Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 5:22 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

22 من خداوند هستم؛ چرا حرمت مرا نگاه نمی‌دارید؟ چرا در حضور من از ترس نمی‌لرزید؟ من شن و ماسه را مرز دریا قرار دادم، مرزی که آب دریا هیچ‌گاه از آن رد نمی‌شود. اگرچه دریا به تلاطم درآید، نمی‌تواند از آن فراتر رود، و اگر امواج آن خروشان شوند، نمی‌توانند آن مرز را بشکنند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

22 خداوند می‌فرماید: آیا از من نمی‌ترسید؟ آیا در حضور من نمی‌لرزید؟ من دانه‌های شن را بر دریا حد قرار دادم، سدی دائمی که از آن نتواند گذشت. اگرچه امواجش به تلاطم آید، غلبه نتواند یافت؛ و هرچند به خروش آید، از آن تجاوز نتواند کرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

22 خداوندمی گوید آیا از من نمی ترسید و آیا از حضور من نمی لرزید که ریگ را به قانون جاودانی، حد دریاگذاشتهام که از آن نتواند گذشت و اگرچه امواجش متلاطم شود غالب نخواهد آمد و هرچند شورش نماید اما از آن تجاوز نمی تواندکرد؟

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

22 آیا نباید به من احترام بگذارید؟ آیا نباید در حضور من، ترس وجودتان را فرا گیرد؟ من که شن را به عنوان قانونی جاودانی، سرحد دریاها قرار دادم؛ اگرچه دریاها خروش برآورند و امواجشان به تلاطم آیند، از این حد نمی‌توانند بگذرند!»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

22 من خداوند هستم؛ چرا حرمت مرا نگاه نمی‌دارید؟ چرا در حضور من از ترس نمی‌لرزید؟ من شن و ماسه را مرز دریا قرار دادم، مرزی که ‌آب دریا هیچ‌گاه از آن رد نمی‌شود. اگر دریا به تلاطم آید، نمی‌تواند از آن تجاوز کند و اگر امواج آن خروشان شوند، نمی‌توانند آن مرز را بشکنند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

22 خداوند می گوید: آیا از من نمی ترسید؟ آیا از حضور من نمی‌لرزید؟ من دانه‌های شن را بر دریا حد گذاشته‌ام، که از آن نتواند گذشت، و اگر‌چه امواجش متلاطم شود، غالب نخواهد آمد و هرچند شورش نماید، اما از آن تجاوز نمی‌تواند کرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 5:22
29 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

خدا گفت: «آب‌های زیر آسمان در یک‌جا جمع‌ شوند تا خشکی ظاهر گردد.» و چنین ‌شد.


سپس او رفت و جسد را که در راه افتاده بود، یافت، در‌حالی‌که الاغ و شیر کنارش ایستاده بودند. شیر نه جسد را خورده بود و نه به الاغ حمله کرده بود.


او افق را بر روی اقیانوس‌ها کشید و با آن تاریکی را از روشنایی جدا کرد.


بنابراین همۀ انسان‌ها از او می‌ترسند و او به کسانی‌ که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.


وقتی‌که آب دریا از دل زمین فوران کرد، چه کسی دروازه‌های آن‌ را بست؟


برای آن‌ها حدودی را معیّن کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر تمام روی زمین را نپوشانند.


از ترس تو به خود می‌لرزم و از داوری‌هایت وحشت دارم.


او آب‌های دریاها و اقیانوس‌های عمیق را در یک‌جا جمع نمود و در انبارها ذخیره کرد.


یا دریاها بخروشند و کف برآورند و کو‌ه‌ها از تلاطم آن‌ها به لرزه درآیند.


خداوند سلطنت می‌کند، پس قوم‌ها بلرزند! او بر تخت خود در میان بال‌های فرشتگان نگهبان نشسته است، پس زمین به لرزه درآید!


زمانی‌‌که حدود دریاها را معیّن می‌کرد تا آب‌ها از حدود خود تجاوز نکنند و زمانی‌‌که زمین را بنیاد می‌نهاد، من نزد او بودم.


«چرا قوم من وقتی برای نجات آن‌ها اقدام کردم، در پاسخ غفلت ورزیدند؟ چرا وقتی آن‌ها را خواندم، آن‌ها جوابی ندادند؟ آیا من آن‌قدر ضعیف هستم که دیگر نمی‌توانم آن‌ها را نجات دهم؟ من می‌توانم فرمان دهم تا دریا خشک شود و نهرهای آب به بیابان مبدّل گردند تا ماهیان آن‌ها از بی‌آبی بمیرند.


مثل آتشی که خاشاک را می‌سوزاند و حرارتی که آب را به جوش می‌آورد تا اسم خود را به مخالفینت آشکار کنی و ملّت‌ها در حضور تو به لرزش درآیند.


ای کسانی‌ که از خداوند می‌ترسید واز او اطاعت می‌کنید، به آنچه او می‌گوید، گوش دهید: «به‌خاطر وفاداری شما به من، بعضی مردم از قوم خودتان از شما نفرت دارند و از شما دوری می‌کنند. آن‌ها با تمسخر به شما می‌گویند، 'بگذارید خداوند، بزرگی خودش را نشان دهد و شما را نجات بخشد تا ما هم ببینیم که شما چقدر خشنود هستید.' امّا آن‌ها خودشان شرمنده خواهند شد.


ای پادشاه تمام ملّت‌ها، کیست که از تو نترسد؟ تو تنها شایستۀ احترامی؛ مثل تو در میان تمام حکیمانِ ملّت‌ها و در میان سایر پادشاهان یافت نمی‌شود.


شرارت تو موجب مجازات تو، و روی‌گردانیدن تو از من، باعث محکومیّت تو است. تو خواهی آموخت که ترک کردن و بی‌حرمتی به من، ‌یَهْوه، خدای خودت، چه اشتباه تلخی است. من، خدای قادر متعال، چنین گفته‌ام.»


خداوند خورشید را قرار داد تا در روز روشنایی دهد و ماه و ستارگان را تا در شب بدرخشند. او دریا را به تلاطم می‌آورد تا امواج آن خروشان شوند؛ نام او خداوند متعال است.


من فرمان می‌دهم که در سراسر امپراتوری من، تمام مردم باید در حضور خدای دانیال ترسان و لرزان باشند، زیرا: «او خدای زنده است. سلطنت او هرگز از بین نخواهد رفت و تا به‌ابد سلطنت خواهد کرد. قدرتش هرگز به انتها نخواهد رسید.


بنابراین من شما را مجازات خواهم کرد. پس ای قوم اسرائیل، برای داوری و مجازات در برابر خدای خود آماده شوید.


آنکه خانۀ خود را در آسمان‌ها بنا کرده و گنبد آسمان را بر فراز زمین قرار داده است، آنکه آب‌های دریا را جمع می‌کند و آن‌ها را بر زمین می‌باراند، نامش یَهْوه است.


ملوانان به‌خاطر این اتّفاق از خداوند ترسیدند و برای او قربانی کرده نذر نمودند.


به فرمان او رودها و دریاها خشک می‌شوند. کشتزارهای سرسبز باشان و کوه کَرمِل از بین می‌روند و گُل‌های لبنان پژمرده می‌گردند.


از کسانی‌ که جسم را می‌کُشند ولی قادر به کُشتن جان نیستند، نترسید. از کسی بترسید که قادر است جسم و جان، هر دو را در جهنّم تباه سازد.


او به باد نهیب زد: «ساکت شو!» و به دریا گفت: «آرام باش!» باد ایستاد و آرامش کامل برقرار شد.


شما را آگاه می‌سازم که از چه کسی باید بترسید: از خدا بترسید که پس از کُشتن، اختیار دارد به جهنّم اندازد. آری، می‌گویم از او باید ترسید.


«اگر شما هر کلمهٔ شریعت را که در این کتاب نوشته شده است، به‌دقّت به‌جا نیاورید و از نام والا و مهیب یَهْوه، خدایتان نترسید،


کیست ای خداوند که از تو نترسد و کیست که نام تو را جلال ندهد؟ زیرا تنها تو مقدّسی. همۀ ملل خواهند آمد و در پیشگاه تو پرستش خواهند نمود زیرا کارهای عادلانۀ تو بر هیچ‌کس پوشیده نیست.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