اِرمیا 52:6 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ در نهمین روز ماه چهارم همان سال، زمانی‌‌که به‌خاطر قحطی دیگر چیزی باقی نمانده بود که مردم بخورند،

هزارۀ نو

⁶ و اما در روز نهم از ماه چهارم، قحطی در شهر چنان سخت شد که مردم دیگر چیزی برای خوردن نداشتند.

Persian Old Version

⁶ و در روز نهم ماه چهارم قحطی در شهرچنان سخت شد که برای اهل زمین نان نبود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ سرانجام در روز نهم ماه چهارم که قحطی در شهر بیداد می‌کرد و آخرین ذخیرهٔ نان هم تمام شده بود،

مژده برای عصر جدید

⁶ در نهمین روز ماه چهارم همان سال، زمانی که به‌خاطر قحطی دیگر چیزی باقی نمانده بود که مردم بخورند،

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ و در روز نهم ماه چهارم قحطی در شهر چنان سخت شد که مردم دیگر چیزی برای خوردن نداشتند.

اِرمیا 52:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 25:3

در روز نهم از ماه چهارمِ آن سال، در شهر چنان قحطی سختی شد که مردم چیزی برای خوردن نداشتند.

اِشعیا 3:1

اینک ‌خداوند لشکرهای سماوی، تمام حمایت‌های خود را از اورشلیم و یهودا بازخواهد گرفت و حمایت خود را از نان و آب آن‌ها برخواهد داشت.

اِرمیا 15:2

وقتی از تو می‌پرسند به کجا خواهند رفت، به آن‌ها بگو که من چنین گفته‌ام: «سرنوشت گروهی این است که از بیماری بمیرند، و این انتهای آن‌ها است! سرنوشت گروهی دیگر این است که در جنگ کشته شوند؛ پس به همان سوی خواهند رفت! سرنوشت عدّه‌ای هم این است که از گرسنگی بمیرند؛ آن‌ها هم به همان طرف خواهند رفت! سرنوشت بقیّه این است که به اسارت برده شوند؛ پس آن‌ها هم به همان سوی خواهند رفت!

اِرمیا 19:9

دشمن شهر را محاصره خواهد کرد و تلاش خواهد کرد تا مردم آن‌ را بکُشد. محاصرۀ شهر چنان سخت خواهد بود که مردم، یکدیگر و حتّی فرزندان خود را خواهند خورد.»

اِرمیا 21:9

هر‌کس که در شهر بماند، به‌وسیلهٔ جنگ یا گرسنگی یا بیماری کشته خواهد شد. امّا هر‌کس که تسلیم بابِلی‌هایی که در حال حمله به شهر هستند شود، کشته نخواهد شد، بلکه جان خود را نجات خواهد داد.

اِرمیا 25:10

من به فریادهای شادی و خوشی و جشن‌های عروسی آن‌ها خاتمه خواهم داد. چراغ‌هایشان بی‌روغن و مزرعه‌های آن‌ها بی‌غلّه خواهد شد.

اِرمیا 37:21

پس صِدِقیای پادشاه دستور داد مرا در محوطۀ کاخ زندانی کنند. من در آنجا ماندم و تا وقتی‌که ذخیزهٔ نان شهر تمام نشده بود، هر روز یک قرص نان از نانوایی‌ها به من می‌دادند.

اِرمیا 38:9

«ای سرور من، کاری که این اشخاص کرده‌اند، اشتباه است. آن‌ها اِرمیا را به ته چاه انداخته‌اند، جایی که او از گرسنگی خواهد مُرد، چون دیگر غذایی در شهر وجود ندارد.»

اِرمیا 39:2

در روز نهم از ماه چهارم، در یازدهمین سال سلطنت صِدِقیا، دیوار شهر شکسته شد.

سوگنامه 1:11

اهالی اورشلیم برای یک لقمه نان، آه می‌کشند. اشیای نفیس خود را در ازای خوراک می‌دهند تا بخورند و نمیرند. اورشلیم می‌گوید: «خداوندا، ببین که چقدر خوار شده‌ام.»

سوگنامه 5:10

از شدّت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدن ما همچون تنورِ داغ است.

حزقیال 14:13

«ای انسان فانی، اگر سرزمینی علیه من گناه ورزد و نسبت به من بی‌وفا شود، من دست خود را علیه آن بلند کرده نان ایشان را قطع خواهم نمود؛ چنان قحطی‌ای خواهم فرستاد که انسان و حیوان را یکسان از پای درآورد.

حزقیال 14:21

اینک خداوند متعال چنین می‌گوید: «من مجازات‌ فجیع خود، یعنی جنگ، گرسنگی، حیوانات وحشی و طاعون را به اورشلیم خواهم فرستاد تا انسان‌ها و حیوانات آن‌ را یکسان نابود سازند.

حزقیال 31:1

در روز اوّلِ ماه سوّم از سال یازدهم تبعید ما، خداوند با من چنین سخن گفت:

حزقیال 5:16

هنگامی‌که من پیکان‌های مرگبار گرسنگی و ویرانی را علیه تو رها کنم تا تو را نابود سازم، تو را هرچه بیشتر دچار قحطی خواهم کرد.

حزقیال 7:15

در بیرون شمشیر است، در اندرون بیماری و گرسنگی. کسانی‌ که در کشتزارها هستند، با شمشیر کشته می‌شوند و کسانی‌ که در شهر هستند، از گرسنگی خواهند مرد.

لاویان 26:26

ذخیرۀ آرد شما را آن‌قدر کاهش خواهم داد که ده زن در یک تنور نان بپزند و با خوردن جیره‌ای که به شما داده خواهد شد، سیر نخواهید شد.

زَکریا 8:19

«روزۀ ماه‌های چهارم، پنجم، هفتم و دهم، برای مردم یهودا و اسرائیل به جشن‌ها و روزهای شادمانی تبدیل خواهند شد. شما باید راستی و سلامتی را دوست بدارید.»

تثنیه 32:24

آن‌ها از گرسنگی ضعف خواهند کرد، و از طاعون و وبای سخت تلف خواهند شد. حیوانات وحشی را به جان آن‌ها خواهم انداخت و مارهای سمّی را به میان ایشان خواهم فرستاد.