Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 5:7 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

7 خداوند پرسید: «چرا من می‌بایست گناهان قوم خودم را ببخشم؟ آن‌ها مرا ترک کرده‌اند و خدایانی را پرستیده‌اند که واقعی نیستند. من قوم خود را چنان تغذیه کردم که همیشه سیر بودند، امّا آن‌ها مرتکب زنا شدند و وقت خود را با فاحشه‌ها تلف کردند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

7 «چگونه می‌توانم تو را بیامرزم؟ فرزندانت مرا ترک کرده‌اند و به آنچه خدا نیست، سوگند می‌خورند. چون من ایشان را سیر کردم، مرتکب زنا شدند و به خانه‌های فاحشه‌ها هجوم آوردند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

7 «چگونه تو را برای این بیامرزم که پسرانت مرا ترک کردند و به آنچه خدا نیست قسم خوردند و چون من ایشان را سیر نمودم مرتکب زنا شدند و در خانه های فاحشهها ازدحام نمودند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

7 خداوند می‌گوید: «دیگر چگونه می‌توانم شما را ببخشم؟ چون حتی فرزندانتان مرا ترک گفته‌اند و آنچه را که خدا نیست می‌پرستند. من خوراک به آنها دادم تا سیر بشوند، ولی به جای تشکر، غرق زناکاری شدند و وقت خود را با فاحشه‌ها تلف کردند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

7 خداوند پرسید: «چرا من می‌بایست گناهان قوم خودم را ببخشم؟ آنها مرا ترک کرده‌اند و خدایانی را پرستیده‌اند که واقعی نیستند. من قوم خود را چنان تغذیه کردم که همیشه سیر بودند، امّا آنها مرتکب زنا شدند و وقت خود را با فاحشه‌‌ها تلف کردند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

7 «چگونه تو را برای این بیامرزم؟ پسرانت مرا ترک کردند، و به آنچه خدا نیست، قسم خوردند و چون من ایشان را سیر نمودم، مرتکب زنا شدند و در خانه‌های فاحشه‌ها ازدحام نمودند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 5:7
39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

آیا شما کاهنان خداوند و لاویان و بازماندگان هارون را بیرون نرانده‌اید و برای خود مانند قوم‌های سرزمین‌های دیگر کاهنان برنگزیده‌اید؟ هر‌کس می‌تواند بیاید و خود را با یک گوساله‌ و هفت قوچ تقدیس نماید و برای آنانی که خدایان می‌خوانید، کاهن شود.


زیرا آن مثل آتشِ سوزانِ دنیای مردگان، می‌تواند همه‌‌چیز مرا از بین ببرد و محصول مرا ریشه‌کن سازد.


در پی دوستی با دزدان هستید و با زناکاران هم‌نشین می‌شوید.


اگر با تمام دل آیین قوم مرا بپذیرند، و به نام من سوگند یاد کنند، همان‌طور که روزی به قوم من می‌آموختند به نام بَعَل‌ قسم بخورند، آنگاه آن‌ها هم جزو قوم من خواهند بود و کامیاب خواهند شد.


او کارهای زشت شما را دیده است که چگونه مثل مردی که شهوتِ تصاحب زن همسایۀ خود را دارد و مثل اسب نری که به‌دنبال مادیان است، شما بر روی تپّه‌ها و در دشت‌ها در پی خدایان بیگانه هستید. وای بر شما ای مردم اورشلیم! کی از این گناهان پاک خواهید شد؟


آنگاه به ‌آن‌ها بگو که خداوند گفته است، 'اجداد شما از من بازگشتند و سایر خدایان را پرستش و خدمت کردند. آن‌ها مرا ترک کردند و از تعالیم من اطاعت نکردند.


آیا انسان می‌تواند خدایان خود را بسازد؟ آری، ولی آن‌ها خدای واقعی نخواهند بود.»


هیچ ملّت دیگری هرگز خدایان خود را، ‌هرچند غیر واقعی بودند، عوض نکردند. امّا قوم من، مرا که برایشان افتخار و بزرگی آوردم، با خدایانی که برایشان هیچ‌کاری نمی‌توانند بکنند، عوض کردند.


ای قوم اسرائیل به آنچه می‌گویم گوش بده. آیا من برای شما، مثل بیابان یا مثل سرزمینی تاریک و خطرناک بودم؟ پس چرا می‌گویید هرچه دلتان خواست، همان را انجام خواهید داد و دیگر به حضور من برنمی‌گردید؟


این سرزمین از کسانی‌ که به خداوند امین نیستند، پُر شده است؛ آن‌ها به زندگی شرارت بار خود ادامه می‌دهند و از قدرت خود سوء‌استفاده می‌کنند. به‌خاطر لعنت خداوند، تمام این سرزمین در ماتم است و تمام چراگاه‌ها خشک شده‌اند.


خداوند می‌گوید: «ای اسرائیل، می‌خواستم تو را به فرزندی خود بپذیرم و سرزمینی سرسبز را به تو بدهم، زیباترین سرزمین جهان را، من می‌خواستم تو مرا پدر خود بخوانی، و دیگر هیچ‌گاه از من دور نشوی.


