اِرمیا 49:3 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ ای مردم حِشبون گریه کنید؛ شهر عای ویران شده! ای زن‌های رَبَّه، ماتم بگیرید! لباس عُزَّه برتن کرده ماتم بگیرید! سرگَردان و بی‌هدف فرار کنید. مِلکُوم خدای شما به‌ همراه کاهنان و شاهزادگان اسیر و تبعید خواهند شد.

هزارۀ نو

³ «ای حِشبون، شیون کن، زیرا عای ویران شده است! ای روستاهای رَبَّه، فریاد برآورید! پلاس بپوشید و ماتم گیرید، و در میان حصارها به این سو و آن سو بدوید. زیرا مِلکوم به تبعید خواهد رفت، همراه با کاهنان و صاحبمنصبانش.

Persian Old Version

³ ای حشبون ولوله کن، زیرا که عای خراب شده است. ای دهات ربه فریاد برآورید وپلاس پوشیده، ماتم گیرید و بر حصارها گردش نمایید. زیرا که ملکم با کاهنان و سروران خود باهم به اسیری میروند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ «ای مردم حشبون ناله کنید، زیرا عای ویران شده است! ای دختران ربه گریه کنید و لباس عزا بپوشید! ماتم بگیرید و پریشانحال به این سو و آن سو بدوید؛ چون بت شما ملکوم با تمام کاهنان و بزرگانش به تبعید برده خواهد شد.

مژده برای عصر جدید

³ ای مردم حشبون گریه کنید، شهرهای عای ویران شده! ای زنهای ربه ماتم بگیرید! لباس عزا برتن کنید. سرگردان و بی‌هدف فرار کنید. مِلکُوم خدای شما به همراه کاهنان و شاهزادگان اسیر و تبعید خواهند شد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ ‌ای حِشبون، شیون کن، زیرا که عای خراب شده است. ای دهات رَبّه فریاد برآورید، و پلاس پوشیده، ماتم گیرید و بر دیوارها به این سو و آن سو بدوید. زیرا که مِلکوم با کاهنان و سروران خود با هم به اسیری می‌روند.

اِرمیا 49:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 11:1

در فصل بهار، هنگامی‌که پادشاهان به جنگ می‌روند، داوود یوآب را با سپاه اسرائیل به جنگ فرستاد. آنان عَمونیان را از بین بردند و شهر رَبَّه را محاصره کردند. امّا داوود در اورشلیم ماند.

۱پادشاهان 11:33

من چنین خواهم کرد زیرا او مرا ترک کرده است و عَشتاورت الهۀ صیدونیان، کِموش خدای موآب و مِلکُوم خدای عَمونیان را پرستش کرد و در راه‌های من گام برنداشته و آنچه را از دیدگاه من نیکو است، به‌جا نیاورده و احکام و دستورات مرا مانند پدرش داوود پیروی نکرده است.

۱پادشاهان 11:5

سلیمان عَشتاروت، خدای صیدونیان، و مِلکُوم، خدای کَریه عَمونیان را ستایش می‌کرد.

۲پادشاهان 23:13

یوشیا به قربانگاه‌هایی که سلیمان پادشاه در شرق اورشلیم و جنوب کوه زیتون برای پرستش بُت‌های کَریه عَشتاروت الهۀ صیدونیان، کِموش بُت موآبیان و مِلکُوم بُت عَمون ساخته بود، بی‌حرمتی کرد.

اِشعیا 13:6

شیون برآورید! روز خداوند، روزی که خداوند متعال ویرانی می‌آورد، نزدیک است.

اِشعیا 14:31

ای مردمان شهرهای فلسطین، برای کمک گریه و زاری کنید! همۀ شما بترسید! ابری از گردوخاک و ارتشی که در آن آدم ترسویی وجود ندارد از شمال می‌آید.

اِشعیا 15:2

اهالی دِیبون به بالای تپّه رفته‌اند تا در پرستشگاه خود شیوَن کنند. مردم موآب به‌خاطر شهرهای نِبو و میدِبا در ماتم هستند و آن‌ها موهای سر و ریش خود را برای عزاداری تراشیده‌اند.

اِشعیا 16:7

مردم موآب به‌خاطر رنجی که دیدند، گریه می‌کنند. آن‌ها وقتی کلوچه‌های کشمشی قیرحارِس را به یاد می‌آورند، همه به گریه می‌افتند و امیدشان را از دست می‌دهند.

