اِرمیا 50:12 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² امّا شهر مهم شما خوار و رسوا خواهد شد. بابِل اهمیّت خود را در میان ملّت‌ها از دست خواهد داد و به بیابانی خشک و بی‌آب مبدّل خواهد شد.

هزارۀ نو

¹² مادرتان بس شرمسار خواهد شد، و آن که شما را بزاد، رسوا خواهد گردید. او در میان قومها آخرین خواهد بود و به بیابان و زمین خشک و بَرَهوت بدل خواهد شد.

Persian Old Version

¹² مادر شما بسیار خجل خواهد شد و والده شمارسوا خواهد گردید. هان او موخر امتها و بیابان و زمین خشک و عربه خواهد شد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² ولی بدانید که شهر پرآوازهٔ شما نیز تحقیر و رسوا خواهد شد. بابِل سرزمینی خواهد شد بی‌اهمیت، با بیابانهای خشک و متروک.

مژده برای عصر جدید

¹² امّا شهر بزرگ خوار و رسوا خواهد شد. بابل اهمیّت خود را در میان ملّتها از دست خواهد داد و به بیابانی خشک و بی‌آب مبدّل خواهد شد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹² مادر شما بسیار خجل خواهد شد، و مادر شما رسوا خواهد گردید. اینک، او در میان قومها آخرین خواهد بود و به بیابان و سرزمین خشک و برهوت تبدیل خواهد شد.

اِرمیا 50:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِشعیا 14:22

خداوند متعال می‌گوید: «من به بابِل حمله خواهم کرد و آن‌ را ویران نموده هیچ‌چیز از آن باقی نخواهم گذاشت؛ نه کودکی به‌جای می‌گذارم و نه بازماندگانی. من، ‌خداوند، چنین گفته‌ام.

اِشعیا 23:13

(بابِلی‌ها بودند که حیوانات وحشی را در صور رها کردند تا آن شهر را زیر و رو کنند، نه آشوری‌ها. بابِلی‌ها بودند که بُرج‌هایی برای محاصرۀ صور به پا کردند و تمام استحکامات شهر را درهم کوبیده آن‌ را به‌صورت ویرانه‌ای درآوردند.)

اِرمیا 12:14

خداوند می‌گوید: «امّا دربارۀ همسایگان اسرائیل، که میراث قوم من، یعنی زمینی را که من به آن‌ها داده بودم، ویران کردند، چنین می‌گویم. من آن مردمان شریر را مثل گیاهی که از ریشه می‌کَنند، از سرزمینشان بیرون خواهم کرد و مردم یهودا را نجات خواهم داد.

اِرمیا 15:9

مادری که هفت فرزند خود را از دست داده، بی‌هوش شده و برای زنده ماندن تقلّا می‌کند. روشنی روز او به تاریکی مبدّل شده است؛ او حقیر و رسوا شده است. من خواهم گذاشت تا دشمنانتان هریک از شما را که زنده مانده‌اید، بکُشند. من، خداوند، چنین گفته‌ام.»

اِرمیا 22:6

«از‌ نظر من، کاخ سلطنتی یهودا به زیبایی سرزمین جِلعاد و کوه‌های لبنان است، امّا من آن‌ را به چنان ویرانه‌ای تبدیل خواهم کرد که هیچ‌کس نتواند در آن زندگی کند.

اِرمیا 25:12

بعد از آن من بابِل و پادشاه آن‌ را به‌خاطر گناهانشان مجازات خواهم کرد. من آن سرزمین را ویران خواهم کرد و برای همیشه به‌صورت مخروبه‌ای درخواهم آورد.

اِرمیا 49:2

امّا به‌زودی زمانی می‌رسد که من صدای جنگ را به گوش مردم پایتخت یعنی شهر رَبَّه خواهم رسانید. آن شهر ویران خواهد شد و روستاهای آن در آتش خواهد سوخت. آنگاه اسرائیل سرزمینش را که به‌وسیلهٔ دیگران تصرّف شده بود، پس خواهد گرفت.

اِرمیا 51:43

شهرهایش منظرۀ وحشتناکی را به‌وجود آورده‌اند و مثل بیابان خشک و بی‌آب‌وعلف هستند، جایی که هیچ‌کس نه در آن زندگی می‌کند و نه از آنجا می‌گذرد.

اِرمیا 51:47

پس به‌زودی زمان آن خواهد رسید که من به‌حساب بُت‌های بابِل برسم. تمام کشور رسوا و مردمش کشته خواهند شد.

غلاطیان 4:26

امّا اورشلیم آسمانی آزاد است و مادر همۀ ما.

مکاشفه 17:5

بر پیشانیش این اسمِ مرموز نوشته شده بود: «بابِل بزرگ، مادر فاحشه‌ها و کثافات روی زمین.»