یهودا همچنین دید که من اسرائیل را به‌خاطر این‌که مرا ترک کرده و مرتکب روسپی‌گری شده بود، طلاق دادم و به راه خودش فرستادم. امّا یهودا، خواهر بی‌وفای اسرائیل، هراسی نداشت. او هم روسپی شد


و مرتکب دزدی، قتل، و زنا می‌شوید، و قسم دروغ می‌خورید. برای بَعَل‌ قربانی تقدیم می‌کنید و خدایانی را می‌پرستید که قبلاً نمی‌شناختید.


ای‌کاش سَرَم چشمۀ پُر آب، و چشم‌هایم جویباری از اشک بود، تا می‌توانستم روز و شب برای قوم خودم که کشته شده‌اند، بگریم.


کاش جایی در بیابان می‌داشتم تا بتوانم از قوم خود دور باشم. آن‌ها همه بی‌وفا و خائن‌اند.


و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.


یکی با زن همسایه زنا می‌کند، دیگری دامن عروس یا خواهر ناتنی خود را لکّه‌دار می‌کند.


«ای اِفرایِم، چگونه تو را ترک کنم و ای اسرائیل چطور بگذارم که بروی؟ نمی‌توانم با تو مانند اَدُمَه و صِبوئیم رفتار کنم. دلم در قفسۀ سینه‌ام از غصّه می‌تپد. محبّت من نسبت به تو بسیار عمیق است.


امّا وقتی خوردید و شکمتان سیر شد، مغرور شدید و مرا فراموش کردید.


بلکه نفرین، دروغ گویی، آدم‌کشی، دزدی، زناکاری و خونریزی وجود دارد.


آن‌ها همگی خیانت‌کارند و آتش خشم آن‌ها مانند تنوری داغ است که لازم نیست نانوا تا وقتی‌که خمیر آمادۀ پختن نباشد، آن را به‌هم بزند.


«اگر مردی با زن مرد دیگری زنا کند، مرد و زن هر دو باید کشته شوند.


کسانی‌ که به نام بُت‌های سامره و دان و بِئِرشِبَع‌ قسم می‌خورند، خواهند افتاد و هرگز برنخواهند خاست.»


آن‌هایی را که بر بام‌ها، آفتاب و ماه و ستارگان را می‌پرستند و نیز کسانی ‌را که در ظاهر مرا می‌پرستند و به من سوگند وفاداری یاد می‌کنند، امّا به نام بُت مولِک قسم می‌خورند، هلاک خواهم کرد.


خداوند متعال می‌فرماید: «آنگاه من برای داوری نزد شما خواهم آمد. بر ضد جادوگران، زناکاران، کسانی‌ که قسم ناحق می‌خورند، آن‌هایی که در مُزد کارگران تقلّب می‌کنند، اشخاصی که در حقّ بیوه‌زنان و یتیمان و بیگانگان ظلم می‌نمایند و از من نمی‌ترسند، شهادت خواهم داد.


مگر نمی‌دانید که افراد ناصالح در پادشاهی خدا نصیبی نخواهند داشت؟ خود را فریب ندهید. افراد شهوت‌ران، بُت‌پرستان، زناکاران، لواط‌گران،


پس دربارۀ خوراک‌هایی که به بُت‌ها تقدیم شده است، ما می‌دانیم که بُت چیزی نیست و خدای دیگری جز خدای یکتا نیست.


در گذشته به علّت این‌که خدای حقیقی را نمی‌شناختید، خدایانی را که درحقیقت خدا نبودند، بندگی می‌کردید.


«اسرائیل فربه، امّا سرکش شد؛ آنان چاق و ستبر و تنومند شدند. آن‌ها خداوند، خالق خود را ترک کردند و صخرهٔ نجات خود را خوار شمردند.


با پرستش آنچه خدا نیست مرا خشمگین کردند، با بُت‌های خود، غیرت مرا برانگیختند. پس من آن‌ها را به‌وسیلهٔ کسانی‌ که حتّی قومی به شمار نمی‌آیند، به غیرت خواهم آورد. من آن‌ها را به‌وسیلهٔ ملّتی ابله به خشم خواهم آورد.


همه باید ازدواج را محترم بشمارند و رابطهٔ زناشویی را پاک نگاه دارند، زیرا خدا زناکاران را خواه مجرّد، خواه متأهل، مجازات خواهد کرد.


ای مردم خیانتکار و بی‌وفا، آیا نمی‌دانید که دلبستگی به این دنیا، دشمنی با خدا است؟ هرکه بخواهد دنیا را دوست داشته باشد، خود را دشمن خدا می‌گرداند.


مراقب باشید با مردمی‌ که در بین شما باقی مانده‌اند، معاشرت نداشته باشید. حتّی نام خدایان آن‌ها را هم به زبان نیاورید. به نام خدایان ایشان قسم نخورید و آن خدایان را خدمت و یا پرستش نکنید.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