اِرمیا 50:7 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ هر‌کس آن‌ها را می‌بیند، به آن‌ها حمله می‌کند. دشمنانشان می‌گویند، 'آن‌ها علیه خداوند گناه ورزیده‌اند، پس ما هرچه کرده‌ایم، خطا نیست. اجدادشان به خداوند اعتماد کردند، پس آن‌ها هم باید نسبت به او امین و باوفا می‌بودند!'

هزارۀ نو

⁷ هر که ایشان را یافت، ایشان را فرو بلعید و دشمنانشان گفتند: ”مقصر ما نیستیم، زیرا اینان به یهوه که چراگاه حقیقی ایشان است گناه ورزیدند، به یهوه که امید پدرانشان بود.“

Persian Old Version

⁷ هرکه ایشان را مییافت ایشان را میخورد و دشمنان ایشان میگفتند که گناه نداریم زیرا که به یهوه که مسکن عدالت است و به یهوه که امید پدران ایشان بود، گناه ورزیدند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ دشمنانی که به ایشان برمی‌خورند، ایشان را می‌درند و می‌گویند: ”ما اجازه داریم که با ایشان این گونه رفتار کنیم، چون بر ضد خداوند، خدای عادل که امید اجدادشان بود، گناه کرده‌اند.“

مژده برای عصر جدید

⁷ هرکس آنها را می‌دید، به آنها حمله می‌کرد. دشمنانشان می‌گویند: 'آنها علیه خداوند گناه ورزیده‌اند، پس ما هرچه کرده‌ایم، غلط نیست. اجدادشان به خداوند اعتماد کردند، پس آنها هم باید نسبت به او امین و باوفا می‌بودند!'

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ هر ‌که ایشان را می‌یافت، ایشان را می‌خورد و دشمنان ایشان می‌گفتند که ”گناه نداریم، زیرا که به یهوه که مسکن عدالت است و به یهوه که امید پدران ایشان بود، گناه ورزیدند.“

اِرمیا 50:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 71:5

چون تو، ای خداوند، امید من هستی و تکیه‌گاهم، ای یَهْوه، از جوانی.

مزامیر 79:7

چون آن‌ها بودند که قوم تو را کشتند و سرزمین تو را ویران کردند.

مزامیر 90:1

خداوندا، تو نسل‌ اندر نسل پناهگاه ما بوده‌ای.

مزامیر 91:1

کسی‌ که به خدا پناه می‌برد و در زیر سایۀ قادر متعال زندگی می‌کند،

اِشعیا 47:6

من نسبت به قوم خودم خشمگین بودم؛ با آن‌ها چنان رفتاری کردم که گویی آن‌ها دیگر قوم من نیستند. من آن‌ها را به دست تو تسلیم کردم، و تو به آن‌ها رحم نکردی؛ حتّی با پیران با خشونت رفتار کردی.

اِشعیا 56:9

ای تمام حیوانات صحرا، و ای تمام حیوانات جنگل، بیایید و بخورید.

اِشعیا 9:12

سوریه از شرق و فلسطین از غرب دهان خود را برای بلعیدن اسرائیل باز‌کرده‌اند. باوجوداین، خشم خدا هنوز پایان نیافته و دستش برای تنبیه آن‌ها دراز است.

اِرمیا 10:25

خشم خود را متوجّه ملّت‌هایی کن که تو را پرستش نمی‌کنند و تو را ترک کرده‌اند. آن‌ها قوم تو را کشته‌اند؛ ما را کاملاً نابود کرده این سرزمین را ویران ساخته‌اند.

اِرمیا 14:8

تو تنها امید قوم اسرائیل هستی؛ تو کسی هستی که ما را از این مصیبت نجات می‌دهد. چرا تو در سرزمین ما مثل یک بیگانه هستی، مثل مسافری که فقط یک‌شب در اینجا می‌ماند؟

اِرمیا 17:13

ای خداوند، تو امید قوم اسرائیل هستی؛ تمام کسانی‌ که تو را ترک کنند، شرمسار خواهند شد. آن‌ها مثل نام‌هایی که بر روی گرد و خاک نوشته شده باشند، محو خواهند شد، چون تو، خداوند و سرچشمۀ آب زندگی را ترک کرده‌اند.

