اِرمیا 51:51 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵¹ شما می‌گویید: «ما رسوا و شرمسار شده‌ایم و احساس درماندگی می‌کنیم، چون بیگانگان مکان‌های مقدّس در معبدِ بزرگ ما را اشغال کرده‌اند.

هزارۀ نو

⁵¹ «”ما خجل گشته‌ایم، زیرا که بر ما اهانت رفته، و رسوایی روی ما را پوشانیده است، زیرا بیگانگان به مکانهای مقدسِ خانۀ خداوند داخل گشته‌اند.“»

Persian Old Version

⁵¹ ما خجل گشتهایم زانرو که عار را شنیدیم ورسوایی چهره ما را پوشانیده است. زیرا که غریبان به مقدسهای خانه خداوند داخل شدهاند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵¹ «شما می‌گویید: ”ما رسوا شده‌ایم، چون بابِلی‌های بیگانه، خانهٔ خداوند را بی‌حرمت ساخته‌اند.“

مژده برای عصر جدید

⁵¹ شما می‌گویید: «ما رسوا و شرمسار شده‌ایم، احساس درماندگی می‌کنیم، چون بیگانگان مکانهای مقدّس در معبد بزرگ ما را اشغال کرده‌اند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵¹ ”ما خجل گشته‌ایم، از آن رو که اهانت را شنیدیم و رسوایی چهره ما را پوشانیده است. زیرا که غریبان به مکانهای مقدس خانه خداوند داخل شده‌اند.“»

اِرمیا 51:51 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 109:29

بگذار دشمنانم رسوا شوند و با لباس شرمساری پوشانیده شوند!

مزامیر 71:13

دشمنان جانم، شرمنده و هلاک شوند و آنانی که در پی آزار من هستند، رسوا و سرافکنده گردند.

مزامیر 79:1

خدایا، امّت‌ها به سرزمین تو داخل شده، معبد مقدّس تو را بی‌حرمت ساخته و اورشلیم را به ویرانه‌ای تبدیل نموده‌اند.

مزامیر 79:12

خداوندا، همسایگان ما را که تو را بی‌حرمت می‌کنند، هفت برابر مجازات کن.

مزامیر 79:4

در مقابل همسایگان خود، خوار و حقیر گشته‏‌ایم و آن‌ها به ما طعنه زده ما را مسخره می‌کنند.

مزامیر 89:46

ای خداوند، آیا برای همیشه خود را از من پنهان می‌کنی؟ تا به کی آتش خشمت فروزان خواهد بود؟

اِشعیا 13:1

این وحی‌ای است دربارهٔ بابِل که به اِشعیا پسر آموص رسید:

اِشعیا 14:1

امّا خداوند یک ‌بار دیگر بر یعقوب ترحّم خواهد کرد و بار دیگر بنی‌اسرائیل را برگزیده در سرزمین خودشان ساکن خواهد گرداند، و بیگانگان آمده به خاندان یعقوب خواهند پیوست.

اِشعیا 21:1

این وحی‌ای است درباره‌ٔ بابِل: بلایی مثل گردباد تند از آن سوی صحرا، از سرزمینی وحشتناک خواهد آمد.

اِشعیا 47:1

خداوند می‌گوید: «ای بابِل از تختت فرود بیا و روی زمین در خاک و خاکستر بنشین. روزی تو مثل دختری باکره بودی، شهری تسخیر نشده، امّا دیگر ظریف و لطیف نیستی! اکنون تو یک برده‌ای!

اِرمیا 14:3

ثروتمندان، نوکران خود را به‌دنبال آب می‌فرستند؛ آن‌ها به آب‌انبارها می‌روند، ولی اثری از آب نمی‌یابند، و با کوزه‌های خالی برمی‌گردند؛ ناامید و پریشان، صورت‌های خود را می‌پوشانند.

اِرمیا 31:19

ما از تو روی ‌گرداندیم، ولی زود پشیمان شدیم. وقتی تو ما را تنبیه کردی، ما سرافکنده و محزون شدیم. به‌خاطر گناهان و خطاهای دوران جوانیمان، شرمنده و رسوا شدیم.'

اِرمیا 52:13

او معبد بزرگ، کاخ سلطنتی، و خانه‌های بزرگان اورشلیم را آتش زد

سوگنامه 1:10

دشمنان دست دراز کردند و اشیای نفیس او را ربودند. او به چشم خود دید که قوم‌های بیگانه، یعنی آن کسانی‌ که ورودشان به معبدِ بزرگ ممنوع بود، به آنجا داخل شدند.

سوگنامه 2:20

خداوندا، چرا با ما این‌چنین رفتار می‌کنی؟ زن‌ها، کودکان نازپروردۀ خود را می‌خورند. کاهنان و انبیا در خانۀ تو به قتل می‌رسند.

سوگنامه 5:1

خداوندا، به یادآور که چه بلایی بر سر ما آمده است: ببین که چگونه خوار و رسوا شده‌ایم!

حزقیال 24:21

به قوم بگویم که من مکان مقدّس خود را که افتخار قدرت شما، نور چشمان و خواستۀ دل شما است، ناپاک خواهم ساخت و پسران و دخترانتان که ایشان را که به‌جا گذاشته‌اید، با شمشیر کشته خواهند شد.

حزقیال 36:30

میوۀ درختان و محصول کشتزار را فراوان خواهم کرد تا دیگر هرگز به‌خاطر گرسنگی در میان ملّت‌ها شرمسار نشوید.

حزقیال 7:18

پلاس می‌پوشند و ترس، ایشان را می‌پوشاند. با سرهای تراشیده، شرم چهره‌شان را فرامی‌گیرد.

حزقیال 9:7

آنگاه به ایشان گفت: «بروید و معبدِ بزرگ را آلوده کنید و حیاط‌ها را از اجساد پُر نمایید.» پس ایشان بیرون رفتند و در شهر به کشتار پرداختند.

دانیال 11:31

سپاهیان وی معبدِ بزرگ را آلوده ساخته قربانی‌های روزانه را متوقّف می‌سازند و بُتی را در معبدِ بزرگ قرار می‌دهند.

عاموس نبی 7:9

مکان‌های مقدّس فرزندان اسحاق را خراب و پرستشگاه‌های بالای تپّه‌های اسرائیل را ویران خواهم کرد و خاندان یِرُبعام را با شمشیر نابود خواهم ساخت.»

میکاه 6:16

زیرا شما از کارهای عُمری پادشاه و پسرش اَخاب پیروی کرده‌اید. رسوم و کارهای آن‌ها را سرمشق خود قرار داده‌اید. پس من شما را از بین خواهم برد تا مردم جهان شما را تحقیر کنند و شما خوار و رسوا شوید.»

میکاه 7:10

آنگاه دشمنانی که از روی طعنه به ما می‌گفتند: «یَهْوه، خدای شما کجا است؟» چون بینند که خداوند پشتیبان ما است، شرمنده و سرافکنده خواهند شد و با چشمان خود خواهیم دید که آن‌ها مانند گِل کوچه پایمال خواهند شد.