Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 49:2 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

2 امّا به‌زودی زمانی می‌رسد که من صدای جنگ را به گوش مردم پایتخت یعنی شهر رَبَّه خواهم رسانید. آن شهر ویران خواهد شد و روستاهای آن در آتش خواهد سوخت. آنگاه اسرائیل سرزمینش را که به‌وسیلهٔ دیگران تصرّف شده بود، پس خواهد گرفت.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

2 پس خداوند می‌فرماید: اینک ایامی می‌آید که نعرۀ جنگ را در رَبَّۀ بنی‌عَمّون بشنوانم؛ آن به تَلی از خاک بدل خواهد شد، و روستاهایش در آتش خواهد سوخت. آنگاه اسرائیل آنان را که او را بیرون رانده بودند، بیرون خواهد راند؛» این است فرمودۀ خداوند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

2 لهذا اینک خداوند میگوید: ایامی میآید که نعره جنگ را در ربه بنی عمون خواهم شنوانید و تل ویران خواهد گشت و دهاتش به آتش سوخته خواهد شد. و خداوند میگوید که اسرائیل متصرفان خویش را به تصرف خواهدآورد.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

2 بنابراین روزی خواهد رسید که شما را برای این کار، مجازات خواهم کرد و پایتخت شما، ربه را ویران خواهم نمود. ربه با خاک یکسان خواهد شد و آبادی‌های اطرافش در آتش خواهد سوخت. آنگاه بنی‌اسرائیل خواهند آمد و زمینهای خود را دوباره تصاحب خواهند نمود. همان‌گونه که دیگران را بی‌خانمان کردید، شما را بی‌خانمان خواهند ساخت.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

2 امّا بزودی زمانی می‌رسد که من صدای جنگ را به گوش مردم پایتخت یعنی شهر ربه خواهم رسانید. آن شهر ویران خواهد شد و روستاهای آن در آتش خواهد سوخت. آنگاه اسرائیل سرزمینش را که به وسیلهٔ دیگران اشغال شده بود، پس خواهد گرفت.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

2 پس اینک خداوند می‌گوید: روزهایی می‌آید که نعره جنگ را در رَبّه عَمّونیان خواهم شنوانید و آن به تپه‌ای از خاک تبدیل خواهد گشت و دهاتش به آتش سوخته خواهد شد. و خداوند می‌گوید که اسرائیل آنان را که او را بیرون رانده بودند، بیرون خواهد راند.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 49:2
22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

در فصل بهار، هنگامی‌که پادشاهان به جنگ می‌روند، داوود یوآب را با سپاه اسرائیل به جنگ فرستاد. آنان عَمونیان را از بین بردند و شهر رَبَّه را محاصره کردند. امّا داوود در اورشلیم ماند.


مردم صهیون شادمانی کنند و شهرهای یهودیه به وجد آیند، زیرا تو با عدالت داوری می‌کنی.


ای خداوند، به‌خاطر داوری‌های تو مردم صهیون شادمان هستند و اهالی یهودا شادی می‌کنند.


آن‌ها با هم به فلسطینی‌ها در غرب حمله خواهند کرد و اموال مردم مشرق را به یغما خواهند برد. آن‌ها مردم عَمون و موآب را شکست خواهند داد و مردم آمون را زیر سلطۀ خود درخواهند آورد.


وحی‌ای دربارهٔ دمشق: دمشق دیگر یک شهر نخواهد بود، بلکه به توده‌ای ویران تبدیل خواهد شد.


درد! دردی که نمی‌توانم آن‌ را تحمّل کنم! قلبم! قلبم به‌شدّت می‌تپد! نمی‌توانم ساکت بمانم؛ صدای شیپورها و فریادهای جنگ را می‌شنوم.


این است آنچه خداوند به عَمونیان گفته است: «مردان اسرائیلی کجا هستند؟ آیا کسی نیست که از سرزمین آن‌ها دفاع کند؟ چرا آن‌ها اجازه می‌دهند مردمی که بُت مِلکُوم را می‌پرستیدند، سرزمین متعلّق به طایفۀ جاد را بگیرند و در آن ساکن شوند؟


جاده‌ها را برای آمدن شمشیر به رَبَّه در سرزمین عَمون و به یهودا و شهر مستحکم اورشلیم، علامت‌گذاری کن،


«ای فرمانروای پلید و فرومایۀ اسرائیل، روز تو، روز مجازات نهایی تو رسیده است.


بنابراین من بر دیوارهای شهر رَبَّه آتش خواهم افروخت و قلعه‌های آن‌ را با فریاد و غریو جنگ و غرّش توفان از بین خواهم برد.


«مردم از جنوب یهودا، اَدوم را تصرّف خواهند کرد. اهالی دشت‌های غربی، سرزمین فلسطین را اشغال خواهند کرد، قوم اسرائیل، سرزمین اِفرایِم و سامره را و طایفۀ بنیامین، جِلعاد را تصرّف خواهند کرد.


«هرگاه در سرزمین خود برای جنگ علیه دشمنانی که به شما حمله می‌کنند بروید، باید شیپورها را با صدای بلند بنوازید. آنگاه در حضور یَهْوه، خدای خود به‌یاد آورده شده از دست دشمنان نجات خواهید یافت.


بنی‌اسرائیل همۀ شهرهای اَموریان را همراه با حِشبون و شهرهای اطراف آن‌ تصرّف کردند و در آن ساکن شدند.


تمام دارایی مردم آنجا را در میدان شهر جمع کنید، آنگاه شهر و هرآنچه را که در آن است، همانند قربانی سوختنی برای یَهْوه، خدایتان بسوزانید و به‌عنوان قربانی به یَهْوه، خدایتان تقدیم کنید. آن شهر باید برای همیشه ویرانه بماند و هرگز بازسازی نشود.


عوج تنها پادشاه باقی‌مانده از رِفائیان در باشان بود. تابوت او که از سنگ ساخته شده بود، حدود چهار و نیم متر طول و دو متر عرض دارد. این تابوت هم‌اکنون نیز در رَبَّه عَمونیان می‌باشد.


در سرزمین یِساکار و اَشیر، این شهرها با روستاهای آن‌ها متعلّق به طایفۀ مَنَسی بودند: بِیت‌شان، یبلعام، دُر، عِین‌دور، تَعَناک و مِجِدّو.


آن‌ها جواب دادند: «آن کوهستان برای ما کفایت نمی‌کند، ولی کنعانیانی که در دشت سکونت دارند، چه در بِیت‌شان و چه در دشت یِزرِعیل، همگی دارای ارّابه‌های جنگی آهنی هستند.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