اِرمیا 2:3

ای اسرائیل، تو فقط به من تعلّق داشتی؛ و نوبر محصول من بودی. من به هر‌کس که تو را می‌آزرد، رنج و عذاب می‌دادم. من، خداوند، چنین گفته‌ام.»

اِرمیا 31:23

خداوند متعال، خدای اسرائیل می‌گوید: «وقتی من مردم را به سرزمین خودشان بازگردانم، آن‌ها یک‌بار دیگر در یهودا و در شهرهای آن خواهند گفت، 'خداوند کوه مقدّس خود یعنی اورشلیم را‌ برکت دهد، مکان مقدّسی که خودش در آن ساکن است.'

اِرمیا 33:15

در آن زمان، من پادشاه عادلی از نسل داوود برخواهم گزید. آن پادشاه آنچه را راست و درست است، در تمام این سرزمین انجام خواهد داد.

اِرمیا 33:16

مردم یهودا و اورشلیم نجات یافته در امنیّت زندگی خواهند کرد. این شهر به نام 'خداوند عدالت و زندگی ما' نامیده خواهد شد.

اِرمیا 5:17

آن‌ها گلّه و رمۀ تو را زنده نخواهند گذاشت و تاکستان‌ها و درختان انجیر تو را از بین خواهند برد. شهرهای مستحکمی که به آن‌ها اعتماد داری، همه به‌وسیلهٔ ارتش آن‌ها خراب خواهند شد.

اِرمیا 50:14

«ای کمان‌داران، برای جنگ علیه بابِل و محاصرۀ آن، صف‌آرایی کنید. تیرهای خود را به‌سوی بابِل نشانه بگیرید، چون بابِل نسبت به من، خداوند، گناه ورزیده است.

اِرمیا 50:17

خداوند می‌گوید: «قوم اسرائیل مانند گوسفندانی هستند که شیرها در تعقیبشان بودند و آن‌ها را پراکنده کرده‌اند. اوّل امپراتور آشور به آن‌ها حمله کرد، و بعد از آن نبوکدنصر پادشاه بابِل استخوان‌های آن‌ها را خواهد جوید.

اِرمیا 50:33

خداوند متعال می‌گوید: «بر مردم اسرائیل و یهودا بسیار ظلم شده است. کسانی‌ که آن‌ها را اسیر کرده‌اند، به‌دقّت مواظب ایشان هستند و آن‌ها را آزاد نخواهند کرد.

حزقیال 34:5

پس آن‌ها پراکنده شدند زیرا شبانی نبود، و طعمۀ حیوانات وحشی شدند.

حزقیال 35:12

و تو خواهی دانست که من، خداوند، همۀ سخنان ناسزایی را که علیه کوه‌های اسرائیل گفته‌ای، شنیدم. چون گفتی، 'ویران گشت و برای بلعیدن به من داده شد.'

دانیال 9:16

امّا ای خداوند، به‌خاطر عدالتِ کامل خود، خشم و غضبت را از شهر اورشلیم و کوه مقدّس خود بازگردان، زیرا به‌ سبب گناهان ما و شرارت اجداد ما، اورشلیم و قوم تو در مقابل همسایگان رسوا گشته‌اند.

دانیال 9:6

ما به سخنان انبیایی که از طرف تو بودند و کلام تو را به پادشاهان و بزرگان قوم و اجداد ما بیان کردند، گوش ندادیم.

زَکریا 1:15

امّا از قوم‌هایی که در رفاه و آسایش زندگی می‌کنند، سخت خشمگین می‌باشم زیرا آن‌ها زیادتر از آنچه که من می‌خواستم، بر قوم من ظلم نمودند.

زَکریا 11:5

کسانی‌ که گوسفندان را می‌خرند و می‌کشند، مجازات نمی‌شوند. آنانی ‌که آن‌ها را می‌فروشند می‌گویند، 'خدا را شکر، ثروتمند شدیم.' حتّی شبان‌های خودشان هم، بر آن‌ها رحم نمی‌کنند.»

۱تیموتائوس 1:1

از طرف پولس که به فرمان نجات‌دهندۀ ما خدا و به دستور مسیح عیسی، امید ما، رسول مسیح عیسی است،