اِشعیا 23:1

این وحی‌ای است دربارۀ صور. ای دریانوردانی که از ترشیش بازمی‌گردید، از غم فریاد برآورید، چون صور، بندرگاه شما ویران، و خانه‌ها و لنگرگاه آن خراب شده‌اند. وقتی‌که کشتی‌های شما از قبرس بازگردند، این خبر را به شما خواهند داد.

اِشعیا 23:6

ای مردم فنیقیه از غم فریاد بزنید! بکوشید تا به تَرشیش فرار کنید!

اِرمیا 4:8

پس پلاس برتن، گریه و شیون کنید، چون هنوز خداوند نسبت به یهودا غضبناک است.

اِرمیا 46:25

خداوند متعال، خدای اسرائیل می‌گوید: «من آمون، خدای تِبس را به‌ همراه تمام مصر و خدایان و پادشاهانش مجازات خواهم کرد. من فرعون و تمام کسانی را که به او اعتماد کرده‌اند، به مکافات کارهایشان خواهم رساند.

اِرمیا 48:2

شکوه و جلال موآب به پایان رسیده؛ دشمنان، شهر حِشبون را گرفته‌اند و برای نابودی ملّت موآب دسیسه می‌کنند. شهر مدمین وادار به سکوت خواهد شد، و هدف حملۀ ارتش‌ها قرار خواهد گرفت.

اِرمیا 48:20

آن‌ها خواهند گفت، 'موآب سقوط کرده؛ برایش ماتم بگیرید. آبرویش رفته است. در تمام کرانۀ وادی اَرنون اعلام کنید که موآب ویران شده است.'

اِرمیا 48:37

آن‌ها همه موهای سرشان و ریش‌های خود را تراشیده‌اند. همۀ آن‌ها دست‌های خود را با تیغ مجروح کرده‌اند و با پلاس خود را پوشانده‌اند.

اِرمیا 48:7

«تو، ای موآب، به قدرت و ثروت خود اعتماد کردی، امّا امروز حتّی تو هم تسخیر خواهی شد، و خدایت، کِموش، به‌ همراه شاهزادگان و کاهنان، به اسارت خواهد رفت.

اِرمیا 49:1

این است آنچه خداوند به عَمونیان گفته است: «مردان اسرائیلی کجا هستند؟ آیا کسی نیست که از سرزمین آن‌ها دفاع کند؟ چرا آن‌ها اجازه می‌دهند مردمی که بُت مِلکُوم را می‌پرستیدند، سرزمین متعلّق به طایفۀ جاد را بگیرند و در آن ساکن شوند؟

اِرمیا 51:8

بابِل ناگهان سقوط کرد و ویران شد! برای آن ماتم بگیرید! برای درمان زخم‌های او در پی مرحم باشید؛ شاید بتوان آن‌ را شفا داد.

اِرمیا 6:26

خداوند به قوم خود می‌گوید: «پلاس برتن کنید و در خاکستر بغلتید. مثل کسی‌ که تنها فرزندش را از دست داده باشد، با اشک‌های تلخ ماتم بگیرید، چون آن ویران‌گر به‌طور ناگهانی حمله خواهد کرد.

عاموس نبی 1:15

پادشاه ایشان با مأمورینش همگی تبعید خواهند شد.»

صَفَنیا 1:5

آن‌هایی را که بر بام‌ها، آفتاب و ماه و ستارگان را می‌پرستند و نیز کسانی ‌را که در ظاهر مرا می‌پرستند و به من سوگند وفاداری یاد می‌کنند، امّا به نام بُت مولِک قسم می‌خورند، هلاک خواهم کرد.

یعقوب 5:1

و شما ای ثروتمندان، برای بلاهایی که بر سر شما می‌آید، گریه و زاری کنید.

یوشع 7:2

یوشع چند نفر را از اریحا به شهر عای که در شرق ‌بِیت‌ئیل‌ و در نزدیکی بِیت‌آون بود، فرستاد تا اطّلاعاتی درباره آنجا به دست آورند. آن‌ها پس از آنکه مأموریت خود را انجام دادند،

یوشع 8:1

خداوند به یوشع گفت: «همۀ جنگ‌جویان را گرفته بدون ترس و تشویش به عای برو. من پادشاه عای، مردم شهر و سرزمین او را به دست تو داده‌ام.

یوشع 8:28

یوشع عای را آتش زد و به خاکستر تبدیل نمود و تا امروز به همان حال باقی است.