رهبران، کاهنان و انبیای خویش مرتکب شده‌اند.

اِرمیا 38:22

در آن رؤیا دیدم که تمام زن‌های کاخ سلطنتی به‌طرف افسران پادشاه بابِل برده می‌شوند. به آنچه آن‌ها در مسیر خود می‌گفتند گوش بده: 'بهترین دوستان پادشاه او را گمراه کردند؛ آن‌ها به حرف‌های او گوش ندادند. وقتی در گِل فرو‌رفت، دوستانش او را تنها گذاشتند.'»

اِرمیا 42:1

آنگاه فرماندهان ارتش از جمله یوحانان پسر قاریح و یَزَنیا پسر هوشعیا و تمام مردم از هر طبقه‌ آمدند

اِرمیا 5:31

انبیا چیزی جز دروغ نمی‌گویند، کاهنان طبق دستور انبیا حکومت می‌کنند و قوم من هم اعتراضی ندارند. سرانجام آن‌ها چه خواهند کرد؟»

سوگنامه 4:13

ولی این کار شد، زیرا انبیا گناه کردند و کاهنان خون مردم نیک و بی‌گناه را در شهر ریختند.

حزقیال 33:31

آنان چنان‌که از قوم تو انتظار می‌رود، نزدت می‌آیند و مانند قوم من نزد تو می‌نشینند و سخنان تو را می‌شنوند امّا از آن‌ها پیروی نمی‌کنند، زیرا چاپلوسی بر لب‌های ایشان است و دلشان در پی سودجویی است.

عاموس نبی 5:11

بر مردم مسکین و فقیر ظلم می‌کنید و غلّه‌هایشان را به‌زور می‌گیرید. بنابراین در خانه‌هایی که از سنگ‌های خوش‌تراش بنا کرده‌اید، زندگی نخواهید کرد و از شراب تاکستان‌های زیبایی که کاشته‌اید، نخواهید نوشید،

میکاه 2:4

در آن زمان، شما مَثَل و زبان‌زد مردم خواهید شد. با تلخی نوحه‌سرایی کرده خواهید گفت: «ما به‌کلّی تباه شده‌ایم، زیرا خداوند سرزمین ما را از ما گرفته و بین مردمی تقسیم کرده است که ما را به اسارت برده‌اند.»

میکاه 3:11

حاکمان رشوه می‌گیرند، کاهنان تا مزد نگیرند، تعلیم نمی‌دهند و انبیا هم به رایگان نبوّت نمی‌کنند. این اشخاص ادّعا می‌کنند که خداوند با آن‌ها است و خطری متوجّه آن‌ها نیست.

میکاه 3:5

خداوند می‌گوید: «ای انبیا، شما قوم مرا گمراه کرده‌اید. کسی‌ که به شما پول می‌دهد، برایش دعای خیر می‌کنید و کسی را که پول نمی‌دهد، تهدید می‌نمایید.

حَبَقوق 1:6

من بابِلی‌ها را که مردمی بی‌رحم و ظالم هستند، به قدرت می‌رسانم. آن‌ها به تمام روی زمین هجوم آورده همه‌جا را تصرّف خواهند کرد.

صَفَنیا 1:13

مال و دارائیشان تاراج و خانه‌هایشان ویران خواهد شد. خانه‌ها می‌سازند، امّا در آن‌ها ساکن نخواهند شد. تاکستان‌ها غرس می‌کنند، ولی هرگز از شراب آن‌ها نخواهند نوشید.»

تیتوس 1:11

لازم است که جلوی دهان آن‌ها را گرفت، زیرا برای کسب منافع نامشروع، با تعلیم نادرست، خانواده‌ها را به کلّی تباه می‌سازند.

تیتوس 1:7

زیرا سرپرست کلیسا چون مسئول کار خدا است، باید بی‌عیب باشد، نه خودرأی، نه تندخو، نه مست باده، نه جنگجو و نه پول‌پرست.