اِرمیا 47:6 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ شما فریادکنان خواهید گفت: «ای شمشیر خداوند! تا به کی به کُشت‌و‌کشتار ادامه خواهی داد؟ به غلاف خود بازگرد و در آنجا آرام بگیر!

هزارۀ نو

⁶ «آه، ای شمشیرِ خداوند! تا به کی آرام نخواهی گرفت؟ به نیام خود فرو شو و آرام و قرار گیر!

Persian Old Version

⁶ آهای شمشیر خداوند تا به کی آرام نخواهی گرفت؟ به غلاف خود برگشته، مستریح و آرام شو.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ «مردم فریاد برآورده خواهند گفت: ”ای شمشیر خداوند، کی آرام خواهی گرفت؟ به غلاف خود برگرد و آرام بگیر و استراحت کن!“

مژده برای عصر جدید

⁶ شما فریادکنان خواهید گفت: «ای شمشیر خداوند! تا کی به کُشت و کشتار ادامه می‌دهی؟ به غلاف خود بازگرد و در آنجا آرام بگیر!

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ آه، ‌ای شمشیر خداوند تا به کی آرام نخواهی گرفت؟ به غلاف خود برگشته، آسوده و آرام شو.

اِرمیا 47:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 2:26

اَبنیر، یوآب را خطاب کرده گفت: «آیا ما باید برای همیشه در جنگ باشیم؟ آیا تو نمی‌توانی ببینی که در آخر چیزی جز تلخی باقی نمی‌ماند؟ ما از اقوام تو هستیم. آخر کی به افرادت دستور خواهی داد که از تعقیب ما دست بکشند؟»

۱تواریخ 21:27

آنگاه خداوند به فرشته فرمان داد و او شمشیر خود را در غلاف نهاد.

مزامیر 17:13

برخیز، ای خداوند، با آن‌ها روبه‌رو شو و آن‌ها را سرنگون نما و با شمشیر خود، جان مرا از دست شریران نجات بده.

اِشعیا 10:15

امّا خداوند می‌گوید: «آیا تبر می‌تواند خود را از شخصی که آن‌ را به کار می‌برد، بزرگ‌تر بداند؟ آیا ارّه از ارّه‌کش مهم‌تر است؟ یک چماق، چماقدار را بلند نمی‌کند؛ آن چماقدار است که چماق را بلند می‌کند.»

اِشعیا 10:5

خداوند گفت: «وای بر آشور! من آشور را مانند چماقی برای مجازات کسانی‌ که از آن‌ها خشمگین هستم به کار خواهم برد.

اِرمیا 12:12

از آن سوی بلندی‌های بیابان، مردم برای غارت آمده‌اند. من چنان جنگی در این سرزمین برافروختم که دیگر کسی از آن در امان نخواهد بود.

اِرمیا 12:4

تا به کی این سرزمین ما باید این‌قدر خشک باشد و علف مزرعه‌های ما پژمرده باشد؟ حیوانات و پرندگان هم به‌خاطر شرارت قوم در حال مرگند، قومی که می‌گوید، 'خدا نمی‌بیند ما چه می‌کنیم؟'»

اِرمیا 15:3

من، خداوند مقدّر کرده‌ام که آن‌ها دچار چهار عامل وحشتناک شوند: در جنگ کشته شوند، بدن‌های آن‌ها به‌وسیلهٔ سگ‌ها به اطراف کشیده شود، لاشخورها آن‌ها را بخورند و هرچه را از بدن‌های آن‌ها باقی ‌مانده است، حیوانات وحشی بخورند.

اِرمیا 25:27

آنگاه خداوند به من گفت: «به مردم بگو که من، خداوند متعال، خدای اسرائیل به آن‌ها امر می‌کنم آن‌قدر بنوشند که مست شوند و قی کنند و به‌خاطر جنگی که بر ضد آن‌ها برپا می‌کنم، چنان از پای درآیند که دیگر توان برخاستن نداشته باشند.

اِرمیا 4:21

تا به کی باید شاهد چنین جنگ مهیبی باشم، و تا به کی باید صدای شیپور جنگ را بشنوم؟

اِرمیا 48:10

لعنت بر کسی باد که کارهای خداوند را با تمام دل انجام نمی‌دهد! و لعنت بر کسی باد که از خونریزی کوتاهی می‌کند!

اِرمیا 50:35

خداوند می‌گوید: «بابِل، مردم آن، فرمانروایان و حکیمانش، همه مستوجب مرگ می‌باشند.

حزقیال 14:17

«یا اگر شمشیر را به آن کشور بفرستم تا آنجا را از انسان و حیوان پاک سازد،

حزقیال 21:30

«'شمشیر را در نیام بگذار! در زادگاهتان، در مکانی که آفریده شدید، داوری خواهید شد.

زَکریا 13:7

خداوند متعال می‌گوید: «ای شمشیر بر ضد شبان من برخیز، بر ضد آن کسی‌ که برای من کار می‌کند! شبان را از پای درآور تا گوسفندان پراکنده شوند. من قوم خود را خواهم زد.

یوحنا 18:11

عیسی به پطرس گفت: «شمشیرت را غلاف کن. آیا نباید جامی را که پدر به من داده است، بنوشم؟»

داوران 7:20

سپس هر سه دسته شیپورها را نواختند و کوزه‌ها را شکستند. مشعل‌ها را در دست چپ و شیپورها را در دست راست گرفته نواختند و فریاد برآوردند: «ما برای خداوند و برای جِدعون می‌جنگیم!»